H9)de puntenverdeling-deel 2

35 3 4
                                    

"Baston?!" Vraag ik schokkend, met tranen in m'n ogen.
Hij komt op me af, en omarmt me.
"Wat doe jij hier?" Vraag ik.
Hij wijst naar zijn mond, dat zegt voor mij meer als voldoende.
"Een avox" fluister ik.
Hij knikt, en kijkt me dan diep aan.
Hij wijst naar mij, en spreid dan zijn armen.
"Ik moet winnen, zei je?" Vraag ik
Hij knikt. Hij kijkt naar me op, en pakt dan iets uit zijn zak. Het is een leren armband.
"Maar die heb je van je mama gekregen." Zeg ik.
Hij knikt. Hij draait de armband om, zodat ik de binnenkant kan zien.
Op de binnenkant is een foto van heel onze familie geplakt.
M'n moeder, m'n zusjes, Baston en zijn broertjes staan vanachter, en ik...ik lig van voor op de grond, en ik trek een extreme extreme duckfase. Ik moet direct lachen als ik de foto zie. De armband is niet te meisjesachtig, dus daar ben ik blij mee. Ik omarm Baston, en draai me dan om. Flavor staat voor me, met tranen in haar ogen.
Ze legt haar hand op m'n schouder, en loopt dan richting haar kamer.
"Ik moet even naar m'n kamer." Zeg ik tegen Baston, terwijl in m'n rug naar hem keer, en naar m'n kamer loop.
Ik zet de douche aan, en ga d'r snel in en uit. Ik doe de kleren aan die Flower op m'n bed heeft gelegd, en ga dan met de rest aan tafel zitten voor het middageten. Voor de rest van de dag hebben we vrij. Ja kan ook gaar trainen als je wilt, maar dat doen meestal alleen de beroeps. Ik heb samen met Jackson al een hele dagplanning gemaakt.
Na het eten gaan we zwemmen, en daarna hebben we met Samara afgesproken dat we gingen trainen.
Daarna is het avondeten, en daarna is de puntenverdeling op tv. Dan is het ongeveer half 10, en dan moeten we verplicht van Flavor gaan slapen.
Zoals gewoonlijk is het weer buffet, en Baston is degene die alles klaarzet. Ik wil hem helpen, maar ik word direct terug op m'n plaats gezet door Flavor.
Ik pak een soort English Breakfast. Bonen in tomatensaus, worstjes, spek, en eieren. In District 7 aten we dat altijd op de avond van de boete. Omdat de mensen dan blij waren dat hun kinderen niet getrokken waren. Maar dit jaar heeft heel mijn familie dat dus niet gedaan. Wat gebeurt er zelfs nu...in District 7? Wat gebeurt er met mijn familie? Zit mijn moeder in een depressie, en laat ze m'n broertjes aan hun lot over? Hoe gaat het zelfs met de broertjes van Baston? Baston zei dat ze bij m'n moeder waren, maar als m'n moeder echt in een depressie zit, laat ze hen ook zitten. Verschrikkelijk. Al die gedachte die in me rond dwalen.
Ik wil er niet aan denken, maar altijd als ik m'n ogen sluit, komen die gedachten weer boven. Ze komen steeds terug.
Als ik aan die gedachte denk, komt met eten naar boven, dus ik ga gewoon van tafel.
Ik lig op m'n bed en sluit m'n ogen. Al snel val ik in slaap, en zie ik hoe een nachtmerrie zich voor me afspeelt.
M'n moeder zit eenzaam in haar schommelstoel, en kijkt strak voor zich uit. De zeven broertjes van Baston roepen mijn broertjes. Dan komt het volgende beeld, waarbij m'n moeder opgehangen aan een brug hangt. M'n broertjes zitten hard te huilen, en zitten aan m'n moeder te sleuren. Dan komen er enge mutilant-wolven aan, die m'n broertjes aan stukken versleuren. Ik weet dat m'n broertjes bang zijn voor wolven, dus dat maakt de droom nog enger.
Het volgende beeld is, dat al mijn neefjes voor de poort van het engste weeshuis van District 7 staan. Het weeshuis noemt namelijk 'galgenveld'.
Er komt een enge heks buiten, die de broertjes van Baston gewoon meetrekt. De broertjes van Baston zitten nu opgesloten, en het beeld daarna zie ik hoe m'n neefjes dood op de grond liggen, waarbij die heks ze gewoon opeet. Ik moet meteen aan Hans en Grietje denken.
Ik schiet wakker, en voel dat ik kledder nat, van het zweed ben. M'n T-shirt is kledder nat, en m'n handpalmen zijn zo bezweet, dat ik zelfs geen grip meer heb.
Hoe laat zou het nu zijn?
Ik kijk buiten, en zie gelukkig, dat iedereen nog aan het ontbijt zit.
Ik doe snel een bikini aan, waar ik snel een los kleedje boven aandoe. Pak een handdoek, en vertrek richting het zwembad.
"Ik kom zo" zegt Jackson me nog na.
Ik sla de deur van het zwembad open, doe het losse kleedje uit, en spring het water in. In District 7 is er niet zoveel water, en zijn VEEL meer bossen. Daarom ben ik nu zo blij dat ik kan zwemmen.
Na een tijdje komt Jackson ook, die met een speciale duik van de springplank afkomt.
We zwemmen noch een tijdje, en worden dan door Samara eruit gehaald om te gaan trainen.

We stappen vol moet de trainingszaal binnen, en zien hoe de beroeps het zweet van zich aftrainen.
Ik ga naar de rechterkant van de zaal, omdat de beroeps links zitten, en ik wil graag zo ver mogelijk van hun weg zijn.
We werken een beetje aan zwaartvechten en vechten zonder wapens, een soort judo.
We trainen tot 8u, en moeten dan echt gaan, omdat de puntenverdeling om 10u is, en we moeten nog eten.
De beroeps zijn eigenlijk juist weggegaan, als wij een kwartier binnen waren.

Ik druk op de liftknop, waarna we supersnel de lucht in schieten naar verdiep 7. Ik ga met de rest aan tafel zitten, en snuif de geur van gebraden kip op. Dat laat mij aan thuis denken. Kip met frieten en appelmoes, dat aten we thuis altijd.
Wat zou er thuis gebeuren? Dat is de vraag die telkens weer verschijnt.
Ik probeer er niet aan te denken, en werk m'n eten naar binnen. Het duurt niet lang, voor Flavor weer begint te zagen.
Eet is proper. Werk je eten is deftig naar binnen.

Wat zou ik haar nu graag een mep op haar hoofd geven. Denk ik in mezelf.
Ik begin nu expres in slow-motion te eten, waardoor Flavor me nog kwader aankijkt. Stom wicht. Lijkt ze met haar gezicht te zeggen.
"Ah. Het gaat beginnen" zegt Flavor vrolijk.
"Kom. Kom" zegt ze, terwijl ze iedereen meetrekt naar de zetel.
Ik ga tussen Jackson en Samara zitten, en kijk geconcentreerd naar het televisiescherm.
Ze beginnen bij District 1, en gaan zo verder in chronologische volgorde. Dus wij zijn als 12de.
Alle beroeps hebben tussen de 10 en de 12 punten. De andere Districten hebben punten tussen de 5 en de 10.
"Jackson Smell. Uit District 12. Met een score van... 8" zegt Ceaser Flickerman, de presentator vrolijk.
"Johanna Mason. Uit District 12. Met een score van... 10"

Johanna's hunger gamesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu