SESSİZ ANILAR

# 14. BÖLÜM #

Merhaba canlarımmm sizlerden bu ara çok çok uzak kalıyorum ve bu durum beni de etkilediği gibi Siz okuyucularını da etkilemiş. Okunma sayısında ciddi bir düşüş var ama olsun. Daha öncede söyledim tek bir kişi okusa dahi kitabı yazacağım.

Gelelim geç yazmamın nedenlerineee

Arkadaşlar öncelikle Hacettepeyi kazandım. Malum üniversite hazırlıkları, koşuşturmalarıyla yb için pek fırsat bulamıyorum. Affınıza sığınıyorum kusura bakmayın: (

Geç olsa da daha bir çok yb ile sizlerle olacağım. Sizleri çok seviyorum çanların. Keyifli okumalar. Oylarınızı bekliyorum <3

MULTİMEDİA MERT

Derin

Tam istediği saatte o parktaydık. Abimler beni uzaktan izleyeceklerdi. Onlara ne kadar güvensem de korkuyordum işte..

İçimde kötü bir his yürümeye başladım. Parkın içe doğru abimlerin beni rahat gidebileceği boş bir bank seçip oturduğumda telefonuma gelen mesajla bakışlarımı telefona sabitledim.

Mesajı okuyup kafamı kaldırdığımda etrafı izliyor duruyordum . Korku dolu gözlerim çok uzaklardan bile keşfedilebilir düzeydeydi .

Ard arda gelen mesajlarla tekrar telefona baktım. Taa ki o sözleri okuyana kadar 'evine gidebilirsin.' bu satırlarda neydi böyle resmen kedinin fareyle oynadığı gibi oynuyor benimle .

Hızla ayağa kalkıp etrafımda dönerken gözlerim korkuyla onu aradı.

Neredesin ha neredesin? diye mırıldanıp elimi saçıma geçirdiğimde delirmek üzereydim. Cık ortaya! diye kısık sesle inerken kendimi o kadar çok sıkılıyordum ki bu engel olamıyordum.

Bakışlarım bana doğru yaklaşan ayaklara kayınca hızla kafamı kaldırıp karşımdakine baktım. Aren... Hızla bana doğru geliyordu .

Hayır Aren hayır git seni görürse sana kötü şeyler yapar ! içimden korku dolu cümleler kurarken hızla arkamı dönüp koşmaya , Arenden uzaklaşmaya başladım.

Eğer onun yanımda görürse herşeyin acısını ondan çıkarırdı bu psikopat. Bakışlarımı geri çevirip Aren'e baktığımda yüzünde daha önce hiç görmediğim bir ifade vardı.

Ozür dilerim aşkım özür dilerim!!! Ona burukça bakarken ağabeyim yanına gitmişti bile . Hızla bir taksi durdurup bindim ve evin adresini verdim taksiyle gözden kaybolana kadar Aren'i izledim.

Fakat fazla değişik gözüküyordu.. Benim yüzümden.. İçimden binbir özür cümlesi sayarken camdan dışarı odaklanmıştım bile.

Aren

Ellerini saçlarına geçirip kendini sıkarak bir şeyler fısıldarken daha fazla dayanamayıp Derin'e doğru yürümeye başladım.

O kadar kötü gözüküyordu ki sanki bana ihtiyacı vardır. Su an ne psikopat bir sapık ne de bir başkası umurumda değildi.

Hızlı adımlarla ilerlerken Derin'in bakışlarıyla karşılaştım. Gözlerinde korku ve endişe var gibiydi. Adımlarımı daha da hızlandırdığımda arkasını dönmüş koşmaya başlamıştı.