Οι Πύλες (ΜΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ)

Κεφάλαιο 9

Η Afrodite προτείνει να μας δείξει κάποιες από τις τάξεις όπου γίνονται τα μαθήματα και έτσι βγαίνουμε από την αίθουσα και περπατάμε έναν μακρύ διάδρομο. Δεξιά και αριστερά οι τοίχοι είναι πέτρινοι και από τα μεγάλα παράθυρα μπορούμε να δούμε τον γκρεμό πάνω από τον οποίο βρισκόμαστε. Είναι αρκετά σκοτεινά έξω όμως, μπορώ να διακρίνω το δάσος με τα ψηλά δέντρα από το οποίο ήρθαμε. Λίγο μετά περνάμε μέσα στο πρώτο δωμάτιο που συναντάμε το οποίο είναι αρκετά φωτεινό και στη μέση βρίσκεται ένα στρογγυλό τραπέζι αρκετά μεγάλο ώστε να χωρέσει είκοσι άτομα. Οι τοίχοι σχηματίζουν ράφια γεμάτα βιβλία.

''Εδώ γίνονται τα θεωρητικά μαθήματα. Δεν έχει κάτι αξιόλογο εδώ οπότε ας προχωρήσουμε'' λέει η αρχηγός.

Η επόμενη πόρτα που συναντάμε φαίνεται κλειδωμένη όμως, η Afrodite ακουμπάει το χέρι της πάνω στο ξύλο και αυτή ξεκλειδώνει οπότε ακολουθώ εκείνη και τον Erik στην αίθουσα με ανοιχτό το στόμα. 

Οι αίθουσα έχει τόσο ψηλό ταβάνι που θα χρειάζονταν πάνω από πέντε σκάλες για να καταφέρει κάποιος να το αγγίξει. Δεν υπάρχουν τοίχοι αλλά καθρέφτες που κάνουν την αίθουσα να μοιάζει μεγαλύτερη απ'ότι ήδη είναι. Μοιάζει ατέλειωτη.Η αλήθεια είναι ότι περίμενα το δωμάτιο να είναι γεμάτο με έπιπλα και αντικείμενα παρόλα αυτά όμως, είναι άδειο. Δεν κάνω καμία ερώτηση αφού φαντάζομαι πως δεν θα χρειάζονται αντικείμενα.

''Κι εδώ γίνονται τα πρακτικά μαθήματα'' λέει τελικά η αρχηγός. ''Εδώ οι μαθητές μαθαίνουν πως να χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους για να θεραπεύσουν πληγές ή αρρώστους. Εκτός από αυτό φυσικά τους μαθαίνουμε και πώς να πολεμούν διότι από τη στιγμή που οι μάγοι του φεγγαριού αποφάσισαν να είναι εχθρικοί απέναντί μας πρέπει να ξέρουμε πώς να τους αντιμετωπίσουμε σε μία πιθανή επίθεση. Κι εκείνοι το ίδιο κάνουν και το ξέρουν ότι κι εμείς προετοιμαζόμαστε για κάτι που ευχόμαστε να μην γίνει.''

Μία μάχη. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που περίμενα να ακούσω αλλά δεν μου κάνει και τόση εντύπωση αφού οι σχέσεις των δύο ομάδων δεν είναι και οι καλύτερες.

''Νομίζω πως δεν χρειάζεται να δείτε κάτι άλλο μέχρι και τα δέκατα έβδομα γενέθλιά σας'' συνεχίζει ανοίγοντας ξανά την πόρτα  και εγώ με τον Erik την ακολουθούμε στον διάδρομο όπου την κλειδώνει ξανά με ένα άγγιγμα. ''Φυσικά υπάρχουν πολλά να δείτε ακόμη με την προϋπόθεση ότι θα γίνεται ένας από εμάς.'' Ο Erik την ευχαριστεί καθώς εκείνη μας οδηγεί στο δωμάτιο όπου την συναντήσαμε και το ίδιο θεωρώ πρέπον να κάνω κι εγώ. Την αποχαιρετούμε και φεύγουμε από το κάστρο.