Ik heb geen tijd om het uit te leggen.
Dat was een smoes.
Ik moet dingen doen.
Dingen voor Eleanor.
Ik stond op en pakte me jas.
Ik keek even op mijn horloge.Als ik nu weg ga en een goed door trap op mijn fiets, dan ben ik er net voor sluitingstijd.
Ik voelde de wind tegen mij gezicht, mijn haren vlogen alle kanten op.
Ik wou bijna mijn wenkbrauwen optrekken, om er als een reclame ster uit te zien.
Bijna.
Ik stapte van mijn fiets af en zette mijn fiets aan de kant.
Ik liep naar binnen.
Vraag je je niet af, wáár ik naar binnen ga?
Juist, ja, uhm.
De bakker.
Eleanor's lievelings bakker.
"Hallo, waar kan ik u mee helpen?" vroeg een lieve vrouw.
"Ik wil een cupcake, voor een meisje kopen. Heeft u misschien een voorstel?"
De vrouw begon te grinniken.
Ik fronste.
Valt er iets te lachen?
"U, kunt die met een bruine chocolade vulling nemen. Hij is versierd met een roze dressing en witte glazuur."
Ik keek naar de vrouw op.
"Ik wil de duurste cupcake die er is."
JE LEEST
The Note On The Cupcake
Short Story•Owen• Ze zat altijd in het cafeetje. Het ene cafeetje om de hoek. Dát was haar plekje. Elke dag om exact zeven uur zat ze er. Ze bestelde een kopje thee met een klontje suiker. Als ze honger had, wat vaak het geval was, nam ze ook een cupcake, een...