The Twins

Chapter 27: Undying Problems

Kaelyn

After nun bumalik na rin ang iba. Hay salamat. Pero ito pa rin todo pahirap pa rin sakin.

"Ano ba?! Ang tanga mo naman! Saan ka ba pinaglihi? Sa katangahan?! Alam mo bang mas mahal pa ito sa buhay mo?!!!" Yeah, nabasag ko yung vase. Pano ba naman nandito yung pamangkin nila Liam na 7 years old. Gamit yung ipis niyang controllable tinakot ako. Di ko naman natamaan yung vase pero hinabol siya ng yaya niya.

Kaya naitulak na ko ng tuluyan sa vase. Kaya yung worth 1m na vase ay nabasag.

"Sir---"

'' Wala ka nang magagawa! Di mo yan mababayaran! Tanga ka kase. Stupid! Slut! Flirt!" Aba sobra na toh ah.

"Sir mawalang galang na po. The last time I checked, di po ako yung dinedescribe niyo dahil hindi ako malandi at hindi ako slut. Lalong di po ako tanga. Yes I know, maid lang ako dito so I dont have any rights to answer back from my master. But I have the right to defend myself kasi kahit katulong ako, may karapatan ako sa mundong ito!"

Pak!

He slapped me.

Tumulo na luha ko.

"Papalampasin ko yan ngayon. Pero sa susunod, alam mo na"

Nagwalk out ako.

Fuck! Shit! Mamatay ka rin!

Nasa Garden ako. Nakatulala.

Then kumapit sakin si Kiefer. Yung bata kanina.

"I'm sorry beautiful." Naiiyak siya. Pinunasan ko luha niya.

"Shh. Dont cry it is not your fault."

"Ate ako na po humihingi ng sorry sa ginawa ni lolo."

"Ok lang. Sanay na ko eh.''

"Kiefer!!!" Tinawag na siya nung yaya niya. Nagpaalam na siya sakin.

Pinagpatuloy ko na yung trabaho ko.

Then narinig ko na nadito si Justine Mae. Yung bestfriend ni Jillian.

"Oh my G! Bestie you here!" Jillian.

"Yes! May fixed marriage daw eh." Mae

"Sino?" Jillian

"Me and your brother Liam!!!! My gosh!!!!!" Mae

Ano raw? Liam? Fixed marriage?

Parang nag iba yung mukha ni Jillian.

"Oh?" Jillian

"Oo! Supposed na si Matthew eh. Kaso i liked Liam" Mae

"No you're not marrying one of my brothers" Jillian.

"Yes I am." Mae

"Pano si Ate Kaelyn?" Jillian

Worried siya sakin

"Bahala siya. Sampid siya dito. Nung unang meeting natin. I really dont like her kaya." Mae

"Well, I dont like you too." JILLIAN.

Nag irapan na lang sila.

HALA? Baka mag away pa yan?

Nag walk out si Jillian. Then nakita ako ni Mae. Lumapit siya dito.

Dont tell me aawayin na naman ako?

"Oh, poor girl. Pano na yan? Pano na wala ka ng Liam? Sakin na siya."

"Oh tapos?"

"Aba tong!" Sasampalin na niya ko. Actually ready na yung mukha ko eh nang biglang...

"Dont ever lay a hand on my girl or else...." Liam

"Aghh! Isusumbong kita kay tito!" Mae

"Thankyou." Ako

Then bigla niya akong niyakap.

"Uh? Liam?" Palayo na sana ako nang hinigpitan niya pa yung yakap.

"Please let us stay like this. I dont wanna break this hug and moment. Give me 1 minute.'' Di na lang ako nagsalita. Then maya maya naramdaman ko na lang na basa yung braso ko. Umiiyak ba siya?!

Humiwalay na siya. Nagpunas siya ng luha.

"Bakit ka umiiyak?" Tanong ko.

"I just miss you. I can't live without talking to you. I love you. And I dont wanna marry her. Wala na kong magawa. I feel like i am useless." Liam.

Pinatahan ko na lang siya.

"Wala na kong magawa K. I love you. Ikaw ba mahal mo ko?" Shit. Mahal ko din siya eh. Si Matthew lang talaga iniisip ko.

"I love you too." Then bumagsak na naman yung luha ko

"Sa isang araw na yung kasal. Bakit ba ganito? Anong gagawin ko? Ngayon alam ko ng mahal mo rin ako?"

"Let go." Then I left him.

"I can't!" Napatigil ako pero di pa rin ako humaharap sa kanya.

"If you step forward again ibig sabihin wala na talaga."

"Sorry Liam. I Love you, but loving each other is not enough to be a reason to let go of everything. Best wishes na lang."

Ayokong maipit si Liam. Ayokong dahil sakin masira sila ng Dad niya. Kaya eto ako ngayon kahit umiiyak, kahit labag sa loob ko, lumalakad pa rin ako palayo.

Wag kang haharap Kaelyn. Wag na wag. Baka magbago isip mo. Kahit naririnig ko ang mga iyak niya. Sorry Liam.

Pumunta na lang ako sa maid's quarter. Doon ako umiyak ng umiyak. Hindi ko na ata kaya. Ayoko na. Ayoko na.

Liam

Natuwa ako noong sinabi niya na mahal niya ko. Kaya ko naman siyang ipaglaban eh. Kaso bumitaw siya. Eto ako ngayon sa kwarto, umiiyak.

Kala ko ok na nung sinabi niyang mahal niya ko eh. Pero nung naglakad siya palayo, di ko na kinaya. Putang ina ang sakit lang eh. Tang ina mas gusto ko pang mamatay eh.

Matthew

Nandito ako sa bar. Hahahahaha. Ang sakit kasi nung marinig ko na mahal pala ni Kaelyn yung kapatid ko. Narinig ko lahat. Kaso tinalikuran pa rin siya ni kaelyn. Lagi na pang aking talo saming dalawa. Pwes, ako naman ngayon. Mamahalin rin ako ni Kaelyn.

Kaelyn

Nagtrabaho na lang ulit ako.

''Ate." Tinawag ako ni Jillian sabay hila papuntang kotse niya.

Nandito na kami sa loob ng kotse niya.

Niyakap niya ko. Di ko napigilan umiyak na naman. Bakit ba ang iyakin ko?

"Jillian, di ko na kaya. Tinalikuran ko si Liam just for that stupid fixed marriage!"

"Dont give up."

"Wala na Jillian. Wala na. I just need to let go. Cause sometimes, holding on hurts you more than letting go."

"I respect your decision."

A/n: I promised you guys na dec.18. Kaso nagkaroon ng problem sa net namin. Naptulan kami, pano ba naman di nagbigay ng receipt yung pldt! Hahahahahaha anyway papublished ko na sana eh kaso nawalan nga ng net. Eh sayang naman yung pera kung magloload. Kaya ayan. Sorry guys.