Vertrekken

81 3 3
                                    

POV Rhydian
We staan op de open velden en Maddy neemt afscheid.
"Als Withewood jullie iets vraagt, jullie weten niets, jullie werden bedrogen door ons"
"Maar we zullen je dan verander Maddy" zegt Shannon. "Het is beter, voor jullie, voor ons"
"Ik ga jullie missen" snikt ze en trekt ons in een groeps knuffel. Na een paar seconden laat ze ons los. "En onthoud, waar we ook zijn, wat we ook doen, we blijven een pack" Ze glimlacht zwakjes en loopt naar Shannon. "Gekke shan" snikt ze. En ze knuffelt jaar.

Dan loopt ze naar mij.
Lang kijkt ze me alleen maar aan. "Ik houd van je"
Ik kus haar op haar lippen.
Na een paar seconden trekt ze zich terug. "Ik houd ook van jou" ze geeft me een knuffel.
"Op eend Ag, als ik ouder ben, en mag doen wat ik wil. Vind ik je Maddy" zeg ik.
"We vinden elkaar" ze loopt maar haar ouders en loopt de berg af.

3 Wolfven lopen de volgende berg op. De kleinste huilt. Maddy.
Shannon Tom en ik huilen ook terug.

Wat zal ik haar missen.

Sorry, ik mekt het zeggen. Hij is afgelopen.......
😭😭😭😭

Wolfblood our secretWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu