LEGENDS: Celestial Beryl (Season 1) ✔️

Season 1 - Chapter 62: Mountain

ABYSS
Mountain

The encouragement Celestial can feel was more than enough for her to strive. She's motivated enough by the Archduke but then again, she's lost. Like literally lost, she has the map but she do not understand where in the world she is already.

Tama nga ang Archduke, this is probably the first test. Paghahanap palang sa kaniyang destinasyon ay mahirap na, natatakot siyang baka dito palang 'di na siya pumasa. She's bad at directions. She started early, and now the sun has set but she still couldn't find her destination. The fogs from the forest began to scatter, it literally scattered from corners to the point that she cannot properly see anymore.

It's ridiculously annoying how she used to have sharp senses. Ngunit ngayon ay hindi niya magamit, mukhang iyon ang kailangan niyang i-request. Kung paano maging consistent, she needs to manage her abilities well, masyadong inconsistent ang mga abilidad na natutuklasan niya.

"Where in the world..." Right, this is still the Abyss. Paniguradong nakarating na ang mga nobles sa destinasyon nila, siya nalang ang hindi. Sana pala ay nagpaturo siya ng daan sa Archduke.

Anyhow and anyways, she began to walk again. Bitbit ang kaniyang magic cane at maliit na bag na naglalaman ng kaniyang gamit ay nagpatuloy siya. Ganoon na lamang siya natrigger nang magsimulang lumikha ng kakaibang ingay ang gubat, tila ba naroroon na lahat ng mababangis na hayop, pati halimaw naroon na. She needs to find her master fast before midnight, baka di siya pumasa.

"Whooooshh..." She shivered when the wind whispered at her. Pati ba naman hangin dito kinakausap na siya.

Talagang mahirap. Biglang humangin ng malakas at napalingon siya sa kaniyang likuran. Gano'n na lamang siya nagulat nang mapagtantong nasa paanan pa lamang siya ng bundok. Madalas sa tuktok makikita ang mga tahanan katulad na lamang ng bahay nila sa Peakbrook, that's what her instinct tells her.

Hindi siya ganoong takot sa gubat dahil lumaki siya sa gubat. Ngunit ibang-iba talaga ang kinaroroonan niya, masyadong creepy.

"Just move your feet..." She whispered to herself.

Just when she took another step, she heard a crack. Pagtingin niya sa paa niya'y may bigla siyang naapakan, at huli na nang mapagtanto kung ano iyon. Mas lalong huli na para umiwas, dahil tumilapon ang maliit niyang katawan matapos tamaan ng isang nakabitay na kahoy.

"Ack!" Ganoon na lamang siya kinapos ng hininga, narinig niya pa ang halos pagkabali ng kaniyang buto matapos tumama ang likod niya sa isang puno.

"Owshi—" She exclaimed when she realized there are four arrows approaching her. She immediately ducked but two arrows had hit her left arm already. "Aaww—mama!"

Halos gumulong siya sa sakit dahil lumagpas pa ang pana. Galing pa lamang siya sa matinding training, hindi pa pinalipas ang recovery niya. Pagkatapos ay ito na naman. Ano bang plano ng Akademya sa kaniya?

Bago pa may dumating na panibagong patibong ay tumakbo na siya paakyat ng bundok. All she could see were fogs, if not for the moon lighting the land she probably couldn't see anything. She couldn't use her senses properly, hindi niya alam kung na stuck ba ang kaniyang abilidad o may kakaiba sa gubat na pinipigilan ang sharp senses niya.

Wala siyang ibang ginawa kundi ang tumakbo. Hindi niya naiwasan ang lumilipad na kahoy patungo sa kaniya at muli siyang tumilapon, tumama ang kaniyang likod sa malaking puno. Pagtingin niya sa taas ay sakto namang nahulog ang malaking batong nakasabit doon.

"What the fu—" Mabilis siyang lumayo, ngunit nabuwal siya sa pwesto dahil nayanig ang lupa nang bumagsak ang malaking bato. "Bakit may mga ganto dito? Paanong may bato doon!"