Is our love strong enough? ~On Hold~

1. Bas? In plaats van Bastiaan?

Bo pov.

Het is alweer juni, Bastiaan en ik leren hard voor de toetsweek. We staan er beide namelijk niet zo heel goed voor. Met mijn verjaardag hebben Bastiaan en ik een groot feest gegeven. De ruzie van twee maanden geleden hebben we helemaal uitgepraat en bijgelegd. We zijn super gelukkig, James heeft besloten minder te werken en er meer te zijn voor mij en Bastiaan. Tom en Max zijn niet opgepakt. Er was niet genoeg bewijs dat zij het waren. En Lexy en Max zijn volgens mij nog steeds samen.

Bastiaan en ik liggen in bed een film te kijken. Ik lig tussen Bastiaan's benen en het ligt behoorlijk lekker. Mijn hoofd rust op zijn borst en hij heeft zijn armen om me heen geslagen. Ik hoor mijn telefoon gaan. Ik zucht en pak hem. 'Jake' verschijnt er op het scherm. Ik neem op.

B- Heey met Bo.
J- Hey met mij.
B- Hoe gaat het?
J- Goed met jou?
B- Goed, maar waarvoor belde je?
J- Ik wilde eventjes zeggen dat ik morgen niet op school kom.
B- Owh hoezo niet, heb je een chick?
J- Soort van, maar wil je morgen tegen de docenten zeggen dat ik ziek ben?
B- Maar ik zit niet in jouw klas slimpie" lach ik.
J- Kut oja, is waar ook, laat maar ik bel Luke wel even.
B- Is goed, doeg.
J- Dag.

Ik hang op en leg mijn mobiel weer weg en Bastiaan zet de film weer aan. "Jake komt morgen niet naar school wegens een of andere chick" zeg ik tegen Bastiaan omdat ik hem ken en ik weet dat hij wilde weten wie belde ookal vraagt hij het niet. Hij knikt en we kijken geconcentreerd naar de film. Dan gaat mijn mobiel nogmaals. Ik hoor Bastiaan zuchten en hij zet de film op pauze terwijl ik mijn mobiel er weer bij pak, 'Luke' staat er dit keer. Ik zucht en pak op.

B- Hoi.
L- Hey, weet jij waar Luke morgen heen gaat?
B- Naar een of andere chick ofzo, hoezo?
L- Tegen mij zei die dat hij naar de dokter moest...
B- T zal wel niks zijn.
L- Ik hoop van niet.
B- Vast niet, maar ik ga. Bastiaan en ik zijn een film aan het kijken.
L- Sorry dat ik stoorde, veel plezier nog.
B- Geeft niet, thanks.

Ik hang op en wacht totdat Bastiaan de film weer start.

"Bastiaan?" Vraag ik als ik het wel erg lang vind duren.

"Ja?" Vraagt hij.

"Wil je de film aan zetten?" Vraag ik lief.

"We kunnen net zo goed kappen aangezie iede-" maar hij wordt onderbroken door, alweer, mijn mobiel. Ik zucht en draai me om naar Bastiaan. Ik kijk hem aan, hij fronst zijn wenkbrouwen.

"Moet je niet opnemen?" Vraagt hij.

"Nee"

"Kijken wie het is?"

"Nee"

"Hoezo niet?"

"Omdat wij een gezellige avond hebben" verduidelijk ik hem en blijf hem aanstaren in zijn chocolade bruine ogen. Zijn ogen blijven in die van mij haken terwijl mijn mobiel maar afblijft gaan. Hij stopt en nog geen minuut later gaat hij weer. Bastiaan kijkt me fronsend aan, maar ik negeer het.

"Kunnen we de film verder gaan kijken?" Vraagt hij. Ik knik en nestel me tegen hem aan. Bastiaan start de film wanneer mijn telefoon is opgehouden. We kijken vijf minuten in stilte, jaja mensen vijf minuten lang heeft dat rotding geen geluid gemaakt. Ik pak mijn mobiel en zie 'Nikki' staan. Shit dat is waar ook, Nikki gaat morgenavond naar die abortuskliniek. Ik neem snel op.

B- Hey schat.
N- Hey.
B- Hoe is het met je?
N- Prima, morgen het kindje weg laten halen.
B- Moet ik mee gaan?
N- Nee joh, Luke gaat mij.
B- Oke, nou bel me even hoe het gegaan is he?
N- Tuurlijk.
B- Succes.
N- Dankje, doeg.
B- Doei.

"Nikki?" Vraagt Bastiaan die me een kusje in mijn nek geeft. Ik knik en Bastiaan zet de film, ja mensen, alweer aan. Ik kruip nog dichter tegen Bastiaan aan en leg mijn hoofd op zijn borst. Ik voel mijn oogleden zwaar worden en val langzaam in slaap.