The Amnesic CEO

Chapter 7

Maaga akong naka uwi sa bahay.

Maganda na din siguro ito para makapahinga ako ng maaga.

Pagpasok ko sa bahay ay agad akong sinalubong ni May.

"Ang aga natin ma'am. Gusto niyo po bang mag kumain?"

"Busog pa ako May."

"Juice nalang. Ihahatid ko sa kwarto mo."

"Huwag na May."

"Sige, tawagin mo nalang ako pag may kailangan ka."

Pumasok na ako at agad nagbihis. Pupunta sana ako library namin...

"Alam ko na dadating ang panahon ito pero hindi pa siya ready."

"Tulungan mo ako. Ayokong masaktan na naman siya."

"Oo, kung kina kailangan babalik kami sa ibang bansa."

"Alam ko iyan na hindi niya na gustong bumalik"

"Marami ba siyang tanong?"

"Kailangan nating pigilan ito Laureen."

Alam kong masama ang mag-eavesdrop pero hindi ko mapigilan. Bakit parang may malaking problema si mama na tinatago. Ano o Sino ang tinutukoy niya? Bakit kausap niya si Laureen?

Dumiretso nalang ako sa aming library. Sa laki ng aming bahay dito ang pinaka gusto ko. Ang sarap ng pakiramdan na pinalibutan ka ng mga libro.

Malaki ang aming bahay pero puro mga kasambahay ang nasa loob. Wala pa akong natatandaan na bumisita sa amin.

Kinuha ko ang isa sa paborito ko na libro. The Selection

Sa pagbabasa ko nararanasan maging bata ulit.hahaha.

Speaking of pagiging bata..

"Nasaan kaya ang mga album dito. Wala pa akong nakikita"

"Puro mga sa picture frame lang sa labas." Saad ko sa sarili.

Lumabas na ako para ipakuha sana to kay May.

"Manang pakitawag po si May." inutusan ko na lang ang isa naming katulong na nakita ko paglabas.

"Okay po ma'am."

"Papuntahin mo nalang sa kwarto."

"Opo."

Pumunta ako sa balkonahe ng aking kwarto. Dito ko nalang siya hihintayin.

*tok.tok.tok*

Binuksan ko ang pinto.

"Pasok May."

"Bakit Alexia?"

"Alam mo ba kung saan nilagay ang mga photo albums namin May?"

"P.p.po? Bakit po?"

"Gusti ko lang makita."

"Aie ma'am Alexia may pinapagawa pa pala ang mama mo sa akin." Nagmamadali niya sabi sabay labas

"May, gusto kong makita ang mga iyon. Don't worry I'll tell my mom na may pinapahanap ako sa'yo."

"Aie sabi po ng mama mo na importante ito. Bakit ko ba nakalimutan iyon."

"Sige. Si manang Violy nalang ang pahanapin mo sa mga iyon."

"Busy po siya."

"Si Carmen"

"May asinisikaso po.

"How about Adelia? Nakita ko siya kanina."

"Aie nasa garden niyo po naglilinis."

"May ang daming katulong sa bahay. Don't tell me lahat sila busy."

Hindi na sumagot si May. Nakayuko naang siya. Akala ko nagmamadali to.

"Ako nalang ang maghahanap. Saan niyo inilagay ang nga iyon?"

"Iyong mga nasa baba po. Di ba naka display naman ang mga larawan niyo?"

"Palagi kong nakikita iyon May. Hindi lang naman iyon siguro ang mga larawan ko di ba?"

"Pero Alexia.."

"Sige na May. Sabihin mo sa akin saan niyo inilagay?"

"Hindi ko alam Alexia. Sige labas na ako."

Umalis siyang nakayuko. Hindi man lang siya tumingin sa akin.

Si mama nalang ang tatanungin ko.

Lumabas ako at hinanap si mama. Gusto kong malaman kong saan nila inilagay ang mga iyon. Gusto ko lang namang makita.

"May bakit nandito ka pa? Akala ko may ipinapagawa si mama sa iyo." Nakita ko kasing kausap niya si mama

"Ahhh..opo."

"Nasabi mo na ba kay mama, May?"

"Hindi po ma'am."nakayuko pa din niyang sabi.

Bakit parang kinakabahan si May at si mama. Ang weird na talaga ni May.

"Hi ma."

"O..anak.. you want to eat. Magpapahanda na ako."

"Ahh ma. I asked May about our photo albums. But she said, she doesn't know about it."

"Why are you looking for those things Alexia!"

"Mom, calm down. I just want to see my old photos."

"Huwag na Alexia. Maalikbok dun."

Gusto ko pa sanang kumbinsihin siya pero mabilis siyang naglakad palayo sa akin.

Matagal ko ng gustong tanungin si mama.

May mali talaga eh.

Bakit walang bumibisita sa amin?

Bakit never pa akong dumalo ng mga gathering kasama ang ibang company?

Alam ko namang sole property namin ito pero di ba we need to socialize with other people para mas makilala ito. Though we don't really need to do that kasi kilala na talaga ito.

At bakit wala akong mga kaibigan?

At ang pinakamalaking tanong, hindi pa ba ako nagkaroon ng boyfriend? Nang maisip ko ang salitang boyfriend, kasintahan..sumagi sa isip ko ang lalaki sa restaurant.

Aie bat ko ba naalala siya..haha.

"Ang dami namang tanong. Para naman akong nag ka amnesia nito.haha" pero alam kong hindi e.