Selam arkadaşlar. Bu benim ikinci hikayem. İlkini sildim. Şu an sadece bu var. İnşallah beğenirsiniz.
Etraf çok kalabalıktı. Herkesten ayrı bir ses yükseliyordu. Buradaki insanların yanlarında en az bir tane tanıdıkları insan vardı ama ben bunların hiç birini tanımıyordum. Çevremdeki insanların konuştuklarını dinlemeye koyulmuştum. Evet yaptığım kötü bir şey ama okul hakkında bilgi almak istiyordum. Bu yüzden birinci sınıflar arasında değil de ikinci sınıflar arasında durmam gerektiğini fark ettim. İkinci sınıfların arasına geçtim ve bir grubun yanında durdum. Bunlar ''havalı'' diye adlandırılan kız gruplarındandı. Okula yeni başlamış olabilirim ama benim de gözlem yeteneğim var yani!
Kızlar konuştular da konuştular. En sonunda biri ''Göreceksiniz,bu sene Awold'u kendime aşık edeceğim. Hepiniz çatlayacaksınız,'' dedi. İçimden gülesim geldi. İlk sene aşık edememiş de ikinci sene aşık edecekmiş. Bu kızı izlemeye karar verdim. Bakalım gerçekten kendine aşık edebilecek mi?
Ben bunları düşünürken birden müdürümüz Bay Montis'in sesi duyuldu:
-Sevgili öğrenciler! Yeni bir yıla daha başlıyoruz. Sizler de biliyorsunuz ki burada -yani Alao'da- işaretleriniz çıkıp,eğitimi tamamladıktan sonra Alamona'ya -bir üst kademe- geçeceksiniz. Oradaki eğitimi de tamamladıktan sonra bölümünüzde birer usta Savun olarak savaşlara katılacaksınız. Ve ülkemiz için birer savaşçı olacaksınız. Biz de sizinle gurur duyacağız. Şimdiden size iyi eğlenceler!
Bu okulda pek eğleneceğimi sanmıyorum doğrusu. Sonuçta tek başımayım. Yalnızım. Yalnız kalmaya alışık değilim. Evimdeyken çok fazla arkadaşım vardı. Her gün bir şeyler yapardık. Bir günüm bile boş geçmezdi. Ama şimdi,burada yalnızdım. Alışmam gerekirdi. Nasıl alışacağım konusunda en ufak bir fikrim bile yoktu ama alışmaya çalışacaktım. Alışmak zorundaydım işte!
Sınıfımı ve odamı öğrenmek için öğrenci panolarına doğru gitmeye başladım. Giderken koşan bir kızla çarpıştık. Kızın acelesi var gibi görünüyordu. Gözlerime özür diler gibi bakarak ''Ah! Çok çok özür dilerim. Acelem var ve biraz da sakarım. Tamamen benim hatam,'' dedi ve uzaklaştı,koşarak. Kızı sonradan düşündüm. Esmer bir ten,kahverengi kıvırcık saçlar ve kahverengi ışıl ışıl bakan gözler. Bu kız çok tatlı görünüyordu.
Öğrenci panolarına vardığımda panoların çok kalabalık olduğunu gördüm. Biraz beklemeyi düşündüm ama bekledikçe daha çok kişi gelmeye başladı. Ben de kalabalığa karıştım. Panoya yaklaştım ve ismime bakarken yanıma biri geldi. Bir erkek. Bu erkek de okulda gördüğüm diğer erkekler gibi yakışıklıydı. Bu okulda yakışıklı değil diyebileceğim hiç erkeğe rastlamamıştım şu ana kadar. Ve bence de öyle devam edecek çünkü buradaki erkekler bakımlarına çok önem verir.
Normalde yeni bir okulda insan gördüğü kişiye selam verir değil mi? Çocuğun yüzüne baktım,gülümsedim. O da bana baktı ama gülümsemedi. Ve öylece gitti. Arkadaşlarının yanına. O an anladım ki bu ikinci sınıf. Çünkü daha o zaman rütbesine bakmayı akıl edebilmiştim. Üstelik bileğinin iç kısmındaki işaret çıkmıştı. Bu işaret mevzusunu yeri gelince anlatacağım.
Odamı buldum ve yerleştim. Yan yatak yerleştirilmişti ama kimse yoktu. Anlaşılan oda arkadaşımla tanışmak için daha vaktim vardı. Ben de 12 Captical'den gelen öğrencileri düşündüm. Her Captical'den onlarca kişi var ama ben,sadece ben 5.Captical'den geliyordum. Bu okulla tek başıma nasıl baş edeceğimi düşünürken uyuya kalmışım.
