Karanlığın Sırrı.

Okul Maratonu Başlasın !!!

Multimedyada Çise.

Yine o iğrenç alarmın sesiyle uyanmıştım güne. Her gün o iğrenç sesi çekmek kadar kötü bişey yok. Tabi okula gitmek ve serçe parmağımı dolaba vurmak haricinde. Yaz ne çabuk bitmişti yine okul zamanı geldi of of. Kalkmaya üşeniyorum oysaki ben yatağımla sevişiyodum ne güzel. Kalkmak için bir adım attım atmaz olaydım ilk önce serçe parmağımı komidine vurdum sonra kalkmaya çalışırken halıya takılıp kafamı dolaba vurdum en sonunda ayaklarım yere bastığında daha demin ne yaşadığımı kavramaya çalıştım. Resmen sakarın önde gideniydim. Artık okula gitmeliyim sağ salim. Aşağıya inip hazırlanmamış olan kahvaltıya baktım. Tabiki kim hazırlayabilirdi ki. Bizi terketmiş olan annemi? Yoksa gece yarısı eve hergün farklı bi kızla gelen abim mi? Babam desen hiç bişey umrunda değil. İşte böyle bi aileye sahiptim. Kimsesiz deseniz yeridir. Yanımda sadece bi köpeğim vardı. Her ağladığımda yanımda olan bir köpeğim sadece. Kardeşlerim deseniz sayılı zaten. Onlarda bizim eve girmeye korkarlardı. Hergün farklı bi şiddet tabi onlarda haklı. Belki bu sene herşey değişebilir diye bir umudum var. Yeni bir çevre kurup çalışmaya başlarsam hiç değilse kendime bir yararım dokunurdu. Belki bi sevgili bile edinebilirdim ama ilk önce tipimi değiştirmem lazım. Aslında güzel kızım ama uzaktan herkes beni fakir kimsesiz biri gördüğü için kimsenin umrunda olmadım bu zamana kadar. Mavi gözlü ve sarışınım iyi bir fiziğim var. Neyse size adımı söyliyim ben Çise ılgaz. 17 yaşındayım. Annemin zoruyla üvey babamın gönderdiği parayla kolejde okuyorum.Şimdi siz bana annenle nasıl konuşuyosun diye sorcaksınız annem bizi terketmiş olabilir. Ama ben annemle konuşuyorum. Babam yüzünden terketti bizi. Ama bana bakıyor. Normalde gönderdikleri parayı kabul etmezdim ama zorunda kaldım hayallerimi gerçekleştirebilmek için. Para kazandığımda tabiki hepsini geri ödiycem. Neyse artık hazır olduğuma göre OKUL MARATONU BAŞLASIN...