Οι Πύλες (ΜΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ)

Κεφάλαιο 10

''Δεν έχω τις δυνάμεις του ήλιου'' λέει κι εγώ παγώνω γιατί μοιάζει πιο σίγουρος από ποτέ. ''Υποθέτω όμως πως θα ξέρουμε σίγουρα σήμερα το βράδυ'' συνεχίζει κι εγώ τον κοιτάω με απορία αφού δεν καταλαβαίνω τι εννοεί. Συνειδητοποιεί την άγνοιά μου και μου εξηγεί. '' Η τελετή θα γίνει τα μεσάνυχτα. Έτσι γίνεται πάντα, στα μεσάνυχτα των γενεθλίων. Σε λίγες ώρες πρέπει να φύγω.'' Συνεχίζει να κοιτάζει με άδειο βλέμμα τον απέναντι τοίχο, όπου υπάρχει ένα παλιό ρολόι. 

''Θα.. πας με την μητέρα σου;'' ρωτάω.

''Όχι μόνος μου. Ο καθένας πηγαίνει μόνος του σε αυτή την τελετή.'' Θέλω να τον ρωτήσω αν γίνεται να πάω μαζί του. Δεν θα ενοχλώ. Ξέρω ότι χρειάζεται συμπαράσταση και από την άλλη θέλω τόσο να δω μία τέτοια τελετή πριν έρθει η σειρά μου και δεν ξέρω τι να κάνω.

''Μπορώ να έρθω;'' καταφέρνω να ρωτήσω μετά από λίγη εσωτερική διαπραγμάτευση.

''Τι;'' γυρίζει να με κοιτάξει. ''Όχι βέβαια. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Απαγορεύεται. Δεν είσαι ακόμη κανονική μάγισσα. Και κανονική μάγισσα να ήσουν δηλαδή...''

''Δεν θα ενοχλήσω καθόλου, απλά θα κρύβομαι και θα κοιτάζω. Ξέρω ότι χρειάζεσαι συμπαράσταση μετά από κάτι τέτοιο.'' Η αλήθεια είναι πως η περιέργειά μου είναι λίγο μεγαλύτερη από την επιθυμία μου να του συμπαρασταθώ μετά, αλλά δεν θα του το πω αυτό.

Σηκώνεται όρθιος και περπατάει πάνω κάτω στο μεγάλο υπόγειο. ''Δεν ξέρω, δεν είναι σωστό'' λέει και τον αφήνω να σκεφτεί χωρίς να μιλάω. Σηκώνομαι από το πάτωμα και κάθομαι στο κρεβάτι.

''Εντάξει'' μου λέει τελικά και ανοίγω διάπλατα τα μάτια μου για να τον κοιτάξω αφού ήμουν σίγουρη πώς θα έλεγε ότι δεν γίνεται.

''Αλήθεια;'' ρωτάω και σηκώνομαι όρθια.

''Ναι αλλά θα καθίσεις εκεί που θα σε κρύψω και δεν θα κάνεις καμία κίνηση ό,τι κι αν γίνει μέχρι να  σου πω. 

''Το υπόσχομαι.''

Στο δείπνο δεν λέμε πολλά. Ρίχνουμε μόνο λίγα αμήχανα βλέμματα και τελικά πηγαίνουμε στα δωμάτιά μας. Ελπίζω η Samantha να μην με καταλάβει. Δεν ξέρω αν γνωρίζει πως είμαι μάγισσα αλλά σίγουρα θα το μάθει πολύ σύντομα. Κι αν δεν το καταλάβει θα της το πω εγώ. Χρειάζομαι κάποιον μεγαλύτερο για συμβουλές και να μου συμπαραστέκεται.

Περιμένω με ανυπομονησία να περάσει η ώρα και γύρω στις έντεκα ακούω την πόρτα να χτυπάει. Πετάγομαι από το κρεβάτι και τρέχω ν'ανοίξω στον Erik.