Benim Hayatım

4. BÖLÜM

Çok mutsuzdum ve bana Dünya zindan oluyordu,belki ilk belki de son kez bilemiyordum. Uzun bi süre çevrem olmadı. Taa ki okullar açılana kadar küçüktüm tabi herkes beni etkilemez sanıyor,koskoca okulda sadece 1 arkadaşım vardı.Ayşenur

Bana gerçekten alışmam için çok çaba sarf etti.. ilk sene ondan başka arkadaşım olmadı ve 5. Sınıfta tek tük arkadaşlarım vardı. Çocukluk aşkım vardı benim bilmiyorum belki oda... neyse şimdi gelse belki yüzüne bakmam herhalde bilmiyorum hala unutamamışımdır belki ama yok ya saçmalıyorum.

5. Sınıfın son dönemi herkesi yeni tanıyordum. Babam tabi aldığı tazminatla küçük semtte küçük bir lokanta açmıştı. Ama babam dışında herkes oradaydı, babam artık eve bile gelmiyordu bu beni hem kırıyor hem yıpratıyordu. Ama asla çok etkilemiyordu çünkü benim hiç önemli günüme gelmemişti. 

Annem sabır küpü gibi kadın yılmadı hiç bir zaman bu süre içinde babam ne evin kirasını nede faturaları öder oldu.Ev sahibimiz çok iyi insanlardı sırf annemin hatırı için evden bizi çıkarmadılar. Zaten hemen yan tarafımızda babannemler , biraz yukarı tarafımızda amcamlar oturuyordu. Herkes neyin ne olduğunu biliyordu artık amcam babam için ne köy ne kasaba diyordu.

Bir gün babam geldi ve annem bir anlık sinirle babamın tüm kıyafetlerini dışarı fırlattı. Babam küplere binmişti devamlı küfürleşiyorlardı.

Bir an kendimden geçtim ve "yeter artık bıktım bu kavgalardan" diye bağırdım. Annem ve babam bana baktı.Ağlayarak nasıl odama gittim. Hatırlamak bile istemiyorum...

Babam eve geçmeden arabaya binip gitti. Annem salonda sinirden ağlıyordu. Bu biz olamazdık ne oluyor bize!

Aradan bir hafta geçti geçmedi belki belediyeden gelip elektriğimizi kestiler harika şimdi elektriksiz kaldık. Galiba delirmek üzereydim.

Yengem kolumuzdan tutu ve "bizde kalacaksınız" dedi. Annem kabul etmedi ilk daha sonra çok ısrar etti. Amcamdan ve yengem iyi ki varlardı. 1 hafta sonra elektrik borcunu ödemişti babam ama artık babamın bu gidişlerine canım sıkılıyordu. 

Aklımda bir sürü soru vardı. En başında da bu adam nerede kalıyordu?? Allah'tan sabır istiyordum... Sabır lazım bana sabredeceğim zor olacak elbet üzüleceğim bunu her şeyden iyi biliyordum...

Okulların kapanmasına az kalmıştı ama annemin dayanacak gücü kalmıyordu. Bir gün kardeşim ve beni yanına çağırdı ve oturun dedi. Konu neydi peki ? Hiç bir fikrim yoktu..