Is our love strong enough? ~On Hold~

17. Chantal is back...

Bo pov.

Ik loop naar de groep en negeer de vragen die gesteld worden. Ik pak mijn tas en loop weg.

Weg van alles.

Watje

Hoezo?

Je durft ze niet eens de waarheid te vertellen!

Ja en?

Je bent gewoon zwahak.

Ik ben niet zwak

Whatever.

Ik zucht en loop door naar het parkje in de buurt. Ik zie een leeg bankje en loop er naar toe.

Ik laat mijn tas van mijn schouder glijden en hij valt op het gras naast het bankje. Ik ga op het bankje zitten en staar wat voor me uit.

Ik zie een gedaante naast me komen zitten maar besteed er geen aandacht aan. Beelden van jaren geleden spoken door mijn hoofd.

"Hey gaat het wel?" Hoor ik een jongensstem naast me.

Ik draai mijn gezicht en veeg de traan weg. Er zit een jongen met zwarte haren, ijsblauwe ogen en een strakke kaaklijn.

"Jawel, met jou?" Vraag ik.

"Goed, ik ben Brandon" zegt hij en hij steekt zijn hand uit.

"Bo" zeg ik terwijl ik mijn hand in zijn hand leg en hem schud. Langzaam haal ik mijn hand uit die van hem.

"Wat doe je hier eigenlijk?" Vraagt hij.

"Zitten en jij?" Antwoord ik droogjes.

"Ik kom hier om mijn zusje te zoeken" glimlacht hij.

"Hoe oud is ze?" Vraag ik.

"15" glimlacht hij.

"Wat doet ze hier en hoezo moet je haar zoeken?" Vraag ik hem.

"Ze is mijn stiefzusje en had ruzie met haar moeder, dus toen moest ik haar gaan zoeken" zucht hij.

"Gezellig" zeg ik sarcastisch.

"Nogal, maar wees eens eerlijk" zegt hij. Ik kijk hem vragend aan.

Waar gaat dit heen?

"Wat doe je hier nou echt?" Vraagt hij. Iets waarvan ik liever had dat hij het niet vroeg. Ik hoef mijn levens verhaal niet met iedereen te delen.

"Brandon?" Hoor ik een meisjesstem snikkend vragen. Ik draai mijn hoofd en zie een meisje van mijn leeftijd staan. Blonde haren hangen rond haar gezicht en haar donkerblauwe ogen kijken verdrietig.

"Laura, schatje kom hier" zegt Brandon en hij staat op en slaat zijn armen om haar heen.

Ik kijk ongemakkelijk voor me uit. Hij laat het meisje, genaamd Laura los en richt zich op mij.

"Dit is Laura mijn stiefzusje" zegt hij. En op de een of andere manier viel er een last van mijn schouders.

Een last van je schouders?

Ja ik weet ook niet waarom..

Vind je hem leuk?

Nee!

Ik sta op en steek mijn hand uit naar het meisje.

"Ik ben Bo" zeg ik. Ze schud mijn hand. "Ben jij Brandon's vriendin?" Vraagt ze.

"Neenee! Ik heb al een vriendje" zeg ik haar.

Brandon laat een lachje horen. Laura en ik kijken hem vragend aan.