ZORAKİ EVLİLİK - Değişen Hayatlar

| 5.Bölüm | Arızalı Selim

Arkadaşlar biraz geç geldi bölüm özür dilerim wattpad e sorun olduğu için bölüm silinmiş tekrar yazmak sorunda kaldım. Tatilden yeni döndüm bu arada biraz zor oldu ama..Umarım bölümü beğenirsiniz. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum... :))

Twitter İletişim: @MyAngelSekerci

Şebnem in Ağzından

Çalan kapı sesiyle kızlardan ayrılıyorum. Sanırım vakit gelmişti.
Şuan odamdan çıkmamak doyasıya ağlamak istiyordum.

K: Kuzum sen iyi misin ?

Ş: Sanırım, galiba ben korkuyorum.

A: Neden?

Ş: Mutsuz olacağım. Beni bırakıp giderse ne yaparım. Ya babam evimi satarsa.

K: Kuzum sende sevdir o zaman kendini.

Ş: Pardon.

Gözlerim şiddetle büyürken bakışlarımı içeriye giren anneme çevirdim.

Esm: Kızım hadi misafirlerimiz geldi.

Annem o güzel gözlerini kocaman açarak beni süzdü.

Ş: Anne ne oldu yoksa bir şey mi var elbise de. Hani nerede kesin yanlış kesim ya kesin beceri....

Esm: Kızım mükemmel olmuşsun.

Ş: Gerçekten mi? Ya bende bir şey var sandım.

Esm: Şebnem?

Ş: Hı.

Esm: Ben senden nasıl ayrılacağım.

Ş: Oyy gel kıyamam sana.

O şevkatli kollarını açarak gülümsedi. Koşarak o huzur veren kollarına sarıldım. Seviyordum annemi. Tüm dertlerimi anlatıyordum anneme. Babamı affetmeyecektim. Beni annemden koparıyordu.

Esm: Kızım hadi çok beklettik misafirlerimizi.

Ş: Tamam anne hadi inelim. Kızlar sizde hazırlanıp gelin.

Odamdan çıkıp merdivenleri inerek salona indik. Babam çoktan misafirlerimizle kaynaşmış koyu sohbete dalmıştı bile. Beni fark edince yüzünü anladığım kadarıyla o adama çevirmişti. Ama ben hala kim olduğunu bilmiyordum. Bakamıyordum yüzleşmeye hazırlıklı değildim çünkü.

Selim in Ağzından

Kapıyı bir kaç dakika sonra genç bir kadın açıyor. Sanırım o kızın annesiydi. Annem le babam selam vererek içeri geçtiler. Bende kadına selam vererek çiçekleri ve çikolataları uzattım. Gülümseyip teşekkür etti. Kadın fazlasıyla güzel ve bakımlı görünüyordu. Kızı kim bilir ne kadar güzeldir. Ne diyorum ben. Salonda duran tekli koltuğa geçerek babam ve adını yeni öğrendiğim Tekin Bey le koyu bir sohbete dalmıştı. Bende sıkıntıdan gözlerimi halıya çevirip desenlerini incelemeye başladım. Neşeyle içeri giren kadına baktım. Oda bana bakıp karşımda duran tekli koltuğa geçti.

Esm: Nasılsın bakalım genç adam.

S: İyiyim efendim sizler nasılsınız?

Esm: İyiyiz bizde. Bu arada tanışamadık ben Esma. Esma Gürsoy.

S: Selim. Selim İnan.

El sıkışıp tekrar eski hallerimize döndük. Ben dalıp gitmişken hiç beklemediğim bir soruyla karşılaştım.

Esm: Kızımı mutlu edebilecek misin?

S: Efendim ben öyle biri değilim. Yani benim gece hayatım var. Zaten bu evliliği istemiyordum. Ama malesef evleniyorum.