Herkes dikkatle beni incelerken ne demem gerektiğini düşünüyordum.
Sonunda biri konuştu.
Konuşan kişiye baktığımda yirmili yaşlarda iri yarı sempatik yüz ifadesi olan biri ama yüzü ne kadar sempatik olsa da bana bakışları öldürücüydü.
''Kimsin sen?''
Hafifçe öksürük boğazımı temizledim ve konuşmaya başladım.
''Ben Mustafa Çağla'yı arıyorum''
Aynı genç yine konuştu.
''Neden arıyorsun babamı''
Babamı demişti yani bu benim kardeşim..
Gerçekten bir kardeşim mi var.
Tam cevap verecekken içerinden 60lı yaşlarında biri çıktı.
O da dahil herkes cevap vermemi bekliyordu.
Elimi arka cebime attım ve evden aldığım 6 yaşlarındaki fotoğrafımı sehpanın üzerine bıraktım.
''Bu benim fotoğrafım gerçek ailemi arıyorum ve yollar beni buraya getirdi''
Annem eline fotoğrafı alıp bir bana bir de ona baktı gözlerinden yaşlar durmadan akarken konuşmaya başladı.
''Size söyledim kızım yaşıyor ölmedi dedim.Biz onu bulamadık ama o bizi buldu.Nazlım yavrum''diyerek bana sarıldı.
Ellerim boşlukta kaldı.
Kardeşim yine konuştu.
''Anne dur, hemen kaptırma kendini, belki benzerliktir önce emin olalım''derken bana yine ters ters bakıyordu.
Ona doğru dönüp bir makas istedim.
Ne yapacağımı sormadı ama meraklandığını gözlerinden anlamıştım.
Makas bulup bana verdiğinden saçımdan bir tutam kesip fotoğrafımın üstüne bıraktım.
Çantamın gözünden de yetecek kadar para bıraktım.
Onlara doğru döndüm.
''Bununla gidip DNA testi yaptırmanızı istiyorum.Eğer sizin kızınız Nazlı isem o zaman konuşacak çok şeyimiz olacak fakat değilsem sizi umutlandırdığım için özür dilerim.''
Kardeşim sehpadaki parayı alıp bana uzattı.
''Bunu biz halledebiliriz paranı geri al''dedi
''Elbette halledebilirsiniz ama eğer böyle bir şeyi ben talep ediyorsam parasını da benim ödemem lazım.Eğer ailenizden bir parça isem senin gibi bir kardeşe sahip olmak beni mutlu edecek çünkü kardeşin ne demek olduğunu bilmiyorum''
O sıra arka taraftan bir genç kadın ve 2 genç adam bana doğru yaklaştı.
Erkeklerden biri konuştu
''Eğer sen bu ailenin kaybettiği Nazlı isen 1 değil 4 kardeşin olacak''diyerek yanındakileri işaret etti.
Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.
Tam 4 tane daha kardeşim mi vardı.
Bunca yalnızlığımın içinde aslında kocaman bir ailem vardı.
Babama baktığımda hiç konuşmuyor ama gözlerinden damlayan yaşları silmiyordu.
Annem hiç durmadan ağlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZ (Tamamlandı)
ActionKendim için de bir mezar kazdım... Her şey bittiğinde;huzurla,sonsuz uykuya dalacağım. Bazen ölüm sonsuz mutluluktur... Hikayenin Telif Hakkı Saklıdır.