Wolfblood our secret

De transformatie

"Jullie moeten om 6 uur weer terug zijn bij de mini bus. Niet later. Want anders kunnen we niet meer terug" zegt de leraar de volgende ochtend.

Maddy en Rhydian vormen samen een team met Shannon en Tom. Vrienden van Maddy. Ze spraken af dat Shannon en Tom de ene helft van de opgaven zouden doen en Maddy en Rhydian de andere helft.

Maddy rent weg en Rhydian rent achter haar aan.
"Volgens mij hebben die twee een oogje op elkaar." Zegt Shannon
"Ach, houd je kop" zegt Tom die een beetje verliefd is op Maddy.

Rhydian struikeld. En kan niet meer opstaan. Het is inmiddels al kwart voor 6.
"Maddy ga! Je kunt het nog halen om optijd thuis te zijn!"
"Nee! Ik laat je niet achten we zijn een roedel en niemand laat elkaar in de steek!"
Shannon en Tom komen aangerend.
"Wat is er gebeurd" vraagt Tom
"Rhydian is gestruikeld en heeft zijn enkel verzwikt" zegt Maddy. "Snel ga hulp halen!"
Shannon bleef bij Rhydian en Maddy. Maddy en Shannon probeerden Rhydian te helpen met opstaan en lopen. Na tien minuten waren ze op de helft.
"Dit gaan we nooit halen!" Zegt Maddy
"Kom op Maddy! Nooit opgeven" zegt Rhydian.
Dan komen Tom en de leraar met een brancard. Zo vervoeren ze Rhydian naar het busje. Ze moeten opschieten.
Dan komen ze Bij de poort.
Er staat een bord:" niet toegankelijk Bij hoog water."
"Shit! Zo komen we nooit optijd thuis" zegt Maddy.

Ze moeten overnachten in een hotel. Het is 8 uur. Rhydian slaap in de voorraad kamer omdat hij geen trap kan lopen. Maddy bij de 3k's de gemeenste meiden van de hele school.
Ze moeten weg zien te komen.
"Uuuuhm..... Ik ga bij Shannon slapen." Zegt Maddy
"Best , zijn we tenminste van je af!" Zeggen de 3k's

Maddy rent de trap af naar Rhydian.
"Kom snel!"
Rhydian kan nog steeds niet goed lopen maar bij de transformatie is het weg dat hebben de ouders van Maddy gezegd toen Maddy belde dat ze niet optijd thuis zouden komen.

Ze zijn buiten het is kwart over acht en Rhydian kijk naar zijn handen. Ze moeten opschieten.
"Kom we gaan naar het strand" zegt Maddy.
Door de volle maan zijn hun krachten nog sterker. Ze rennen op hun snelst naar het strand. Rhydian zijn enkel doet minder pijn.
Ze zijn om het strand. Hun ogen worden geel.
Het is half negen. Maddy gaat op haar knieën zitten.
En kijkt naar Rhydian. Hij doet het zelfde.
Maddy huilt en transformeert. Ze kijkt naar Rhydian. Hij lacht.
Rhydian transformeert ook en samen spelen ze op het strand. Ze horen stemmen en rennen dan het bos in.
"Ik wist het" zei Shannon. "Wat wist je?" Zei Tom.
"Dat Maddy en Rhydian iets geheim houden. En dan gehuil? Heb je dat ook gehoord?" "Ja Shannon, maar dat kunnen ook gewone Wolfven zijn he!"
"Dat kan niet. Want die leven in het bos. Er is hier geen bos. Alleen 10 kilometer verderop. En ik hoorde het toch zeker hier. Kijk naar die afdrukken in het zand" er waren Wolfven poten te zien maar ook mensen voetafdrukken.
"Kom Shannon laten we terug gaan."
Shannon ging mee. Ze had nu toch geen kans meer.