Wolfblood our secret

Ontdekt

POV Rhydian
Allemaal zijn we verzamelt bij Maddy thuis.
"Het is tijd, kom, naar de denn" jaagt de moeder van Maddy ons aan. We lopen naar de kelder en haar vader sluit het hek en de deur.
Ik glimlach naar Maddy.

"Het is tijd" fluistert Maddy. Ze pakt mijn hand vast en die van haar vader. Ik pak de hand van haar moeder vast en haar vader pakt de andere hand van haar moeder. Kortom, we staan hand in hand in een kring.
Ik kijk de lucht in en voel me veranderen in een wolf.

POV Jimi
"Kom, of durven jullie niet mietjes" brom ik. Die mietjes willen het hol niet in!
"Oke, dan krijgen jullie geen schat" zeg ik en spring het gat in. "Nee, Jimi je kan niet alleen gaan!" Roepen ze. "Kom dan!"
Ze springen ook het gat in en ik volg de gangen met de kaart. "Deze loopt dood" we lopen terug en nemen de andere gang.

De volgende word kleiner dus we moeten kruipen.
Uiteindelijk komen we aan bij een dood eind maar aan een kant is er een muur. "Wat is dit Jimi?"
"Een gebouw!" Een van de stenen haal ik eruit aangezien die niet goed vast zit. Ik zie niets en pak snel mijn telefoon en film. Ik kijk rond en zoem in. Geluid hoor ik wel maar meer niet.
Ineens springt er een wolf grommend voor het beeld. Ik schreeuw en val achteruit. Ik stop de camera en met de jongens nemen we weer de weg terug naar boven.

"Ik wist het! Weerwolven bestaan!"
"Hoe weet je dat het een weerwolf was Jimi"
"Ik zal het bewijzen mietjes" en ik loop lachend terug naar huis. Morgenvroeg ga ik DNA halen!

Volgende ochtend
Het is 5:00 als ik de deur uitga. Ik ren weer naar de tunnels en klim erin. Ik neem weer dezelfde weg en komt uit bij de koepel en de muur. Ik trek de stenen eruit net zo dat ik erdoor pas. Ik zoek naar dingen waar de wolf aan had kunnen zitten.

Ik zie in een hoo een botje liggen. Snel doe ik een handschoen aan en doe ik hem in een zakje. Op naar dokter Laura!

POV Maddy
"Denk je dat ze weg zijn?" Vraagt papa. "Je hebt ze wel aardig hard laten schrikken" lacht Rhydian. "Ja, maar zijn ze weg?" Vraagt mama bezorgt. "Ik hoop het, stomme Jimi" zeg ik boos. "Het komt wel goed Mads" stelt rhydian me gerust. "Ik hoop het" mompel ik.

"Hup, naar school jullie" zegt papa. "Doei pap, doei mam!" Roep ik en Rhydian en ik lopen naar school. Of ja lopen, rennen is veel sneller.

POV dokter Withewood (Laura)
"Geweldig Jimi!" Ik neem het botje aan en leg het in mijn kantoor. "Ik ga het onderzoeken en laat het je weten. "Dank u mevrouw"

"Dit is geweldig, eindelijk bewijs" zucht ik.
Eerst onderzoeken.

Het onderzoek is afgerond en mijn conclusie is getrokken.
Het DNA van Maddy en haar vader zit erop, en het is wolf DNA voor een deel!
Dus, het is waar, er bestaan echt weerwolfen!!!

POV Maddy
"Moet je kijken!" Word er in de klas geroepen. Rhydian, Shannon, tom en ik lopen het lokaal in en iedereen zit op Jimi's telefoon t ekijken.
"Wat is dat?" Vraagt Rhydian. "Dat weet jij wel he?" Lacht Jimi. "Jimi laat me dat zien!" Roep ik boos. Ik krijg geen reactie en trek daarom zijn telefoon uit zijn handen. Ik laat het aan Rhydian zien die hem van me aanpakt.
Na een paar seconden te kijken verpulvert hij zijn telefoons n geeft hem terug aan Jimi. "Weerwolfjongen, blijf van mijn telefoon!" Roept hij boos. "Hoezo?" Vraag ik. "Jullie zijn weerwolfen, duh" zegt kay. Ik loop boos op haar af en baal mijn vuisten. Ik knal Jimi op de grond en vlieg op kay af en trek aan haar haar. "Mij beschuldigen he?!?" Roep ik boos en knal haar op de grond.
"Maddy!" Tom en Shannon trekken me los van kay. De klas lacht. Ik draai me om en zie Rhydian in zijn vuisten knijpen terwijl het wolfblood door zijn aderen stroom. Ik kijk naar mijn hand en het is hetzelfde.
De klas loopt ons uit te lachen, ik zal ze laten zien wie hier uitgelachen moet worden, stelletje amateurs!
"HOUD JULLIE KOPPEN DICHT!" Grom ik. "Maddy en Rhydian!" Roept de leraar. Rhydian trekt me snel langs de leraar op. Ik grom naar hem en laat mijn ogen snel gloeien. Hij schrikt van me en deinst achteruit.
"Mietjes" hoor ik Jimi nog. Ik trek me los van Rhydian die weer achter me aan komt.
Ik grijp Jimi bij zijn nek en duw hem tegen de muur. "Mietjes huh?" Zegt ik arrogant. "Zal ik even het tegendeel bewijzen of is dot genoeg?" Grom ik.
"MADDY!" Schreeuwt Rhydian. Hij trekt me van Jimi af en gooit me op de grond. De hele klas deinst achteruit. Ik werk tegen maar Rhydian grijpt mijn polsen en duwt ze op de grond boven mijn hoofd. "LAAT ME LOS!" Gil ik. "NEE! Maddy jij gaat nu kalmeren!" Roep hij.
Rhydian sleurt me omhoog en trekt me hardhandig het lokaal weer uit.

We staan buiten en hij duwt me tegen de muur.
"Maddy, ze denken dan wel dat we het zijn, maar we hoeven ze het niet te vertellen" zegt hij een beetje boos. "We taan naar huis" brom ik en stamp boos richting huis. Rhydian zucht en rent achter me aan.

POV Rhydian.
Dat was op het nippertje.

We koemn aan bij haar huis en allebij merken we dat er iets verkeerd is. We stormen het huis in en zien er Laura. "Wat doe jij hier?" Vraagt Maddy.
"Ik weet wat jullie zijn, ik heb ook bewijs" lacht ze gemeen.
"Ze weet dat we weerwofl zijn" mompelt mijn vader afwezig.
"GA UIT MIJN HUIS!" Grom ik en duw haar de deur uit. "Ga inpakken Maddy"
"Ik verlaat mijn huis niet!"
"Ik ben de baas Madison!" Roept haar moeder boos. Ze begint te huilen en rent naar boven. Ik loo achter haar aan richting haar kamer. Ze duwt de benodigdheden in een tas en gooi hem de trap af.
"Het spijt me Maddy" zegt ik. "Jij kunt er niets aan doen, van je met me mee?" Vraagt ze hoopvol. "Ik kan niet, de Vons kan ik niet zomaar achterlaten, en jullie zullen dan bekend staan om het ontvoeren van mij" zucht ik. Ze trek me in een knuffel en rent daarna naar beneden.

"En we kunnen echt niets meer doen?" Vraagt haar vader. "We moeten gaan, nu" zegt haar moeder.
"Ik haal Shannon en Tom, waar naartoe?" Vraag ik. "Mam?"
"Open velden" zegt ze. "Tot zo Mads" en ik ren de deur uit.

Wwww,
Ik denk dat deel 2 voorlopig niet komt, sorry mensen. Ik heb een beetje teveel boeken...