[A/N]
because i am so thankful na umabot nga 30 ang reads ng storyang ito. ay nainspired akong gumawa ng chapter 3. this is just a short one and sorry po mga boss. and i hope you'll enjoy reading :)
VOTE
SHARE
COMMENT
AND FOLLOW ME :P
~~~~~~~~~
Linggo na ng umuwi si marga sa kanila, she's like a sister to me. At parang second mother ko na rin ang mommy ni Marga, her mother's a public doctor and a single mother. At dahil busy siya lagi, pinupuno nya ang kakulangan nya sa pamamagitan ng pagbibigay ng lahat ng luho ni Marga, that's the difference between me and marga, she likes gadgets, and I love my books. She loves texting, social networking and photography and I like reading. But despite of that, we still loves each other.
Liggo ng gabi di ako makatulog. So I opened my facebook account and saw that I have a message. I opened it and, though I had an idea, but still surprised that he messaged me saying.
TYRONE EZIQUEL VILLAHERMOSA
I thought about you
Tinipa ko ang reply
TORI DIMASALANG
What about?
TYRONE EZIQUEL VILLAHERMOSA
Wala, see you tomorrow, have a good night sleep.
"good night sleep? Sa tingin mo makakatulog ako nito?!" sabi ko sa isip ko
"heh! Nakakainis! Teka, nababaliw na yata ako. Anong oras naba?" tinignan ko anf relos ko at eksaktong 11 na ng gabi.
"nakooo! Makapag timpla nga ng gatas."
Kaya bumaba ako ng kusina at nagtimpla ng gatas. While I was stirring my milk ay bigla kong naisip si Tyrone,
"bakit nga ba nya alam bahay namin? Baka magkapit bahay lang kami. Pero kilala ko naman ang mga kapibahay ko ah. Eh teka, bakit ko naman iniisip ang isang napakawalang kwantang bagay? Pero nakakapag taka lang kasi."
"WAG MO NA NGANG ISIPIN TORI!" napasigaw ako sa mga iniisip ko. Dahilan na naisip ko na baka ay nababaliw naako. Kaya nilagok ko ang gatas at umakyat na sa kwarto. At nakatulog din ng d nagtagal.
Lunes ng umaga at medyo late akong nagising kaya nagmadali na akong maligo at kumain nlng ng sandwich sa daan. Biglang tumunog ang ringtone ng cellphone at kinuha ko ang phone ko sa bag ko'. Unknown number na naman ang tumatawag but this time alam ko na kung sino.
AKO
Hello.
SIYA
Hello, good morning.
AKO
Good morning din, napatawag ka?
SIYA
Uhm asan ka na?
AKO
Near SM, why?
SIYA
OKAY, hihintayin kita sa gate.
And then he hanged up. Nakaramdam ako ng abnormal na pagtibok ng puso ko at di ko maintindihan kung bakit, mas gusto kong lumipad papuntang school sa kaisipang double ride ako papunta d'on...
Pagkarating ko sa skwelahan ay palinga-linga ako, naparang may hinahanap. laking gulat ko na may pulang rosas na sumalubong sa harapan ko. Tinignan koi to bago bumaling sa may-ari at kinabahan ako ng nakita ko ang nakangising-gwapong mukha niya.
"you look so disappointed, andito lang ako "
Iniwas ko ang mukha ko dahil parang naramdaman kong uminit ito.
"hindi aah! Feeling ka! Sabi ko
"d ako feeling, in denial" sabi mong nakatawa.
"ihahatid na kita magandang binibini" sabi mo at yumuko ako, ngumiti.
Habang nag lalakad ako papuntang silid aralan ay naka sunod ka lang sakin, at nararamdaman ko ang tingin ng bawat estudyaante o should I say "fans''nya. Pero d ko yun pinansin. At sa kauna unahang pagkakataon ay nakaramdam ako ng ganito. parang ang saya, parang nasa langit ka. At duon ko na confirm ang hinala ko.
CRUSH kita, at ikaw ang kaunaunahang crush ko.

BINABASA MO ANG
Something Real
Teen FictionThis story was made by plain imagination of the author. So this is my first story guys, your supports are needed :* I am trying to make this story a very natural one, yung tipong ginagawa at nagaganap sa totoong buhay natin. i hope you'll appreciat...