Sınıftan yeni gelen bir kız bana söyledi: " Tatlım paran yoksa ben verebilirim" dedi. Ben de buna sinir oldum ve kendimi tutamadım. "Yok tatlım benim senden daha fazla param var" dedim. O da "Ya ben eziksin manasılda demedim" dedi ve üzülüp gitti. Ben de pek aldırmadım. Elif " Yazık yaptın kıza" dedi ama beni de haklı buldu. Okul bittikten sonra bizim evde toplandık. Annem kek yaptı meyve suyu koydu. Muhabbet edip öykü yazıyorduk Elif'le beraber. Anılarımı düşündüm o an. Kimse bilmiyordu annemden başka. En yakın arkadaşlarım bile. " Neyse" dedim içimden ve sonra unuttum herşeyi (Tabi ömrüm boyunca birdaha hatırlamamak üzere) dedim.
2 ay sonra
Herşeyi unuttum ama Ozan'ı hiçbir zaman unutmadım ve unutmicamda. Neyse biz onları geçelim ne oldu biliyor musunuz? Babamın tahini çıktı ve taşnmak zorunda kaldık. Tüm arkadaşlarımla vedalaştım ve yola çıktık.
(Lütfen desteklerinizi esirgemeyin)