Vergeten [✔️]

Chapter 12

"Loop eens door!" Riep Harm. Ik versnelde mijn looptempo een beetje en liep gestrest verder. "Waar gaan we nou heen?!" Joost, die voor me liep, draaide zich om, en keek me geïrriteerd aan. "Naar Jeremy, dat wou je toch?!" Ik slikte en sloeg mijn ogen neer. "Ja, sorry." Joost zuchtte, draaide weer om en liep verder.

We liepen weer precies naar de plek waar ik even daar voor vandaan was gekomen. Harm prikte de hele tijd met zijn pistool in mijn rug. Het werkte me vreselijk op mijn zenuwen. "Harm, je kan dat pistool echt wel even weg doen hoor." Zei ik zachtjes. "Pardon?!" Harm hield de gun gericht op mijn hoofd. "Nee, laat maar zitten."

Na een paar minuten lopen, stopte Joost en Harm met lopen, we stonden voor een of ander cel. Het was pikkedonker en ik kon niets zien. Joost liep naar de andere kant van de ruimte waarin we stonden een knipte het licht aan. Het eerste was ik zag was Jeremy. Hij lag op de grond. Ik zag dat hij moest wennen aan het licht. Hij keek me verbaasd aan. "Roos?" Mompelde hij. "Mevrouw komt je plek innemen." Zei Harm verwijl hij de celdeur openmaakte. "Oh nee toch. Roos, niet doen. Je moet weg gaan! Ik blijf wel hier!" Jeremy raakte helemaal in paniek. Harm duwde me de cel binnen. Ik liep naar Jeremy toe, en knielde bij hem neer. Ik sloeg mijn armen om hem heen en liet mijn hoofd rusten om zijn schouder. "Ssst, het komt allemaal goed." Zei ik zachtjes in zijn oor. Jeremy gaf me nog een kus om mijn wang voordat hij weg werd getrokken door Harm en Joost.

Ik zat verloren op de grond. Niets wat ik kon doen. Jeremy keek me nogsteeds verward aan. Joost draaide de celdeur weer op slot en keek me vals aan.

Mijn ogen schoten maar Harm, die opeens een mes uit zijn zak haalde. Ik wou gillen, schreeuwen, en Harm tegenhouden, maar er kwam geen geluid uit mijn mond, helemaal niks. In een fractie van een seconde had Harm het mes in de buik van Jeremy gestoken. Jeremy viel als een zoutzak op de grond. Ik begon te huilen. Mijn hele maag draaide om. Ik werd duizelig en trilde overal. Jeremy lag hoestend op de grond. Ik zat vastgenageld aan de grond, te staren naar de groeiende rode plas om Jeremy's lichaam.

Jeremy, ik wil je niet kwijt! Blijf bij mij! Alsjeblieft!

HEY IEDEREEEN <3
HET SPIJT ME ZO ERG DAT DIT DEEL PAS ZO LAAT KOMT, MAAR IK HEB HET ZO DRUK MET SCHOOL D:
IK DENK DAT DIT VERHAAL TOT EN MET DEEL 15 GAAT, EN DAN BEGIN OFCOURSE EEN NIEUW BOEK :D
NOGMAALS SORRY ❤️