Love me, Please ?

7.BÖLÜM

-Love Me Please?-

Çeviri: Betriss

''Chanyeol-ahh!''

16 yaşındaydı, ismini duyduğunda gülümseyerek döndü.

''Efendim eomma? '' Chanyeol'ün annesi, babası bir iş teslimatı yaparken öldüğünden beri sıkı bir şekilde çalışıyordu, Chanyeol babası öldüğünde sadece 10 yaşındaydı. Chanyeol'ün annesi tepeden tırnağa kahvaltıdan akşam yemeğine kadar sıcak rüzgar yağmur demeden sıkı bir hayat mücadelesi veriyordu.

''Buraya gel, birşey söyleyeceğim. ''Annesi el hareketi ile yanına çağırdığında Chanyeol memnuniyetle yanına gitti.

''Yanlış birşey mi var, eomma? '' Köşede oturan annesine baktı, kadının yanaklarından yaşlar süzülüyordu.

''Chanyeol-ah, Japonya'ya taşınmamız gerek. ''

Chanyeol'ün gözleri büyümekle birlikte ağzı şaşkınlıkla açıldı.

''E-Eomma ? Neden birden bire ? '' Tşörtünü tuttu ve annesine baktı.

''Orada bir iş buldum, parası çok iyi.. Artık para hakkında endişelerimiz olmayacak.'' Chanyeol'ün annesi sıcak gülümseme ve yumuşak sesiyle açıkladı. Chanyeol ikisi içinde bunun en iyisi olduğunu bilerek kafasını salladı.

''Üzgünüm, eğer sen arkadaşlarının yanına gelmek istersen ne olursa olsun buraya döneceğiz. '' Chanyeol'e göz gülümsemelerinden birini sundu ve eliyle 'Fighting' hareketi yaptığında, Chanyeol annesinin bu davranışı üzerine kahkahayı bastı.

''Peki, Eomma. Sen benden ne istersen yapmaya çalışacağıma söz veriyorum. '' Chanyeol annesine sarıldığında annesi onun omzuna başını gömdü ve sevgi dolu kucaklama verdi.

2 gün sonra Chanyeol yakın arkadaşlarına Japonyaya taşınacağı haberi verdiğinde Jongin 'Meh' surat ifadesiyle hıçkırmış Kyungsoo ise her zamanki gibi fazla tepki vermişti.

''H-Hyung! Bizi unutma '' Jongin hıçkırarak söylediğinde Kyungsoo onu telkin edecek hareket yapmamıştı.

''Unutmam, Jongin-ah. ''Chanyeol Kyungsoo ve Jongin'e aynı aynda sıcak bir sarılma verdi.

''Chanyeol geri döndüğün zaman seni ateşli görmek istiyoruz ve bütün problemlerini halledeceksin, tamam ? ''Kyungsoo kuşparmaklarını birleştirip söz verdirdi.

'' Tamam Kyungsoo, yapacağım. ''Chanyeol Satansoo ile yaptığı harekete güldü, şeytan olan kalpli gülüşünü gönderdi.

''Seni özleyeceğiz, happyvirüs.'' İkisi aynı anda söyledi ve tekrardan sarıldılar.
İki ay çoktan Japonya'daki okulunda geçmişti. Büyük çerçeveli gözlükleriyle orada oturup çalışmak Kore'den kötü değildi. Chanyeol birinin ağlama sesini duyduğunda öğretmenin verdiği edebiyat ödevini yapıyordu. Kitabı kavradığı gibi oraya koştu. Pantolonu koşarken zorluyordu, en yakın zamanda bu yağlarını öldürmeliydi. Merdiven basamağında durdu ve önündeki görüntüye şok içinde baktı.

Aynı yılda olduğu sandığı kişinin başında bir grup toplanmıştı ve renkli bir etiket vardı. Onlar başından un ve soğuk su aktarmaya çalışırken küçük elleriye engellemeye çalışıyordu.

''H-Hey!D-Durun, Yapmayın. !'' Chanyeol engellemek istercesine bağırdığında sadece tek kişi anladı. Bağıran çocuğun kim olduğuna baktı ve hızla oradan uzaklaştı müdürün odasına sürüklenmek istemiyordu. Chanyeol sırılsıklam olan kafasını kaldırdı ve kişinin yüzünü kavradı ve baktı. Çocuğun yanaklarının soğuk olması onu şaşırttı.