Chapter 14: This Means Another WAR

138 12 0
                                    

Kinabukasan ay tila wala sa sarili si Kaelyn habang ginagawa ang mga trabaho niya. Dahil sa nangyari sa nung nagdate sila ni Liam naging lutang siya.

Ngayon ay magdadala na siya ng almusal ni Matthew pero...

Matthew's POV

Pumasok na lang si K sa kwarto ko. Bigla lang pumasok as in. Walang katok katok.

Teka? Parang seryoso siya maasar nga tong babaeng mahal ko.

Me: Good morning babe!

Aba at hindi ako pinansin wala lang sa kanya himala di sya naasar nung tinawag ko siyang babe.

K: Almusal mo.

Walang emosyon niyang sinabi yun. Aba sa gwapo kong to iniisnob nya ko.

Me: Problema mo?

Umalis na siyang tuluyan sa kwarto ko ng hindi man lang pinapansin angmga sinabi ko. Hay babaeng yun talaga nahahawa na lay Liam sa pagiging Man of few words eh. Teka speaking of liam and kaelyn ano nangyari sa date nila. For sure mas maganda yung effort na ginawa ko.

End of Matthew's POV

Kaelyn's POV

Gusto ko man maki pag asaran sa ugok na yun pinili ko na lang huwag pansinin dahil wala talaga ako sa mood kasi natatakot ako. Sobrang takot na takot ako.

Nandito na ko sa tapat ng kwarto ni Liam.
Diretso kong pinasok yun at walang katok katok. Sabihin nyo ng bastos pero wala akog pake.

Liam: Good morning.

Nakangiti nyang sabi sa akin.

Me: Almusal mo.

Liam: Thanks. Saka about dun sa nangyari kaga----

Me: Huwag na nating pag usapan

Ayoko na talagang pag usapan, ayoko na. Feeling ko babagsak na ang mga luha sa mga mata ko. And I dont want him to see me crying.

Liam: Di pero Sorry ka-----

Me: Huwag na nga nating pag usapan eh! Nakakaintindi ka ba?!

Naku nasigawan ko siya. Nakakainis naman kasi eh. Tuluyan na kong lumabas ng kwarto niya.

End of Kaelyn's POV

Liam's POV

Nasigawan nya ko. Tanga ko kasi sabi nya nga wag ng pagusapan pero makuit pa rin ako. Hays. Kailangan k8 talagang malaman kung anong nangtari sa kanya at isa lang ang makakasagot nun. Kundi ang papa niya,

End of Liam's POV

Kaelyn' s POV

Nandito ako sa may garden sa may likod ng bahay kung saan walang tao, umiiyak ako.Dito sa bahay na to kasi dalawa yung garden. Dito sa garden na to walang pumupunta. Pupunta lang sila dito kapag didiligan yung mga halaman. Yung iba nga lanta na eh. Kawawa naman. Parang ako lang.

Papa sana nandito ka.

Ringggggggg.. calling papa

Me: hello pa?

Shit nag k-crack yubg boses ko.

[ anak? Umiiyak ka ba? Why are you crying?]

Me: Hi-hindi po.

Nag break down ako.

[ Princess tell me, sinasaktan ka ba nila diyan?

Me: No pa. Its just that naalala ko na naman yung matagal ko ng kinalimutan. Pa akala ko mangyayari na naman sakin yun please ayoko na ayoko ng maulit. Pa ayoko na......

The TwinsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon