Bondage and Marriage [BL Novel TR Çeviri +18]

Bölüm 72

Hayden yokken Ian, Noah'a durmaksızın eziyet ediyordu.

Noah, etrafta çalışanlar olsun ya da olmasın, Ian'ın görüş alanına girdiğinde, Ian onunla dalga geçiyor ve alay ediyordu.

Çalışanlar ise, Ian'ın Noah'ı kızdırmak için ne kadar ileri gitse de, hatta bazen onu yarı yolda soyup uygunsuz yorumlar yapmasına rağmen, ifadesiz yüz ifadelerini koruyorlardı.

Sonuç olarak, bu günlerde en çok heyecanlanan kişi, endişelenecek başka bir şeyi olmadan her gün zorbalığa uğrayan Noah'tı.

Ian ne zaman malikaneye gitse, Noah saf bir omega gibi onu takip eder, sadece evlilik görevlerini yerine getirmeye çalışırdı.

Çalışma odasında çalışırken ona çay veya atıştırmalıklar getiriyor, bahçede yürüyüşe çıkmalarını nazikçe öneriyor ve her akşam birlikte akşam yemeği yemelerini sağlıyordu.

Elbette sonu hep aynı olurdu: Noah ya çalışma odasında kalemlik yapardı, ya bahçede su akıtan hortumu tutarak yerde sürünürdü ya da yemek sırasında yemek masasında köşeye sıkışırdı.

Noah için bu sonuçlar son derece tatmin ediciydi.

Noah her gününü dolu dolu geçirirken, Hayden'ın tatili alışılmadık derecede uzun sürüyordu.

Hizmetçinin yokluğunun üçüncü haftasında, yine mutlu bir gecenin ardından Noah geç uyandı ve mutlu bir şekilde kahvaltıya indi.

Tam o sırada görevlilerden biri ona Ian'ın yaklaşan yurtdışı seyahatinden bahsetti.

"Ailelerin de katıldığı bir sosyal etkinlik mi?"

"Evet, Bay Noah.

"Köşkten saat 13.00'te hareket edeceği ve havalimanından özel jete binmeleri planlanıyor."

Noah, bir gece önce hizmetçilerin eşyaları telaşla topladıklarını fark etmişti.

Başını salladı ve düşüncelere daldı.

Şimdi düşününce, Noah evli biri için oldukça sakin ve rahat bir hayat yaşıyordu.

Normalde evlendikten sonra partneriyle birlikte çeşitli sosyal etkinliklere katılırdı, ancak Noah Ian'la evlendikten sonra katıldığı tüm kulüpleri ve sosyal aktiviteleri bırakmıştı.

Hatta Ian, Noah'ı hiçbir sosyal çevresine tanıtmadı.

Yüksek sosyetede sosyal toplantılar en önemli unsurlardan biriydi, dolayısıyla Ian gibi birinin herhangi bir sosyal kulübe üye olmaması fikri saçmaydı.

Bu sadece Ian'ın Noah'ı görmezden gelme şekliydi.

Çoğu insan bu davranıştan rahatsız olurken, Noah aldırış etmedi.

Şu anki rahat yaşam tarzı onu tehlikeye atacak kadar tatmin ediciydi.

Ancak Ian, Noah'ın da kendisine eşlik etmesini istediğine göre, bu önemli bir olay olmalıydı.

Muhtemelen Frost ve Miller aileleri arasındaki ittifakı göstermekle ilgiliydi.

Noah, malikanede sıkılmaktansa Ian'la gitmeyi tercih etti.

Uzun zamandır dışarı çıkmıyordu.

"Sosyal bir toplantıya resmi giyinmem gerekiyor..."

Noah ailesiyle birlikte katıldığı geçmiş etkinliklerin atmosferini hatırlayarak düşündü.

İki günlük bir yolculuk olduğu için çok fazla giysiye ihtiyacı yoktu.

Gerekirse daha sonra bir şey satın alabilirdi.

Kıyafetini seçtikten sonra, bekleyen hizmetçi hızla bavulları topladı.

Genellikle böyle planları birine bir gün önceden bildirmek nazik bir davranış olurdu ama Ian, Noah'a karşı hiçbir zaman nezaketli biri olmamıştı.

Noah yolculuğa hazırlanıp limuzine binerken, Ian'ın kendisi için hiçbir zaman kişisel fon veya aktivite ödeneği ayırmadığını düşündü.

Peki, eğer Ian onun sosyal aktivitelerini desteklemek istemiyorsa, Noah da onun bu aktivitelere katılmamak için iyi bir bahanesi olduğunu düşündü.

Tanner'dan kendisine bir miktar miras kalmasına rağmen Noah, eğer kendisine sosyal etkinlikler için gerekli imkânlar sağlanmıyorsa, bunlarla uğraşmasının gerekmediğini düşünüyordu.

Zaten bu evlilik sonsuza kadar sürmeyecekti.

Havaalanına vardığında Noah, özel jet kapısına doğru yönelmeden önce kısa bir uçuş kontrolünden geçti.

Uçuş ekibi tarafından sıcak bir şekilde karşılanan Noah, uçağa bindiğinde mürettebat ve pilot dışında uçakta kimsenin olmadığını gördü.

Görevliler, Ian'ın saat 15:00'te geleceğini söylemişlerdi ancak Noah, gülümseyen bir uçuş görevlisine sorduğunda, görevli onu düzeltti.

"Ah, hayır. Bu özel jetin saat 17:00'da kalkması planlanıyor."

Elbette ki Ian erken gelip bekleyen biri değildi.

Aslında Ian, Noah'ın bilerek iki saat önceden gelmesini sağlayacak türden bir insandı.

Noah, yumuşak koltuğa oturup beklemeye karar verdi.

Son derece ilgili olan uçuş görevlisi, bekleme süresince Noah'a çeşitli tatlılar getirip keyfini çıkardı.

Noah menüdeki tüm tatlıları deneyip filmi bitirene kadar Ian sonunda ortaya çıktı ve Daniel'i de yanına alarak özel jete bindiler.

Ian, Noah'a kısa bir bakış attı ama özür dileme zahmetine bile girmedi.

Ian'ın kaba ve düşüncesiz yapısını bildiğinden Noah aslında çok da üzülmemişti.

Ayakta beklemiş falan değildi; tıpkı evde olduğu gibi, sadece uzanıp kalmıştı.

Ian'ın uçağa binmesiyle birlikte beklemede olan uçak hemen havalandı.

Biraz sıkıldığını hisseden ve belki de uçuşta biraz etkileşim kurmayı umut eden Noah, çekinerek bir sohbet başlattı.

"İş seni çok meşgul etmiş olmalı?"

Daniel'in taşımakta zorluk çektiği bir yığın belgeyle içeri giren Ian, cevap vermek şöyle dursun Noah'a bakmadı bile,

Bunun yerine, özür diler gibi görünen Daniel, garip bir şekilde gülerek Ian adına cevap verdi.

"Evet, yıl sonu, dolayısıyla işler gerçekten yoğun. Saat 17:00'da varmayı hedefliyorduk ama işler istediğimiz gibi gitmedi...

Çok mu bekledin?"

"Hayır, çok değil. Ben de çok uzun zaman önce gelmedim."

Gerçekte Noah iki buçuk saat beklemişti ama Daniel'in gözlerinin altında mor halkalar ve ne kadar yorgun göründüğünü görünce, boş vakit geçirdiği için biraz suçluluk duydu ve beyaz bir yalan söyledi.

Bunun üzerine lan homurdandı.

"Çok beklemedin mi?

Sana saat 15:00'te burada olmanı söylemiştim...

Yani bu geç kaldığın anlamına mı geliyor?"

"Hayır, geç kalmadım..."

Noah refleksif olarak açıklamaya çalıştı ama Ian, muhtemelen bugün yapacak çok şeyi olduğu için stresliydi ve her zamankinden çok daha yaramaz bir şekilde gülümsedi.