Selam! Multimedyada Rosemin var. Umarım beğenirsiniz!
Yavaş yavaş gözlerimi açtığımda hava biraz kararmıştı. Oda arkadaşım hala gelmemişti. Hava çok sıcak olduğundan terlemiştim. Terden nefret ederim. Cidden. Terli terli asla duramam. Saate baktığımda akşam yemeğine daha olduğunu gördüm. Bir duş alabilirim diye düşünerek bavulumdan bornozumu aldıktan sonra üzerimdekileri çıkardım. Her odanın özel banyosu vardı. Bu odalar cidden çok güzeldi. Mini buzdolabı,mini ocak,klima,televizyon ve iki bilgisayar vardı.
Banyoya girince birden buz gibi suyun üzerime gelmesiyle olduğum yerde zıplamıştım. Zıplayınca ıslak zeminde kayıp yere düştüm. Ve kafamı vurdum. Üstelik kalçamı da yere çok hızlı çarpmıştım. Normalde olsa küfür ederdim,ama küfrü bırakmıştım. Bayağı zorlu bir süreç olmuştu,ama sonucu olumluydu. Küfür edince ağzıma vuruyordum falan. Bir süre ağzımın kenarı kırmızı gezmiştim. Buraya nereden geldik? Tamam hatırladım. Canım yanmıştı. Kalkıp suyu biraz ılıttım. Kahverengi saçlarımı yıkamaya başladım.
Duşum bitti ve askılığa astığım bornozumu giydim. Şarkı söyleye söyleye dışarı çıktım. Oda arkadaşım hala gelmemişti. Ben de rahat rahat giyineceğim için sevindim. Bavulumdan giyeceğim şeyleri çıkarıp yatağıma koydum. Tam bornozumun kuşağını açtım çıkaracaktım ki,bir kilit sesi geldi. Kuşağımı bağladım. Sanırım oda arkadaşımla tanışma vakti gelmişti. Biraz garip bir kostüm,ama olsun. Kapı açıldı ve içeri bir erkek girdi! Hemn orada bir çığlık kopardım. Çocuk korktu gözlerini kapadı ve bağırmaya başladı ''Özür dilerim,ben çok özür dilerim. Panoda oda numaram burası yazıyordu ve... Neyse ben çıkayım sen giyin öyle gireyim ve konuşalım tamam mı?'' Sinirlenmiştim,fazlasıyla. ''Sence şu an soru cevaplayacak durumda mıyım,'' dedim ve çocuk tekrar özür dileyerek dışarı çıktı.
Üzerimi giyinip açık ela rengi gözlerime kalem çekince kapıyı açtım ve ona ''Gel,'' dedim. Çok kibardım doğrusu! Ama çocuğa çok sinirlenmiştim. Hey! Dur bir dakika,bu çocuk panonun önünde bakıştığım çocuk değil miydi? Şu ikinci sınıflardan olan. Evet tekrar omzuna baktım ve ikinci sınıf olduğunu garantiledim,aklımda. O sırada çocuğun konuşmasıyla sıçradım. ''Ben panodan bakınca bu oda numarası yazıyordu. Ben de şaşırdım çünkü burası ilk sınıfların katı. Ben ikinci sınıfım da,'' dedi kasıla kasıla. Ne var yani seneye ben de ikinci sınıf olacağım. ''Ama o,o zaman Alamona'ya geçecek,'' dedi içimdeki acımasız ses. Onu susturdum. Hiç işime gelmeyen şeyler söylerdi her zaman. Onunla hep çatışırdık. Çok nadirdir aynı düşündüğümüz.Neyse,çoçuğa döndüm ve ''Belli ki bir yanlışlık olmuş,çünkü benim oda arkadaşım çoktan gelmiş ve yerleşmiş bile,'' dedim odanın diğer tarafındaki açık olan kapıyı göstererek. Oda ortadan ayrıydı. Ama beraber kullanım alanları vardı. Mesela giriş benim tarafımdaydı. Banyo mutfak benim tarafımdaydı. Benim tarafım biraz daha büyüktü. Çocuk utanarak ''Şey... Oeşyalar zaten benim,''dedi. Ne yani? Bu çoçuk önceden gelip yerleşmiş miydi? Ben bu çoçukla oda arkadaşı mıydım? Biri bunun şaka olduğunu söylese çok iyi olurdu. Egolu bir ikinci sınıfla -üstelik erkek- aynı odada kalmazdım ben. Kalmazdım,değil mi?
micronsQ
