Is our love strong enough? ~On Hold~

4. Bo wilt Jake slaan?!

Bo pov.

Bastiaan en ik lopen de school in en zien ons groepje al bij de kluisjes staan. Cameron, Daan, Lilly en Jill met boeken in hun handen, druk aan het leren voor hun examens, die overgens volgende week al beginnen. Nikki staat erbij en is wat aan het kloten op haar mobiel.

"BONJOUR!" Roep ik. Lilly schrikt zo hard dat ze haar boek laat vallen.

"Kutkind!" Vloekt ze terwijl ze haar boek oppakt en de goede pagina opzoekt.

"Examenstress" fluisterd Bas. Nikki doet haar mobiel in haar zak en loopt naar ons toe.

"Zullen wij naar het lokaal gaan?" Fluisterd ze. Bas en ik knikken en we lopen zonder nog maar iets te zeggen naar het lokaal.

---

Inkomende oproep 'Jake' verschijnt er op mijn mobiel. Ik stoot Bas aan en hij kijkt mee.

"Neem op dan!" Zegt hij spastisch.

B- Heey met Bo!
J- Hey met mij.
B- Hoe is het?
J- Goed met jou?
B- Goed, waar ben je nu?
J- Politiebureau.
B- Whut? Hoezo?
J- Ik heb Isha een soort van gered. We zijn Sem nu aan het aangeven" zegt hij voorzichtig. Voorzichtig omdat hij bang is voor mijn reactie.
B- WAT?! En Bas dan?!!!
J- piep piep piep...

Opgehangen, de klootzak!

"Klote kind! Godverdomme! Dit kan niet waar zijn! Egoïstusche klootzak!" Vloek ik.

"Babe wat is er?" Vraagt Bas bezorgd.

"Die klootzak heeft Isha bevrijd, niks mis mee opzich. Alleen ze zijn nu aangifte aan het doen" vertel ik.

"Dus wa-" begint Bastiaan, maar dan lijkt hij zich te realiseren dat hij haar heeft ontvoerd.

Jake pov.

Ik zit met Isha in de wachtkamer van het politiebureau.

"Dus nogmaals. Ik ben jou tegengekomen, huilend op straat. Ik heb je meegenomen naar huis. Je weet niet meer hoe je in dat huis kwam. Je ging naar de stad s avonds en werd ineens wakker in een kamer daar, oke?" Vraag ik Isha.

"Ja" bevestigd ze.

"Isha Evans?" Vraagt een meneer. Isha en ik staan op. We schudden de hand met de man, die rechercheur Jansen heet. We volgen de man en komen aan bij een verhoorkamer. We nemen plaats.

"Dus je komt aangifte doen?" Vraagt meneer Jansen. Isha knikt.

"Begin maar" zegt rechercheur Jansen.

"Ik weet nog dat ik s avonds de stad in ging. En meer weet ik niet, ik weet alleen dat ik wakker werd in een kamer. De jongens hadden mijn kamerdeur een keer open laten staan en toen ben ik gevlucht. Het hele huis door. Het bos doorgerend en uitgekomen op straat. Jake heeft me gevonden en verzorgd" verteld Isha.

"Heftig, wat is er allemaal gebeurd daar, als ik vragen mag? Het is van belang voor hun straf" verteld rechercheur Jansen.

"I-ik ben verkracht, gemiddeld vijf keer per dag en geslagen als ik niet meedeed" fluistert Isha met een brok in haar keel terwijl er een traan over haar wang loopt.

"Bedankt en wat erg voor je. Weet je nog waar dat 'huis' was? Dan gaan we binnenvallen"

"Ja, in het bos dat grensd aan de stad. Heel diep in het bos"

"Bedankt, we gaan hier zo snel mogelijk werk van maken"

"Bedankt" zeggen Isha en ik.

We lopen het bureau uit opweg naar mijn auto wanneer de auto van Bastiaan met een top snelheid komt aanrijden, hij stopt vlak voor mijn neus en Bastiaan stap uit.