Vampir Kız

2. Bölüm

Multimedya Aral

Sabah olduğunda annemin bağırmasıyla uyandım. Herşeyin bir rüya olmasını diliyordum. Rüya değilse ben vampir olacaktım. Yataktan kalkıp banyoya girdim. Duş aldıktan sonra çıktım. Pijamalarını değiştirip siyah kot şortumu ve yarım t-shirtümü giydim, ayakkabı olarak ise mavi vanslarımı giydim. Daha Eylül aylarında olduğumuz için hava o kadarda soğuk değildi. Aşağı inip kahvaltımı yapmaya başladım. Aklıma vampir oluşum geldi. Acaba bunu ailem biliyor muydu? Bilmem sormam lazım.
- Anne, baba benden birşey saklıyor musunuz?
Annem, babama şaşkın bir şekilde bakıp bana döndü. Kurumuş dudaklarını diliyle ıslatıp konuştu.
- Bu da nereden çıktı Mira.
Dedi kızgın sesini kullanarak.
- Bana yalan söylüyorsunuz. Ama bu yalan burada bitti. Ben herşeyi biliyorum. Ben VAM.Pİ.RİM.
Heceleyerek ve vurgu yaparak söylemiştim vampir kelimesini. Onlara bunu söyledikten sonra hızla evden çıktım. Şuan deli gibi ağlamak istiyorum. Nereye gittiğime bakmadan koşmaya başladım. Nereye gittiğim gerçektende şuan umrunda değil. Tam biraz daha hızlanacakken birşeye çarptım. Neye çarptığıma bakmak için gözyaşlarımı sildim. Baktığımda çarptığım şey o gün hastanedeki stajyerdi. Beni kaldırmak için elini uzatınca elini tutup ayağa kalktım.
- Niye ağlıyorsun?
- Bu seni ilgilendirmiyor.
Deyip hızla yanından ayrılırken arkamdan bağırdı.
- Merak etme ben senin herşeyi biliyorum. Biz aynıyız.
Arkamı döndüm ne yani şimdi o da mı vampir:
- Sen
Dedim sadece çünkü devamını getiremiyordum. Onun yanına yaklaştım.
- Evet bende vampirim. Şimdi gitmem lazım. Ne zaman görüşücez dersen sen vampir olmayı öğrendiğinde çünkü tüm vampirlerin geleceği sana bağlı sen ne zaman gerçek bir vampir olursan o zaman kurtlar ve vampirlerin savaşı olucak ve sen en önce savaşıcaksın bunu unutma Mira.
Dedikten sonra buradan uzaklaştı. Yani ben vampir olunca savaş çıkacak ha. Of ölsem daha iyi ya. Allah'ım benim Aral'la konuşmam lazım telefon numarası falan da yok. Hemen okula gitmem lazım. Koşmaya başladığımda birden istemeden hızlandım. Noluyor bana ya duramıyorum. Biranda bir kol beni durdurdu ve sardı kollarıyla beni. Bu kişiye baktığımda ise bu Aral'dı.
- Bu kadar hız insanların dikkatini çekiyor.
- Aral ben gerçek bir vampir olduğumda büyük bir kavga çıkacakmış.
- Bunu sana kim söyledi.
Bu cümleyi dişlerinin arasından tıslayarak söylemişti. Çok sinirlenmişti ki kolları bedenimi daha çok baskı uyguluyordu. Nefes alamayacak duruma gelmiştim.
- Aral sakin ol kızı öldüreceksin.
Dedi Özgür. Aral beni sıkmayı bırakarak konuştu.
- Bunu sana kim söyledi Mira.
- Doktor
Deyip kafamı Aral'ın omuz girintisine gömüp ağlamaya başladım.
- Tamam ağlama. Ne olursa olsun yanında olucam bana güven şimdi buradan gidelim.
Aral'a baktığımda gözlerinin rengi değişmişti.

***********ARAL*************

- Bunu sana kim söyledi Mira.
Çok sinirlenmiştim. Kim söylediyse onu öldürmek geliyordu içimden. Çok sinirlendiğim için oradan uzaklaşmam lazımdı. Gözlerimin renginin değiştiğine adım gibi emindim.
- Doktor
Dedi Allah kahretsin! Biliyorum savaş zamanına kadar ortalıklardan kaybolacak pislik herif. Mira başını omuz girintime gömüp ağlamaya başladı. Onun ağlamasına dayanamıyorum.
- Tamam ağlama. Ne olursa olsun yanında olucam bana güven şimdi buradan gidelim. Mira kafasını salladı. Şuan çok şiri..of ne diyorum ben.

******Mira**********

Yavaşça arabaya bindik. Aral'ın bana tuhaf bakışları vardı. Arabada sessizlik oldu. Bu sessizliği ben bozarak şarkı açtım. Miley Cyrus- 23 şarkıyı bağırarak söylemeye başladım. Aral ve arkadaşları bana şaşkınca bakınca omuz silktim. Şarkı söylemeye devam ederken ayağa kalktım.- evet Aral'ın arabasının üstü açık- Biranda biri kolumdan çekti. Bunu yapan Aral'dı. Yan tarafa döndüğümde ise erkek grubu arabada bana sırıtarak bakıyorlardı. Aral'ın beni niye sinirle koltuğa fırlattığını anladım. Pardon da ben onun sevgilisi falan değilim.
- Aral pardon da ben senin sevgilin falan değilim. Senin be haddine beni erkeklerden kıskanmak falan.
Diyince Aral'ın tüm arkadaşları gülmeye başladı. Ama bence ona gülmek değil anırmak denir. Onlara ters bakış atıp Aral'a döndüm.
- Seni ne kıskancam ben ya. Erkekler seni yiyecekmiş gibi bakınca sinirimi bozdu.
Ona tip tip baktıktan sonra önüme baktım. Şimdi biz nereye gidiyoruz ya.
- Aral biz nereye gidiyoruz?
- Bara.
Iyk ben oradan nefret ederim. Hayatımda hiç gitmemişimdir. Araba durduğunda geldiğimiz yere baktım. Barın ismi Trafikti.(Yol kapalı biz geri dönelim 😛 tamam şaka yapmıştım dövmeyin) Arabadan hepimiz inince içeri doğru yürüdük. İçeri girdiğimde son ses müzik ve içmiş sızmış insanlar vardı. Ilk defa geldiğim için rahatsız ediciydi bu görüntü. Ama Aral çok rahattı. Aral ve arkadaşları oturunca ben tek başıma kalmıştım. Boş bir yere geçip oturdum. Garson Yanıma yaklaşınca.
- Tekila.
Dedim. Garson elindekilerden birtane bana verdi. Bir dikişte içtim. Aradan 1.30 saat geçmişti ve ben 8 bardak içmiştim. Yani kafayı bulmuştum. Yavaş yavaş ayağa kalkıp dans etmeye başladım. Biranda bir şeyin bana dokunduğunu hissettim. Arkama baktığımda bana gülümseyen bir erkek gördüm. Ona dönüp dans etmeye başladım. Çocuk biranda yere yığıldı. Üstünde birisi onu yumrukluyordu. Yumruklayan kişiye dikkatle baktığımda bu Aral'dı. Aral'ın kolundan tutup geriye çektim o yere düşünce elim hala kolunda olduğu için bende onun üstüne düştüm. Burunlarımız değiyordu. Ikimizde seslice yutkunduk. Ben tam kalkıcakken Aral belimden tutup kendine çekti. Ben kalkmak için tepinirken o daha da kendisine çekti. En sonunda daha da yakınlaştık. Sonra nerede olduğumu hatırlayınca yavaşça Aral'ın kulağına eğilip konuştum.
- Aral çabuk bırak beni yoksa utançtan kucağında ölebilirim.
Diyince Aral kahkaha atmaya başladı. Insan kahkaha atarken bile bu kadar yakışıklı olabilir ya. Ne diyorum be ben yine sapıttım. O kahkaha atarken fırsat bulup ayağa kalktım. O da benim kalktığımı görünce ayağa kalktı. Beni kolumdan tutup arabaya sürükledi. Ya bu çocuk kesin piskopat biranda değişiyor. Ben böyle olsam kesin deliririm. Arabaya binince arabayı çalıştırdı. Araba durunca geldiğimiz yere baktım. Burası benim evimdi. En son kavgayla ayrıldığım evim. Geri dönmek istemediğim evim. Arabanın kapısını zar zor açıp indim. Indiğimde Aral son sürat sürüp gitti. Eee ben ne yapıcağım şimdi. Bu eve asla girmem ben. Cadde boyunca yürüyüp deniz kenarına geldim. Bir banka oturup denizi seyretmeye başladım. Kafamı çevirince bir grup erkek bana sırıtarak bakıyordu. Biraz durduktan sonra yanıma gelmeye başladılar. Ben ayağa kalkıp koşmaya başladım. Arkama baktığımda onlarında koştuğunu.gördüm. Allah kahretsin. Şimdi sırasımı yaa taşa takılmak. Taşa takıldığım an yere yapıştım. Erkeklerde gelince biri bana elini uzattı.
- Çok hızlısın.
Yani sonuçta vampiriz 😎😎. Elini es geçip ayağa kalktım.
- Ne istiyorsunuz benden?
- Ovv çok asi
Deyip yanındakinin omzunu vurdu önündeki ultra yakışıklı çocuk. Aralarından biri yanıma gelip.
- Sen onları takma her akşam böyleler.
- Ben sizden korkmuyorum. Hem siz iğrenç kokuyorsunuz.
Diyip burnumu tuttum.
- Ama bence kork küçük kız.
Deyip vampir dişlerini ortaya çıkarmıştı ve tırnakları uzamıştı. Ama yapma lütfen gerçekten mi. Kahkaha attım. Tüm vampirlerin geleceği ben elimdeyken bunların havası kime 😏😎. Onun bu hareketlerinden sonra benim sinirlerim gerildi. Kendini ne sanıyor bu çocuk. Ellerimde semboller oluşmaya başladı. Ellerimi. Gördüklerinde geri geri adım atmaya başladılar. Onlar gittikçe ben üstlerine yürüyordum. Koşmaya başladılar. Bende koşmaya başladım. Onları çıkmaz bir sokakta kıstırdım-kıstırdım dedim de kısır çekti canım evet yazarınız çok aç 😋- Bana korku dolu gözlerle bakmaya başladılar. Biranda arkadan ses geldi.
- Mira bir sorun mu var?
Arkama döndüğümde Aral ve arkadaşları duruyordu.