Chapter 3

206 28 25
                                    

Ik ging op het schoolplein zitten, en klom in de boom waar ik altijd zat als ik alleen wou zijn. Ik haalde het dagboek uit mijn tas en bladerde wat verder.

----
24 SEPTEMBER
Dit is niet te geloven. Sorry maar nu ben ik er echt klaar mee. Ik heb het echt te lang door de vingers gezien, Jeremy zit constant met andere meiden te flirten, en het ergste is nog dat hij het meeste flirt met Roos. Ik ga het denk ik uit maken. Ik kan er zo echt niet meer tegen. Ik ga Roos even appen, kijken of ze even wilt praten.

Ik: Hoii Roos, Kan ik even naar je toe komen? Ik wil even met je praten.
Roos: Ja tuurlijk! Ik zie je zo! <3

Ik pak even mijn spullen en ga naar Roos, ik schrijf zo alles op! :)

Oke, ik ben weer thuis. Ik zal alles vertellen: Ik vertelde over Jer, en vroeg waarom ze dat altijd accepteerde. Roos zei dat ze Jeremy een beetje leuk vond, en er daarom niks tegen deed. ZE VINDT MIJN VRIENDJE GEWOON STIEKEM LEUK! Ik reageerde een beetje fel. Roos zei dat ze er iets aan zou doen, en dat ze hoopte dat we vriendinnen konden bleven. Ik ging boos bij haar weg. Misschien ben ik een beetje te hard geweest voor haar. Maar ze probeert gewoon mijn vriendje af te pakken! Ik denk dat ik haar toch maar even app. Roos had al berichtjes gestuurd.

Roos: Julia?
Roos: Het spijt me zo. ):
Roos: ik wil het goedmaken.
Roos: sorry!
Ik: van mij ook sorry, ik reageerde iets te fel.
Roos: ik snap je reactie hoor. Sorry.
Ik: hij flirt met jou en ik snap dat je er dan ook niks tegen doet hoor.
Roos: we zijn toch nog gewoon vriendinnen he?
Ik: jaaa tuurlijk, beste vriendinnen, voor altijd. Ons breek je niet zomaar hoor! <3
Roos: Klopt <3

Gelukkig is het weer goed. Ik denk dat ik het morgen ga uitmaken met Jer, dit kan hij echt niet maken.

----

Ik kijk weg van het boekje. Dit weer ik nog zo goed. De datum 25 September vergeet ik niet zomaar meer. Het was echt vreselijk. Te zielig voor Julia. En ik heb ook zoveel spijt. Ik werd uit mijn gedachten gehaald. Ik hoorde mijn naam, onder aan boom.

"Roos, zit je weer in die boom?" Hoorde ik Jeremy naar boven roepen. "Wat moet je." Zei ik zonder enige emotie. "Het spijt me, ik wist niet da..." Ik sprong uit de boom. "Het maakt je allemaal niks uit Jer, ga alsjeblieft gewoon weg." Zei ik. "Ik vind je nogsteeds leuk, dat weet je." Jeremy probeerde mijn hand vast te pakken, maar ik sloeg hem in zijn gezicht. "Ik haat je Jeremy." Ik rende weer naar binnen. De bel was een poosje geleden, toen ik in de boom zat, weer gegaan. Daarna was Jeremy me blijkbaar gaan zoeken.

Ik ging voorzichtig het Frans- lokaal binnen. "Roos, waarom kom je toch altijd te laat?" Zei mijn lerares. "Ze moest iets van mij halen, mevrouw." Zei Link. Link is altijd al mijn beste vriend geweest. "Nou, goed dan. Ga maar snel zitten." Ik ging naar Link zitten. "Dankje." Fluisterde ik. "Geen probleem. Als je me straks maar uitlegt wat er aan de hand is tussen jou en Jeremy." Ik keek Link verschrikt aan. "Hoezo?" Link leunt achterover in zijn stoel. "Hij heeft het constant over je. Niet normaal." Ik staar Link verbaasd aan. "Echt?" Link knikt.

Op dat moment komt Jeremy het klaslokaal ook binnen. "en waar was jij?" De docent sloeg haar armen over elkaar. "Hij had me geholpen." Zei ik. Ik moest wel, straks wist de hele klas wat er tussen ons was, of wat er niet is. Ach weet ik veel. De lerares zuchtte en wees naar Jeremy zijn plek. Hij liep langs me, naar zijn plek. Hij keek me met een verwarde blik aan. Ik sloeg mijn ogen neer. De rest van de les, heb ik niet meer gedaan dan nadenken. Over Joost en Bente, over Jeremy, over Link.

Toen de school uit was wilde ik zo snel mogelijk naar huis. Nergens meer over denken. Ik pakte gehaast mijn fiets en wilde wegfietsen. Maar ik werd tegengehouden, door Jeremy. "Laat me met rust." Ik probeerde langs hem te gaan, alleen hij had mijn stuur vast en stond voor me. "Ik had vanochtend gevraagd of je wilde afspreken." Ik keek Jeremy verveeld aan. "Ja? Ik wil niet. Dus, mag ik nou gaan?" Jeremy ging niet weg. Hij bleef staan waar hij stond. "Alsjeblieft?" Ik zag Joost in de verte lopen, hij kwam naar me toe. Oke, ik ga hier sowieso spijt van krijgen, maar ik laat me niet zomaar kennen. "Tuurlijk ga ik mee." Zei ik snel. Ik boog over mijn stuur en gaf Jeremy een kus. Joost stond naast ons, hij keek me verbaasd aan. "Oh, jullie zijn samen? Nou, leuk. Uhh, Roos, ik wou eigenlijk even zeggen dattehh, dat het uit is met Bente. Ze heeft met een of andere Kobus. En, ik, uhm, ik vind je best wel, ach, nogal leuk." Ik keek Joost met open mond aan. Zie je? Alles gaat mis. "Ja, jammer man. Ze heeft nu een afspraak met mij." Joost en ik keken elkaar aan. Alles om me heen verdween. Joost vindt me leuk? Zomaar van Bente af? "Kom, Roos. Ik fiets, jij springt achterop." Jeremy trok me mee. Ik liet mijn ogen niet los van Joost, ik bleef hem aan staren. Jeremy draaide gekwetst om en liep langzaam weg. Ik stapte achterop de fiets en keek Joost met tranen in mijn ogen na. Wat heb ik gedaan? Dit kan ik niet maken, ik wil dit niet. Ik heb het weer flink verknald. Goed gedaan Roos.

RIP ROOST. AGAIN. MEH :( HAHAHAH XD
IK VIND HET ECHT SUPER DAT HET 1e DEEL AL MEER DAN 70 KEER IS GELEZEN! HEEL ERG BEDANKT <3
OKE DOEI.
(:

Vergeten [✔️]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu