The Twins

Chapter 28: Secret Love

Kaelyn

Bakit kaya di na lang ako mamatay? Wala naman may pake. Bwiset nagdadrama na naman ako. Buti hindi pa kayo nagsasawa sa storya ko? Puro problema na lang. Haist.

Sa isang araw na yung kasal..... busy ang lahat para dun.

"Jillian! Choose your gown you are the bridesmaid!" Sabi nung demonyo.

"No! I am not attending anyone else' wedding!" Sagot ni Jil.

"And why Ms.Johnson? Why are you not going to attend you own brother's wedding?" Sagot nung demonyo.

"Because I dont wanna see my brother to get married by someone else that he doesnt like! Or even love. Can't you see dad? He is not masaya. He is depressed, angry, frustrated that is because of that stupid Justine Mae and stu---"

PAK! Nasampal siya. Lalapitan ko na ng pigilan ako ni Ate Gina.

"Wag ka ng makialam K." Tama. Para wala ng gulo. Haist! Bakit ba kasi ang pakielamera ko eh?!

Oh well, nagdala na ko ng problema.

"Oy ikaw!" MR. Demonyo referring to me.

"Bakit po?" Sabi ko.

"Puro ka na lang problema!''nag walk out siya.

Ay nako di na ko iiyak. nabwibwiset na ko hay. Pumunta na ko sa maid's quarter. maya may may humila sakin.

tinakpan niya yung bibig ko.

dinala niya ko sa basement ng bahay.

"Liam?!"

"shhhhhh. This is Matthew" ay tanga ka talaga kaelyn. masasaktan yan. bobo mo eh. dika pupuntahan nun. pinalaya mo nga diba? bobo mo kasi. ayan papasakal este papakasal na tuloy.

akala ko ngang isasasot niya ay "matthew toh. mas gwapo ako dun babe"

''bakit?"

niyakap niya ko bigla.

"I'm here Kaelyn. I'm here" seryoso siya

di na ko iiyak.

"Just for once pwedeng ako naman muna Kaelyn? Pwede bang ako naman yung hanapin mo? Pwede bang ako naman yung mahalin mo? Pwede ba yun?" hala umiiyak siya. patay ka kaelyn.

"sorry." wala na kong masabi. he looks so wasted. I can see the pain in his eyes.

Lumabas kami ng bahay, nang walang nakakaalam.

"Mat, baka maga--" pinutol niya salita ko

"Di naman siya magagalit kung di niya malalaman diba? Kung magsusumbong ka, malalaman niya. Ayaw mo ba kong kasama?" Nakangusong sabi niya. Hihihihihi ang CUTE niya.

This time, sa motor naman niya kami sumakay. Pinaandar nya yun. At napayakap ako sa kanya kaya ang loko mas binilisan ang pag dradrive. Hanggang sa makarating kami sa isang park.

"Ayaw mong bumitaw? Sabagay di kita masisisi, masarap akog yakapin." Nakangising sabi niya kaya naman agad akong bumitaw sa pagkakayakap ko sa kanya.

Umupo kami sa ilalim ng puno.

"Bakit tayo nandito?" Tanong ko.

"Trip ko lang" sabi niya.

"Hay nako baka hanapin ako d--''

"Dito ka lang. Pero kapag si Liam ang kasama niya, masaya siya." Sabi niya sakin at nakita ko naman ang matinding lungkot sa mata niya. Tss. Bakit ba di ko matanggihan toh ah?

"Kakantahan kita." sabi niya kaya umupo ako sa tabi niya.

May dala nga pala kaming gitara kaya nag gitara din siya. Isa lang ang naalala ko. Si liam. Kung di lang siya magsasalita parang si Liam ang kasama ko.