~LANETLİ BAHÇE ~

15.BÖLÜM

     Bu bölümü Evrim ve Aktan'ın ağzından anlatıcam umarım beğenirsiniz :) iyi okumalar..

    Evrimden :

  Nasıl söyler yenilirdim ki kızlığımı..masumluğumu... benliğimi kaybettiğim için erkeklerden korktuğumu.
 
  Ahh aptal kafam neden işini bırakıpta yanlarına gidersinki. Eğlenmek senin neyine , sen kimsin. Dersini almıssındır umarım. Nasıl anlamıştı ki erkeklere olan korkumu. Kaç gündür tanıyordu ki beni hemen anlamıştı. Zaten masadan da kaçar gibi kalkıp isimin başına dönmüştüm. Mesai saatin bitene kadarda bar bölümünden çıkmamıştım.
İşim bitince daha fazla burada durmadan zaten babanemin yanına hastaneye gitmem gerekiyordu. O gece eve gidince babanemin salondaki hali gözlerimin önüne gelince  bile ürperiyorum. Hayatındaki tek dayanağımda gitmek üzere. Büyük bir kalp krizi geçirmiş hastaneye yatırtmıştım. Doktorların fazla dayanamıycanı her şeye hazırlıklı olmam gerektiğini söylemişti. Ne kadar üzülsemde herkes gibi oda beni bırakıp gidicekti ne kadar sevse bile.. En azından son günlerinde onun yanında onu mutlu etmek için çabalıyordum.

    Daha fazla zaman kaybetmemek için arka yatakta bulunan eşlayarımin olduğu odaya girip ceketimi giydikten sonra çantamı alarak çıkmak için arkamı dönmüştüm ki kapının pervazına yaslanmış dikkatle bana bakan Aktan'ı hiç mi hiç beklemiyordum...

   
     Aktan'dan :
 
Aklıma takılan soru yüzünden parti bitip barın boşalmasına rağmen sabahtan beri oturduğum koltukta oturmaya devam ediyordum. Akşamki oynanan oyunda Evrim'e sorduğum soruydu aklıma takılan şey. Sormamla birlikte yünü bembeyaz olmuş , panikle yerinden kalkıp hızla bara gitmişti. Cidden ne olmduda bu kız böyle bir hale gelmişti. Böyle düşünerek bir sonuca varamıycamı anladığında yerimden kalkarak cevabını öğrenmek için Evrim'in yanına gitmek için hareketlendim.

   Arka odanın kapısına ulaşınca içerdeki arkası dönük olarak ceketini giyen evrimi izlemeye başladım. Neydi bu kızda beni çeken şey.. Aslında umursamamam gerekirdi. Sadece burada çalışan biri olarak görmek gerekirdi ama yapamıyordum. Ona bakınca masumluğu saflığı görüyordum.
   Hayır! Hayır ! Masum falan değil bütün kadınlar aynı inanma ona.

  Kaşlarımı çatarak yerdeki bakışlarım tekrar odağına çevirirken  evrim'in benden tarafa dönmüş şaşkın bakışlarıyla karşılaştım. Yaslandığım kapıdan kendimi çekerek ona doğru birkaç adım atmamla oda benimle birlikte geriye doğru adım attı.

   " - Soruna cevap alamamıştım. "

  Konuşmakla birlikte kafasını yere eğerek  iki yana sallayıp  çantasını aldığı gibi yanından geçmeye çalıştı. Gitmememesi için yüzüne bakmaya devam edip kolunu tutmamla gözlerini yumup dişlerinin arasından acıyla inledi. Bakışlarımı yüzünden alıp koluna çevirdim. Bluzu kapattığı için birşey gözükmediği içi bluzunu yavaşca sıyırdım. Kolundaki morluklara bakarak dişlerimi sıktım.

  " - Kolunu kim yaptı"
Sorduğum soruya cevap vermeyince sinirlenerek dişlerimi sahada sıktım.

  " - Kim yaptı dedim!!"
Bağırmamla birlikte sıçrayarak parmaklarıyla oynamaya başladı.

   " - Şey.. Geçen gece o adamın elinden kurtulmaya çalışırken daha çok sıktı bide .."

Sanki o anları hatırlamak istemiyormuş gibi gözlerini kapatmıştı.