Wolfblood our secret

Jana

Rhydian POV
Na school loop ik naar huis samen met Maddy.
We horen gekraak uit de struiken.
"Wacht.." Zeg ik.
Ik snuif de lucht goed op. "Wilde wolfbloed... Uit mijn moeders roedel.." Zeg ik.
"Kom maar tevoorschijn!" Roept Maddy. We horen weer iets. Dan komt er iemand uit de bomen gesprongen. Ze heeft lang rood krullend haar net wat langer dan haar schouders. "Jana!" Zeg ik.😀
"Rhydian!" Zegt jana.😃
We knuffelen elkaar. "Gelukkig dat ik je tegenkom. Ik ben uit mijn roedel gegooid" zegt jana.
"Haloho! Ik ben er ook nog hoor." Zegt Maddy verveeld.😕
"O ja, dit is Maddy Smith" lach ik.😅
"O ja, je vriendin van de mensen wereld. Maar ik moest weg omdat ik voor je opkwam. Mijn vader wilde je nog steeds wat aandoen. Ik hield hem tegen door de anderen ervan te overtuigen dat je goed was en het helemaal niet slecht is om met mensen te leven. Trouwens Rhydian. Je moet een keer naar de kapper gaan!" Zegt jana.😀
"O, maar bedankt" Terwijl ik door mijn haar ga. "Ik zal morgen naar de kapper gaan" zeg ik verlegen.
Jana lacht en Maddy staat er verveeld bij. Ja? En wat nu" vraagt Maddy.
"Wil je bij mijn roedel?" Vraagt Maddy. "Nee, ik heb een oude caravan gevonden in het bos. Ik gebruik dat als huis. maar bedankt" geeft jana antwoord
Maddy rolt met haar ogen en zucht.😒
"Kom je bij ons leven? Ook naar school enzo. Dan ben je niet alleen" zegt ik.
"Ja is goed. Maar je moet me wel helpen." Lacht ze.
"Kom" zeg ik. "Dan ga ik je rondleiden en ervoor zorgen dat je naar school kunt." Zeg ik. We lopen weg en Maddy sjokt erachteraan.
"Kom je Maddy?" Vraag ik. Ik zie aan haar dat ze dit niet leuk vind. Het is altijd ik en haar geweest. Wel met Tom en Shannon natuurlijk maar dit is anders. We zijn nu met z'n drieën. En ik merk als sinds ik bij mijn moeders roedel ben geweest dat jana iets voor me voelt.