Kinabukasan ng pasko kami tumungo sa Davao, umaga pa kaya hinda pa ako dinadalaw ng antok. Matagal-tagal pa ang byahe papunta doon 10 hours kaya nag stretching ako bago pumasok sa sasakyan. Adventure ang dinala ni papa, nasa likuran kami ni Marga at si mama naman ay nasa frontseat.
"ilang oras baa ng byahe papunta don tori?" tanong ni marga saakin na hindi man lang tumitingin, may katext. Feeling ko si Anthony yun.
"8-10?" tinignan ko siya pero nang nakita kong busy ay bumaling agad ako sa bintana.
"saan ngaba tayo exactly sa Davao?
"Tagum City, Davao del Norte"
"ahh okay." At natahimik ulit kami. Kinuha ko ang ipad ko at naglaro nlng doon. Isang oras ang nakalipas ay na bored na ko kaya napagdesisyunan kong umidlip. Pero d ako tuluyang nakatulog, naalala ko ang nangyari kagabi ng nagpadama sa kin ng di inaasang kasiyahan.
"You don't know how long I've waited for this day to come Tori." Sinabi nya sa kalagitnaan ng pagyayakapan sakin. I smiled to what he said at hinalikan nya ang ulo ko. My heart raced so fast. Feeling ko ay nararamdaman nya iyon.
"I love the scent of your hair" yumuko ulit siya at nanatiling nakapatong ang ilong nya sa ulo ko.
"Pwede ba akong pumasok sa inyo?" nagulat ako sa sinabi nya kaya
"Huh?" yun lang ang tanging nasagot ko sa sinabi nya.
"Pero kung ayaw mo pa okay lang naman," medyo may bahid ng kalungkutan ang mga mata nya. Ayokong nakikita ang ganon ang mga mata nya, hindi bagay.
"Wag kang mag-alala. Sooner or later makikilala mo rin sila mama at papa." I assured him and I saw his eyes glow
"I'll wait for that." Ngumiti siya at umupo ako sa motor nya, mataas ito kaya tinulungan nya akong makaupo ditto.
"You really know how to drive this?" I know it's a stupid question pero hindi ko talaga maiwasang mag alala.
"Yes, wag kang mag alala, I follow speed limits." Ngumiti siya at kinuha nya ang kamay ko. Naramdaman kong uminit ang mukha ko, yumuko ako, hinawakan nya ang baba ko at inangat iyon.
"Am I too clingy?"
"Medyo?" wala akong makitang tamang salita nawala na talaga ako sa tamang pagiisip ko.
"Don't you like it?" mabilis akong umiling at nang narealize ko ang ginawa ko ay mabilis ko naming yinuko ang ulo ko sa kahihiyan. Narinig ko siyang tumawa.
"ang cute mo talaga Victoria Agatha"
"where are we now?" binuksan ko ang mga mata ko at tumingin sa labas,
"nasa Kisolon pa ata tayo Marga" di ko namalayan na 3 hours na pala kaming nagbabyahe, kinuha ko ang cellphone ko at nakitang may tatlong mensahe iyon.
Tyrone
Good morning my love, I just woke up. Nagbyahe na ba kayo?
What are you doing?
I guess you're busy. Text me when you're not.
I typed my reply.
Me
I'm sorry ngayon ko lang tinignan ang phone, yes papunta na kaming Davao.
Hinawakan ko lang ang phone ko athindi nagtagal ay nag vibrate ito. Nagreply siya
Tyrone
Anong oras kayo bumyahe? I hope you ate your breakfast already
Me
7am, I'm done eating my breakfast, have you eaten your breakfast too?"
Tyrone
I'm eating right now
Me
Eat first. Take your time.
"Snack muna tayo," narinig kong sabi ni mama saamin at niliko ni papa ang Adventure sa isang mall sa MAlaybalay City.
"where do yo wanna eat" mom asked, nag kibitz balikat lang ako dahil busog pa naman ako at okay lang sakin kahit saan kaya bumaling siya kay Marga.
"U-uhm, I'm okay tita, I'll let you decide nlng po." Tumalikod si mama at naglakad.
"Suuus! May hiya ka pa pala sa katawan mo" manunuksso ko kay Marga
"Shut up bitch" tumawa lang ako. Pumasok kami sa isang foodchain at nag order si mama ng pizza. Parang gumalaw lahat ng bituka ko sa nakita ko at excited nan a kumuha para kumain. My stomach monsters, here you are again
"have you washed your hands honeys"
"I have a hand sanitizer tita, uhm do you want?"
"no I have mine Marga, so let's eat?"
Kaya nilantakan namin ni marga ang pagkain. Pagkatapos naming kumain ay napagpasyahan naming maglakad2 muna at sumasakit na ang pwet naming sa kakaupo. Bumili rin kami nga mga pasalubong para sa mga pinsan at mga tita ko pati lunch na rin naming para hindi na kami hihinto, at sa huli eh bumyahe nanaman kami. Kinuha ko ang phone ko sa bag at binuksan ang mensahe.
Tyrone
"I missed you already," napangiti ako sa text nya.
"sino yang katext mo at ngiti-ngiti ka dyan" tinignan ko si Marga at nakita kong tumingin si papa sa rear mirror.
"Someone special" sabat ni mama at ngumiti si marga,
"Sagutin mo na kasi" parang binuhusan ng isang drum na ice ang mukha ko, oo nga pala wala pa silang alam. It's not that I'm being secretive I'm just waiting for the right time to tell them, especially dad, he always think na princessa nya ako kaya baka mahirap sa kanyang tanggapin na magkaka-boyfriend na ako. At kung tatanungin nyo sakin kung kelan yun. D ko alam
"May nangliligaw sayo Victoria?" tonong ni papa na nakatingin saakin sa pamamagitan ng rearview sa saskyan
"Eyes on the road hon" palala ni mama
"Am I missing something here? I think there's something I do not know" pagpatuloy nya
"Papa"
"yes hon, may manliligaw siya, at gusto ko sya. Mabait na bata" my mom cheerfully said
"yes tito and so gwapo pa, and very effort sa panliligaw kay Tori. Nakakainggit"
"hindi mo sinabi sakin Tori, ako lang yata ang nahuhuli sa balita, at kilala pa ng mama mo."
"Papa, I'm just finding a right time to tell you, I have no idea of keeping this to you forever."
"ipakilala mo siya saakin"
"'kay pa" at tumayo ako para halikan sya sa pisngi. Alam na alam ko kung pano siya lambingin.
"dinadaan mon a naman ako sa paglalambing Agatha!" at nag tawanan kami, kinuha ko ulit ang phone ko para magtipa ng reply.
Me
I missed you too
Maya maya ay nag vibrate ang phone ko, binasa ko ang mensahe na nagpapinta ng ngiti sa aking labi.
Tyrone
When you get here, I will hug you tight. God knows how much I miss you so much. And God knows I love you this big, God tori. I'm so inlove with you.
And I felt my heart skipped a beat.

BINABASA MO ANG
Something Real
Teen FictionThis story was made by plain imagination of the author. So this is my first story guys, your supports are needed :* I am trying to make this story a very natural one, yung tipong ginagawa at nagaganap sa totoong buhay natin. i hope you'll appreciat...