UMUT

Haber!!!!

Konuşmamız bittikten sonra annemi çağırdık annem meraklı bakışlarıyla bana döndü ne konuştuğumuzu merak ettiği her halinden belliydi. Anneme gülümseyerek ''Ben dışarıda arkadaşlarımla buluşacağım Gökhan Bey sana her şeyi anlatsın.'' dedim. Bunun üstüne Gökhan Bey bana bakarak ''Gökhan abi demek istedin herhalde'' dedi göz kırparak, bende küçük bir tebessümle ''Gökhan abi '' dedikten sonra dışarı çıktım. Üniversiteye başladığımdan beri pek çok arkadaşım olmuştu, ama aralarında en samimi olduğum Nazlı vardı onu tanıyalı bir yıl olmuştu ama sanki Nazlı'yı çocukluğumdan beri tanıyordum, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi, sanki yıllardan beri kaybetmiş olduğum kız kardeşimi buldum. Annem de Nazlı'nın annesi Özge ablayla iyi arkadaşlardı, abla dememin sebebi O da annem gibi genç yaşta evlenmiş ve çok gençti. Nazlıyla evimizin bir alt sokağında olan kafede buluşmuştuk. Kafede birkaç saat oturduktan sonra bizim eve gitik bugün Nazlı bizde kalacak ve sabah beraber üniversiteye gidecektik. Eve geldiğimizde annem çoktan yemekleri hazırlamıştı hep beraber yemeklerimizi yedikten sonra Nazlıyla odama çıkıp sınavlar için genel bir tekrar yaparken uyuyakalmışız. Sınavlar için gerçekten çok çalışmıştık. Sabah olduğunda her yerimiz tutulmuştu.Zor da olsa yerimizden kalkıp yüzümü yıkayıp dişlerimizi fırladıktan sonra üzerimizi giyinip aşağıya indik beraber anneme kahvaltıyı hazırlamasına yardım ettik. Gülerek kahvaltımızı bitirdikten sonra birlikte kahvaltıyı bitirip evden çıktık. Üniversiteye geldiğimizde dersin başlamasına beş dakika vardı hemen amfiye girdik Nazlıyla birlikte ön taraflara doğru oturduk dersler bittikten sonra ikimizde çıkışta evlerimize gittik. Şu ana kadar her şey normaldi yine güzel bir gün geçmişti. Taki eve geldiğimde annemden gelen habere kadar...