Is our love strong enough? ~On Hold~

11. Bastiaan bloost?

Bo pov.

Ik zit samen met James, Bastiaan en Jay op het politiebureau. Rechercheur Bakkers had aan James gevraagd of we wilde komen. Maar dat ging niet zonder slag of stoot.

Die ochtend.

Ik open langzaam mijn ogen. Het licht komt een beetje door de gordijnen en ik kijk naast me waar Bastiaan vredig ligt te slapen.

Zijn haar valt een beetje voor zijn gesloten ogen en zijn mond staat een klein beetje open. Ik druk een kusje op zijn haar en leg dan mijn hoofd op zijn borst. Ik sluit mijn ogen en denk na over de afgelopen paar dagen. Ik bedoel ik ben alwéér niet naar school geweest en-

Wacht wat? Het is maandag. Bas en ik moeten naar school.

Ik spring op en sprint -in een string en Bastiaan's veelste grote trui die bijna aan mijn knieën komt- de trap af. Ik ren de keuken in waar Jayden en James rustig zitten te ontbijten.

"Waarom ren je zo?" Vraagt James lachend.

"School" zucht ik en begin brood voor mij en Bastiaan te smeren.

"Je hoeft niet naar school, we moeten naar het politiebureau" zegt James.

Politiebureau..

Het woord herhaal ik in gedachte terwijl het mes wat ik vast had op de grond valt.

Ik moet straks alles gaan uitleggen.. Zijn vragen specefiek beantwoorden, niks mag ik verkeerd zeggen, alles moet ik onthouden. Alles moet goed gaan, wat als ik het verpest? Wat als hij te moeilijke vragen stelt?

Ik voel twee sterke armen om me heen maar luister of beweeg niet.

'Ik mag niks verkeerds zeggen' het zinnetje galmt maar door mij hoofd. Ik kan dit niet.

"Bo?" Hoor ik Bas zijn stem.

"We moeten naar het bureau" is het enige wat ik uit weet te brengen.

"Hoe bedoel je?" Vraagt Bas.

"We moeten naar het politiebureau" herhaal ik. Zijn armen haalt hij van me af en ik laat me op de grond zakken, kruip tegen de keukenkasjes aan.

Ik kan het niet.
Ik kan het niet.
Ik zal er nooit klaar voor zijn.
Dave doet me wat als hij later vrij komt!
Dave! Ik ga dood als ik hem verraad. Dood.
Dood.
Dood.
Dood.

Het woord galmt door mijn hoofd.

"Kijk dan hoe zwak ze is! Je kan haar niet naar het politiebureau laten gaan!" Hoor ik Bas schreeuwen.

"Ze moet! Anders komt Dave nooit vast te zitten!" Schreeuwt James terug.

"Bij de gedachte alleen al moet ze huilen! Ze gaat niet!" Zegt Bas vastbesloten.

Ik sta op en loop naar Bas.

"Prinses, het is oke, we gaan zo gewoon naar school" zegt Bas geruststellend.

Ik luister niet echt, het ene woord galmt nog steeds door mijn hoofd.

"I-ik ga dood" stotter ik.

"Wat?!" Roepen Jay, James en Bas tegelijkertijd.

"Dave, als ik hem verraad ga ik dood!" schreeuw ik. Ik word langzaam aan gek.

"Sshhht prinses, je gaat niet dood" sust Bas me. Hij tilt me op en loopt met me naar de bank.

"Maar-"

"Nee babe, we gaan zo aangifte doen, dan ben je van hem af" onderbreekt Bas me.

Bastiaan tilt me op en draagt me de trap op, hij loopt naar de badkamer en doet de douche aan. Hij helpt me met uitkleden -omdat ik nogsteeds in shock ben- en hij kleed zichzelf uit en trekt me mee de douche in.

De stralen verzachten mijn huid en ik voel me gelijk weer normaal, alsof het water me ontwaakt uit mijn trans.

Het heden.

"Bo Stephons?" Klinkt de stem van rechercheur Bakkers. Ik kijk op en sta op. Bastiaan pakt mijn hand en leid me naar rechercheur Bakkers. Als we een kamer inlopen zie ik Jake en Isha ook zitten. We begroeten ze en gaan op de overige stoelen zitten. Hier zitten we dan, Jake, Isha, Bas, Jay, James en ik, met zijn zessen tegenover rechercheur Bakkers.

"Bo, ik wil graag jouw verhaal horen" zegt Bakkers.

Ik knik, kijk naar iedereen om me heen.

"Ik liep zaterdagmorgen naar beneden om ontbijt te maken, toen zag ik Dave met een pistool op de bank zitten, ik kreeg een doekje om mijn mond en alles werd zwart. Ik werd wakker in een kamer, waar Dave me zijn 'regels' uitlegde en vertelde dat ik van hem was. We kregen een soort van ruzie en ik sloot me op in de badkamer, hij riep Jayden erbij en ging zelf weg. Jayden zorgde ervoor dat ik de badkamer verliet, maar bij de gedachte dat Dave me zou gaan" ik slik hoorbaar "v-verkrachten moest ik hyperfentieleren, wat eindigde met flauwvallen"

"Dat is erg heftig" zegt Bakkers. Ik knik enkel.

"Jayden? Jouw verhaal graag" zegt Bakkers.

"Ik woonde alleen bij Dave en toen hij me riep heb ik Bo uit de badkamer gekregen, toen ze flauw was gevallen heb ik er voor gezorgd dat we naar het ziekenhuis gingen en heb ik Bastiaan een berichtje gestuurd en die kwam er meteen aan" verteld Jay.

"Bedankt, ik heb nu genoeg bewijs om Dave terug te halen naar het bureau en uit te horen" zegt Bakkers.

---

Bastiaan en ik liggen samen in bad, te genieten van de radio die aan staat, terwijl we ons helemaal ontspannen.

"Prinses?" Vraagt Bas.

"Ja?"

"Denk je dat je morgen naar school kan?"

"Denk van wel en jij?"

"Ik ook"

Hij drukt een kus op mijn natte haren en trekt me dichter tegen zich aan. Ik zucht en streel langzaam zijn borst, mijn vingers glijden langs zijn sixpack, geen van de blokjes sla ik over. Liefdevol streel ik ze.

Iets waar ik nooit echt goed over na heb gedacht is:
In één ben ik van Bastiaan gaan houden, heb ik mijn ouders en beide oma's verloren, heb ik knallende ruzie met mijn broer en ben ik ontvoerd, gelukkig voor maar een dag, en het mooiste van alles, ik woon bij Bastiaan, ik woon bij hem en kan in zijn warme, gespierde armen slapen.

"Waar denk je aan?" Haalt Bastiaan me uit mijn gedachte. Ik kijk op, recht in zijn chocolade ogen waar ik veel van houd, ze maken Bastiaan, Bastiaan. Ze horen bij hem.

"Aan wat er allemaal kan gebeuren in één jaar" zeg ik.

"Ik vind het allemaal zo rot voor je" zegt hij en streelt met zijn vingers door mijn haar.

"Dat hoeft niet, want na alles wat er gebeurd is, heb ik wel de liefde van mijn leven gevonden" zeg ik met een glimlach.

Bastiaan's wangen kleuren rood en hij glimlacht.

Zijn wangen? Ze zijn rood?

"J-je bloost" stotter ik.

Iets wat ik nog nooit gezin heb bij hem, hij heeft nog nooit rode wangen gehad, niet van het blozen dan.

"Ik weet het" zucht hij. "Je bent gewoon speciaal voor me" zegt hij, en nu, nu is het mijn beurt om te blozen.

Een lief hoofdstukje van Bas en Bo xoxo