P-1

350 37 17
                                    

Öncelikle herkese yeni bir kitaptan merhabalar :) uzun süredir aklımda kurguladığım bu kitabı değerlendirmek istedim . Umarım beğenirsinız yakışıklı yavrularım sjsjsj .

Multi : yağmur

Aslında kusursuzluğun içinde boğuluyordum . Herşeyim dört dörtlüktü .
Mükemmel bir ailem vardı ; benimle ilgilenen .
Harika arkadaşlarım vardı ; bana güvenen

Etrafımdaki herkes bana karşı oldukça iyi ve ilgiliydi . Hayatımda yolunda gitmeyen hiçbirşey yokdu . Hatta bu hayattaki tek derdim , hiç bir derdimin olmamasıydı .

Ailem sahip olmak istenilen en iyi aileden bile daha iyiydi . Beni seviyor , destekliyor ve ne olursa olsun bana güveniyorlardı . Arkadaşlarım ; her biri samimiliğin vücut bulmuş haliymiş , ve sanki yeryüzûnde bizim arkadaşlığımız kadar gerçek bir arkadaşlık yokmuş gibiydi .

Herşey iyiydi , herşey yolundaydı ve öyle olmaya devam ediyordu .

Taki o güne kadar diye başlayan bir cümle kurmayacağım , çünkü öyle bir gün olmamıştı .
Gecenin bir vaktinde penceremin kenarında oturmuş ve geceyi öylece seyrederken bunları düşünüyor olmamın sebebi sanırım tüm bu sorunsuzluğun içinde boğuluyor olmamdı . Eksik birşey vardı . Kesinlikle eksik olan bir şey vardı . Ve bu eksik olan şey beni mutsuzluğumun kıyısında yüzdürürken derinliği olmamasına rağmen boğuyordu .

Ben galiba her insan gibi acıya karışmak , acıyla bütünleşmek istiyordum .

Düşüncelerimi yarıda kesen o efsanevi esnememe anlam yükleyerek kendimi uykunun ellerine bıraktım .

Siz başınızda öküz gibi çalan alarmın nasıl bir duygu olduğunu bilirmisiniz ?

Tabikide bilirsiniz çünkü sizde ögrenci oldunuz

Yatakta doğrulup sarhoş gibi etrafıma bakındım . Hergün yaptığım şey . Muhtemelen beş dakikaya kadar uykum açılırdı . Oturduğum yerde kendi kendime bu meb ' in saçma okul uygulamasına sayıştırırken annem odama daldı .

"Nolmuş benim civcivime? "

Alt dudağımı sarkıtarak - masum rolünde yani- annemi yanıtladım .

" okula gitmek istemiyoruuum

" gitmeyeceksin zaten kızım "

" hı ?"

" seni çağırmaya geldim . Gel hadi baban seni bekliyor . Birşey diyeceğiz sana "

Annem kolumdan kaldırarak aşağıya inmemi söyledi .

Neler oluyordu ?

İnanamıyorum ! Yoksa bir sorun mu var ? Klas hayatımıza bir ekşin mı yoksa ? İhtimalini severim lan diye iç sesime karşılık vererek koşar adımlarla oturma salonuna indim .

Gözüm babamın gözleriyle birleşinde gülümseyerek karşısına oturdum .

" günaydın babaların en bitanesi "

" günaydın kızım "

" hayırdır baba ? "

Annem ve babamın bakışmaları hiç hoşuma gitmemişti .

Tekrar üsteledim sorumu " noldu?"

annem babama gözü ile beni işaret ettiğinde , olayı babamın anlatacağını anladım . Ve biraz da olsa rahatlatmak istedim

" merak etme babacım . Sorun her neyse ben sizinle ve hep yanımda olacağına inandığım arkadaşlarımla çok kolay atlatabilirim . Gûven bana " yüzüme içten bir gülümseme koyduğuma emindim .

PANDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin