12. A not so pleasant gift

7.3K 164 1
                                    

Ilang araw nang namalagi si Shyne sa hospital at sa bawat araw na iyon ay lagi naming sinisigurong madalaw siya maliban nalang kay Dave na halos sa hospital na rin nakatira sa kababantay sa kanyang fiancé. Napabuntong hininga ako ng maalala ang nasaksihang eksena ng proposal ni Dave kay Shyne. Masaya ako para sa aking kaibigan. Hindi ko tuloy naiwasang maiingit sa kanya. Naisip ko  kung kami kaya ni Robert may pag asa rin maging masaya at magkatuluyan. I shook my head with the thought, malabo yatang mangyari yun. Ang huling araw na nakasama ko si Robert ay nung magising si Shyne. Pagkatapos nun ay hindi na siya muling bumalik sa hospital at kahit minsan ay hindi pa rin siya nagparamdam sa akin. God I missed him so much and I wanted to call him pero hindi ko tinutuloy.

“Aludy, okay ka lang ba?” putol ni Chrezzy sa aking pag-iisip.

“aahh oo okay lang ako.Bakit andito ka pa? akala ko nakaalis ka na alas nuwebe na kasi ng gabi. Di ba dapat uuwi ka na?” tanong ko sa kanya.

“oo on my way na nga ako sa labas nang may nagpapabigay nito sayo. Sabi ko sa guard ako nalang magdala para makapag paalam na rin sayo.” Sabi niya sabay patong sa mesa ng dalang kahon na ngayon ko lang napansin.

“wow huh,. Ang ganda ko lang talaga.” Nagbibiro kung sabi na sinabayan ko na rin ng konting tawa na maging si Chrezzy ay natawa na rin. Nakangiti kong kinuha ang box at kinalas ang tali nito. Nawalan ng kulay ang aking mukha  ng makita ang nasa loob ng box. Nang tingnan ko si Chrezzy ay ganun din ang kanyang reaksiyon.  Nanginginig ang aking mga kamay ng kinuha ko ang card na nakapaloob sa box katabi ng pugot na ulo ng pusa.

So you won’t forget this gift the way I don’t forget you.

“anu ang sabi?" nanginginig sa takot na tanong ni Chrezzy. Binigay ko sa kanya ang card at binasa niya ito.

“sino ang nag abot nito sa iyo Chrezzy?” nanginginig kong tanong.

“hindi ko alam, sa guard ko lang iyan kinuha. Do you think si….si Jake ang may gawa nito?” tanong niya sa akin. I opened my mouth to answer her pero siya namang pagpasok ni Miguel sa pinto ng aking opisina.

“hi, may pinuntahan ako diyan sa malapit at naisip kong daanan kung andito ka pa. Sabi ng guard puntahan nalang daw kita dito.” Bungad sa amin ni Miguel. Madalas na rin kasi siyang pumunta dito kaya kilala na siya.

Mi..miguel, hi” mahina kung tugon kahit di pa ako nakakabawi sa takot.

“is something wrong?” Tanong niya nang mapansin yatang kakaiba sa amin ni Chrezzy. I pointed him the box on top of my table. “holy shit, who sent that to you?” He asked with concern.  I shook my head because I don’t have any idea who will send me such thing. Lumapit si Miguel at tinakpan ang box. “are you okay?” he asked.

I slowly sit on my chair dahil pakiramdam ko ay hindi ko na kakayanin pang nakatayo dahil sa nanginginig ang aking tuhod sa takot.  Dinaluhan ako ni Miguel at inalalayang makaupo. “it’s okay I am here” sabi niya at hinawakan ang isa kung kamay na nasa ibabaw ng mesa.

“what’s happening here?” Robert asked. His tone is serious and his look is deadly. Tiningnan niya ang mga kamay ko sa ibabaw ng mesa na hawak pa rin ni Miguel. I don’t know why but I feel so guilty and scared by the way he was looking. Bigla kong kinuha ang aking mga kamay mula sa pagkakahawak ni Miguel.

“ano kasi sexy bear,… este sir Robert may nagpadala po kasi kay Aludy ng box na may errr,.. may patay na pusa po sa loob.” Sagot ni Chrezzy kay Robert.

He frowned and walked towards my table. He opened the box just enough for him to see what’s inside. His mouth set in a grim line and I could tell his mad. He looked at me and his face softened a bit. “are you okay?” he asked me.

I nodded. I am nervous but  seeing him now made me feel better. Just knowing he is around. God I missed my sexybear. “it’s.. it’s good to see you.” I muttered and blushed. Sa dami ba naman ng pwede kong sabihin ay iyon pa ang unang lumabas sa aking bibig.

He smirked. “well, it’s good to see you too.” he looked at me amused. Then he became serious again. “Have you reported this to the police?”

I shook my head. “hindi.. hindi na rin siguro. Ngayon lang iyan dumating at saka baka naman hindi talaga iyan seryoso.” Sagot ko.

His jaw hardened as if he is not pleased with my answer. He opened his mouth to speak but then he closed it again.

“Aludy, do you want to go home now? I can take you there. I don’t think it’s good for you to drive alone now.” Miguel interrupting my moment with sexybear. Nakalimutan kong andiyan pala siya.

“I’m taking her home. Besides Aludy and I have some unfinished business to deal with, right baby?" He said while moving his eyes from me to Miguel.

I looked at the two of them and neither one of them seemed pleased at each other. “Sige na Miguel, mauna ka na. Salamat sa pag-aalala. Si Robert na lang ang maghahatid sa akin at may mahalaga pa kaming pag-uusapan.” Sa wakas ay nahanap ko rin ang aking dila para makapagsalita. Isa pa, ilang araw ko na ring hindi nakita si Robert at gusto ko na siyang makasama.

Miguel sighed in surrender. “okay kung iyan ang gusto mo Aludy. If there is anything I can do for you I am just here okay. Remember that.”

I smiled at him. “I will, thanks” I said and watched him leave my office. Sumunod naman si Chrezzy sa kanya kaya naiwan kami ni Robert. Pakiramdam ko ay hindi ako makahinga na mesa lang ang namamagitan sa aming dalawa. Out of the blue ay naalala ko halik na pinagsaluhan namin dati dito sa office and the thought made me blush. When I looked at him I could see the playful smile tugged on his lips. Could this man read what am I thinking?

“Do you want to do it again baby?” he said his voice low and husky while moving his head down to me and his blue eyes met mine.

“Do what?” I asked innocently.

“the kiss that we shared here before. I know you were thinking about it, that’s why you were blushing, right baby?” he said teasingly.

“I wasn’t thinking about it” I denied and swallowed my throat. Gosh he really could read my thought.

He looked amused and smiled but he didn’t remove his eyes from me. He caressed my face with his one hand and cupped my chin up. I could feel my heartbeat getting faster and I really am waiting for him to kissed me again. Quickly, he moved away from me, leaving me wanting him, his touch… his kiss.  I gave him a You-are-so-impossible-look-I-wanted-to-be-kissed. He gave me a wide grin and pointed the door and in a few seconds the security guard appeared.

“excuse me po maam. Sabi po ni Maam Chrezzy may ipapatapon daw po kayo?” he said apologetically. I pointed the box to him  he picked it and leave. With Robert’s presence ay nakalimutan ko na ang aking not so pleasant gift.

“let’s go home Aludy, and don’t be disappointed. I will give you your kiss when we get there.” He said smiling and winked at me. I stood from my chair and grabbed my bag and rolled my eyes and start walking out from my office. I heared him chuckle. Geezz it is so good to hear him laugh and I can’t helped but smile.

FREUNDE SERIES 2: Lost In Your Eyes (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon