Okul Psikopatları

OP\4

ERAY'IN AĞZINDAN :
Soramiyorum!!!
Aynı odada kaldığım kişiye neden ağladığını soramıyorum.
Neden ağladı acaba ?
Hiç aklimdan çıkmadıki tanıştığımız günden beridir aklımdasın be güzelim.

Ben Eray Başoğlu nasıl böyle olabildimki ?
Güneş.... adı bile güzel kendi gibi.
Ne yaptında bu haldeyim ben be hatun ?
"Oğlum noldu lan sana bi daldın gittin?" diye seslendi Aras.
"Ne dalması ya sadece düşünüyordum bi şey yok!" dedim.
"Hı hı tabi tabi" deyip gülüstüler.
...
...
Biliyordum. Melih ve Aras'da kızlardan hoşlanmışlardı.
Tabikide belli etmemeye çalışıyorlardı.Ama benden kaçmazz!!
...
...
...
"Hadi be oğlum gidelim işte." diyen Aras'a bir kez daha sinirle baktım.
Sabahtan beridir bara gidelim diyorlardı. Ya bu nasıl bir okuldur dışarı bile çıkıabiliyoruz.
Tabi bunu duyan Aras ve Melih anca bara gidelim diyorlardı.
"Tamam gidelim" dediğim anda Melih gülümserken Aras'da sırıtıyordu.
*****
*****
Hadi içeri girelim diyen Melih'e uyup içeri girdik.
Boş bir masaya oturup 3 bira sipariş ettik.
Otururken yan masamızda oturan çocuğun sesine kulak verdim.

"Taşlara bak lan mübarekleri Allah özenerek yaratmış."
diyerek lafını sonlandırmıştı. Çocuğun baktığı yöne doğru bakınca bizim oda arkadaşlarımız olduğunu gördüm
Aynı anda Aras'ta kızları görmüş olmalıki konuşmaya başladı.
"Oha lan bunlar bizimle aynı odada kalan kızlar diilmi"deyip 4 masa öteyi işaret etti.
"Ta kendileri. Okulda oturamışlar" dedim sinirle
"Kız başlarına sen sabır ver Allahım"diyen Melih'de sinirlenmişti.

Güneş o kenarda oturmuş içkisini yudumlarken. İlayda ve Dolunay'da ona ayak uyduruyorlardı.

Benim anlamadığım gecenin bu saatinde bunların burda ne işleri var.

Oha lan bu kıyafetler ne ?
Kızlar eceliniz bizden olacak.

....
MELİH'İN AĞZINDAN :

Sıkıcı bir okul gününden sonra bara gitmeye karar vermiştik.

Bizim kızlarıda orada görünce tepemiz attı tabi.
O nasıl elbise lan !!

Dolunayyy bittin sen.
Bu elbisenin alt kısmı nerde Dolunayy !!!

Allahım sen sabır ver Aminn.

Biraz onları izlemeye karar verdik.

****

Kızlar kendi hallerinde eğlenirken, neden onlara bu kadar önem verdiğimizi kestirmeye çalışıyordum.

Doğrusu benim gözüm Dolunay'da idi.

Etrafa tatlı tatlı bakışları,kızdığı zaman alnında çıkan minik çukuru, ve daha bir sürü şey...

Daha tanışalı bir kaç hafta olmasına rağmen,bir kızı düşünmem ona değer vermem normal mi ?

İnsanlar çok garipler, bu insanların içinde bende varım.

Ne yaptıkları, ne düşündükleri, her zaman değişebiliyor.

Ben Melih YILMAZ. Daha bir kaç ay öncesinde kimseyi önemsemeyen,hiç bir kızı düşünmeyen Melih YILMAZ, oda arkadaşım olan birisini neden bu kadar düşünüyorum?.

Bilinmezlik veya bilmemek. Söylemesi kolay yaşaması zor 2 kelime.

Bu aralar o iki kelimenin büyüsünde yaşıyorum desem inanır mısınız ?

O zor iki kelimenin arasında yuvarlanıyorum. Ne yapmaya çalıştığımı kestiremiyorum.

Düşüncelerime şimdilik son verip etrafa bakınmaya başladım.