ÖZEL BÖLÜM 3

110 11 0
                                    

İnanamıyorum... Ben... Ben Jongkook için Taehyung'u kaç kere yalnız bıraktım? Neden sürekli Jongkook'u seçtim? Neden aptal gibi yüzüme bakarak kimden hoşlandığımı bildiğini söyleyen ve beni o kişiyle tehdit eden birini seçtim? Ben... Neden beni önemseyen birini yüz üstü bıraktım?

Kim bilir Tae benim yüzümden ne kadar çok acı çekti. Lütfen... Lütfen ona daha fazla acı vermemiş olayım...

(Taehyung'un ölümünden 1 gün önce, Eunjung'un rüyası)

-Yaaaa!! Kim Taehyung-shii. Ahh deli misin sen??! Hyaa!!! Bırak beni!!

+ Cidden tanışma yıl dönümümüzü nasıl unutursun?! Bu cezayı hakettin küçük hanım...

- Cezam ne?

+ Bir ay ara veriyoruz. Sen ve ben. Ayrı kalacağız.

- NEEE!!! 1 AY!! CİDDİ MİSİN!!

+ Evet gayet ciddiyim. Ama... Bir dakika.. Bu bana da ceza oluyor.. Aisshh cidden sana hangi cezayı versem ucu bana dokunuyor. Olmuyor böyle. Yeni cezan yanımdan asla ayrılmamak. Tamam mı?

- Bu daha insaflı.

+ Bence de...

-----

~ Benim için sadece sen vardır Jung Eunjung..

~Benim için sadece sen varsın Kim Taehyung...

----

Boş bir oda. Beyaz duvarların üstünde hatırladığım her anın fotoğrafı var. Sadece kaza gününü hatırlamadığımı düşünürsek hatıralarımı geri aldım. Duvarlara bakarak odayı gezmeye başladım.

Ben o lanet kazada sadece ailemi değil, kendimi de kaybetmişim...
Duvara asılı olan aynanın yanına gittim. Karşımdaki kız, siyah kısa kesilmiş saçlar, ölü gibi bakan kahverengi gözler, zayıf bir yüz, ince bir vücuttan ibaretti. Fotoğraflardakinin aksini gülmüyordu. Aynadaki yansıma... Bu ben olamazdım.

Uzun süredir cevabını aradığım sorunun cevabını bulmuştum artık. Bu kız ben değildim. Anılarımdaki kız olmak istiyordum artık. Taehyung ile birlikte olmak istiyordum. Onu özlediğimi hissediyordum.

Gördüğüm, hatırladığım her şey yanlış olabilirdi. Ama yanlış hissedemezdim. Ben Kim Taehyung'u çok seviyorum. Ona deliler gibi aşığım. Ve artık her şeyi hatırlıyorum...

~~~~~~

(Cenazeden 2 Gün Sonra)

Benim yüzümden... Benim aptallığım yüzünden sevdiğim adam.. Sevdiğim adam öldü. Ben onu hatırlamıyorum diye ölmek istedi. Hatıralarımızı tek başına taşıyamadığı için ölmek istedi. Benim gibi bir aptala aşık olduğu için öldü. Hepsi benim suçum.. Ben geçmişim için yaşama tutunmuşken, geçmişim beni bırakıp gitti... Dayanamıyorum... Taehyung'un benim yüzümden öldüğü gerçeğine katlanamıyorum...

Geçmişimin, aşkımın beni terk ettiği bir dünyada yaşamak istemiyorum...

Sadece nefes alarak yaşamak istemiyorum..

Söylesene Tae, bana geldiğini düşünürken gittiğin yerde beni bulamadığında nasıl hissettin? Ben adeta bu dünyada cehennemi yaşıyorum.. sana cenneti sunabileceğimi düşünürken kendime yarattığım şu cehenneme bak.. ben bunu hak ettim ama sen nefessiz kalmayı hak etmemiştin.

Selam mileeeeet ^^ Öncelikle bölüm geciktiği için coooook özür dilerim.. Bu arada bir sonraki bölüm final olacak arkadaşlar. Gerçek finalimiz. Umarım sonuna geldiğimiz bu yolculuğu beğenmişsinizdir ^^ Hafta sonu final bölümünde görüşmek üzere :)

PSCast ^^

NOT: UNUTMA...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin