Vergeten [✔️]

Chapter 1

VERGETEN, 3e FANFICTIE, ROOS WINKEL. EEN BOEK VOOR JULIA GENEUGELIJK. <3
Roos is een normaal meisje. Nouja, ze lijkt normaal voor iedereen. Alleen, ze heeft iemand verloren, ze is iemand kwijt. Julia, haar beste vriendin. Niemand weet waar ze is, de politie zegt dat ze al 2 jaar vermist is. Iedereen is haar al lang vergeten, maar Roos krijgt haar vriendin maar niet uit haar hoofd. Roos krijgt van de moeder van Julia, Julia haar dagboek. Zo ontdekt Roos toch maar bijzondere dingen. Ze komt allemaal oude vrienden tegen van Julia, die Roos ook maar al te goed kent. Roos leert een jongen kennen. Een oude vriend van Julia. Hij is net zo overstuur als Roos. Hij heet Joost, samen gaan ze uitzoeken, waar Julia is. Of wat er is gebeurt.

Veel lees plezier <3

"Roos, de politie is er!" Mijn ogen schoten omhoog van mijn huiswerk. Ik liep naar de deur van mijn kamer en duwde hem open. "Hebben ze eindelijk iets?' Vroeg ik schor. "Dat moet je hun maar vragen." Ik zuchtte en liep van de trap af. Moet dit nu?! Het is nu al 2 jaar geleden dat mijn beste vriendin, zomaar is verdwenen. Ze had geen briefje achter gelaten, niks. Ik dacht dat de politie daar al maanden niet meer mee bezig was, hopelijk hebben ze geen slecht nieuws. Ik liep langzaam de trap af.

Toen ik de woonkamer in liep, keek mijn moeder me een beetje geïrriteerd aan. "Waar bleef je nou?" Ik ging tegenover mijn moeder en de politie agenten zitten. "Sorry, ik wa..." De ene agent onderbrak me. Er zaten 2 agenten: een vrouw met oranje krulletjes en een kale man. "Het geeft niks. We hebben nieuws, Roos." Ik keek de agenten een voor een aan. "We hebben een dagboek van Julia gevonden. We hebben het naar haar moeder gebracht, alleen die wilde dat we het aan jou gaven." De agent haalde een boekje uit zijn zwarte tas en gaf het aan mij. "Dankuwel." Mompelde ik. Ik staarde naar het roze boekje in mijn handen. "Misschien, als je dat kan, kun je het lezen en dan kunt je de informatie eruit aan ons doorgeven." Ik keek de agent die tegen me sprak verbaasd aan. "Waarom lezen jullie hem zelf niet?!" Vroeg ik. "Julia's moeder zei dat we hem niet mochten lezen, omdat het privé is, en dat jij ons misschien kon helpen. Ze begon gelijk te huilen, toen ze het zag." Ik knikte. "Ik doe mijn best." Ik had verwacht dat de agenten op zouden staan en weg zouden gaan, maar ze bleven me beide aan staren. "We hebben nog wat." Zei de agente. "Oh? Wat dan?" Ik slikte een paar keer zenuwachtig. "We mogen ons niet meer met de zaak bezig houden. We zijn er te lang mee bezig. Dus op haar rapport staat dat ze vermist is." Ik keek de agenten verbaasd aan. "Ja, maar, dat kan toch niet zomaar?!" Zei ik een beetje boos. "Sorry, het spij..." Ik liet hem niet uitpraten. "Pfff, flut agenten." Ik rende de kamer uit met het dagboek stevig in mijn handen geklemd en rende naar de trap. Ik stampte boos de trap weer op en stortte huilend op mijn bed neer.

Ik hoorde mijn moeder naar boven komen lopen. "Laat me alsjeblieft even alleen." Zei ik voordat ze binnen kom komen. "Oke, lieverd. Als je dat fijn vindt." Ik hoorde mijn moeder weer de trap af lopen. Ik snap het niet, sinds wanneer doet de politie dat nou weer?! Ik staarde naar het dagboek dat ik voor me had gelegd. Ik pakte het, en sloeg het open.

----

21 SEPTEMBER
Ik ben vandaag jarig en heb een dagboek van mam gekregen. Nou, ik had niet gedacht dat ik hier ooit in ging schrijven, maar vooruit. Ik schrijf dit dus 's avonds. Ik heb veel geld en cadeaubonnen gekregen. Niks speciaals verder. Morgen heb ik een feestje met mijn vrienden, een sleep-over. Ik heb er best zin in. Jeremy, mijn vriendje komt en Roos komt natuurlijk. Anneli, Link, Harm komen ook. Ik wou dat Joost ook kwam, maar die kon niet. Joost is mijn beste vriend. En Roos is mijn beste vriendin. Roos ken ik al sinds de peuterschool, we waren al gelijk dikke vriendinnen. Ik kan altijd bij haar terecht, en zij bij mij. Oh, ik krijg net een appje, wacht heel even.

Het was Jer, hij vroeg hoelaat hij ook alweer moest komen. Hij vergeet altijd alles, zo onhandig, maar zo schattig. 5 uur komt iedereen, we gaan barbecuen. Roos is wel vegetarisch, maar ze zei dat ze aan broodjes echt meer dan genoeg had. Tja, wat heb ik nog meer te vertellen? Ik pak mijn mobiel even, ik ga wel met Anneli appen. Ze is de enige die nog altijd wakker is.

Ik: Hey Ann!
Anneli: Hoiii:)
Ik: Zin in morgen?
Anneli: zeker wel!
Ik: mooi :D
Anneli: Ik ben wel zenuwachtig.
Ik: Hoezo?
Anneli: Ik weet niet, er is iets tussen Link en mij.
Ik: OMG NEE ECHT AAAAH
Anneli: denk ik he.
Ik: Dat heb ik ook altijd al gedacht hoor.
Anneli: Hij zei dat hij me morgen iets belangrijks moest vragen.
Ik: OH GOD. JAAAAH. LINNELI! LINNELI! LINNELI!
Anneli: Hahaha xD
Ik: Ik moet maar eens gaan slapen, denk ik.
Anneli: klopt, ik ook.
Ik: Slaap sappig.
Anneli: XD truste <3
Ik: Doeeei <3

Dus, nu lekker gaan slapen. Ik vindt het trouwens zo leuk voor Anneli! Maarja, tot morgen!

----

Ik zuchtte en legde het boekje weg. Ja, dat feestje was het mooiste wat ik ooit heb meegemaakt. Dat weet ik nog zo goed. Ik knipte mijn nachtlampje uit en keek op de wekker: 23:57. Gosh, ik ben nog lang niet moe. Maargoed. Even slapen zal me vast goed doen.

JA, DAT WAS DAN HET EERSTE HOOFDSTUK VAN VERGETEN.

IK SCHRIJF DIT BOEK DUS VOOR MIJN BESTE INTERNET VRIENDIN JULIA, IK KAN ALTIJD BIJ HAAR KOMEN MET DE RAARSTE DINGEN WAARMEE ZE ME DAN HELPT. IK BEN HAAR HEEL DANKBAAR. THANKS JUUL <3

EN IK BEN YOUTUBE OOK HEEL DANKBAAR. ZONDER YT, HAD IK AL MIJN INTERNET VRIENDEN NOOIT GEKENT. ANNELI, BENTE, DANIËLLE, KIMBERLY, ANNERUTH, AMBER, GEKE, EN VEEL MEER LIEVE MENSJES (: IK HOU VAN JULLIE <3

LAAT EVEN WETEN WAT JULLIE ER VANAF NU VAN VINDEN! THANKS <3