Vergeten [✔️]

Chapter 11

"Aha, wie hebben we daar?" De ogen verdwenen. Ik werd bij mijn voet vast gepakt en onder het bed uitgetrokken. "Joost, laat ons alsjeblieft gaan." Mompelde ik. Joost begon te lachen. "Heel grappig Roos." Zei hij. Ik trok een wenkbrauw op. "Alsjeblieft." Zei Julia met een piepstem. Joost draaide zich om naar Julia en sloeg haar in haar gezicht. Dit is mijn kans. Mijn kans om hier weg te komen. Samen met Julia. Veilig. Ik sprong bovenop Joost en sloeg mijn arm om zijn nek, zodat hij geen lucht kreeg. Hij sloeg met zijn armen om zicht heen en probeerde me van hem af te schudden. Julia stond met open mond te kijken naar wat er gebeurde. Joost pakte mijn arm vast en trok me van hem af. Ik beet in zijn arm. "SHIT! AUW!" Schreeuwde Joost. Hij liet me los en keek naar de tanden in zijn huid. "JULIA! SNEL!" Riep ik. Ik pakte Julia's hand en sleurde haar mee.

We rende ergens heen, geen idee waar heen. Ik was mijn oriëntatie volledig kwijt. Ik wist niet waar ik was, en waar ik heen rende. Opeens viel Julia met een smak op de grond. "Mijn been." Kreunde ze toen ze wilde op staan. "Spring op mijn rug, snel!" Riep ik. Julia sprong op mijn rug en ik rende weer verder.

"Waar moeten we heen?!" Vroeg ik hijgend. "ROOS HIER!" Hoorde ik op dat moment rechts van me. "Anneli! Link! Omijngod, ik heb jullie ook zo gemist!" Riep Julia. "We gaan knuffelen, en alles, maar niet nu Kom!" Riep Anneli. "Roos, ik neem Julia wel even over." Zei Link. Ik knikte en liet Julia van mijn rug af springen.

"Waar gaan we nou heen?" Vroeg ik. "Iniedergeval hier weg." Opeens schoot me iets te binnen. Ik mis iets, maar ik weet niet wat. Ik had het gevoel dat ik iets vergeten was. Ik minderde mijn sprint. "Roos! Loop nou door!" Riep Julia. "Jullie moeten gaan! Ik kom jullie achterna!" Julia gilde iets naar me toe wat ik niet verstond. Ik maakte een geruststellend gebaar. Het groepje rende samen weg. Ik bleef staan. Ik wist wat ik was vergeten: Jeremy.

Ik draaide me om. Het was stil in het huis. Harm en Joost rende niet achter ons aan. Waarom niet? Ik keek zoekend om me heen. Ik voelde dat ik werd bekeken, maar ik wist niet van waar. "Joost? Harm?" Riep ik schor. "Kuch." Hoorde ik boven me. Ik keek omhoog. Joost stond op de bovenverdieping met een pistool op mij gericht. "Wow, rustig aan. Pleas." Ik keek Joost bang aan.

Opeens werd ik vastgegrepen bij mijn arm en er werd een pistool tegen mijn hoofd gehouden. Harm. Of course. "Zoek je iets?" Vroeg Harm met een geniepig lachje. "Waar is hij?!" Zei ik kortaf. "Wie?" Zei Harm onschuldig. "Jer. Waar is Jer?!" Schreeuwde ik. "Oh, die zit hier veilig hoor." Zei Joost terwijl hij in zijn handen wreef. "Laat me voor hem inruilen." Joost trok zijn wenkbrauw op. "Wat?" Zei Harm. "Laat me zijn plek in nemen. En dan laat je hem vrij, en dan houden jullie mij hier." Zei ik rustig. "Prima." Zei Joost na een poosje.

HOII GUYS <3
DEZE DELEN ZULLEN DUS ALLEMAAL IETS KORTER ZIJN, EN IK DENK BIET DAT IK HET MET SCHOOL RED OM OM DE DAG TE UPLOADEN, DUS IK UPLOAD ZO VAAK MOGELIJK! SORRY DAARVOOR, MAAR ZO HOU IK HET OOK EEN BEETJE SPANNEND, TOCH?

EN JULLIE MOETEN ALLEMAAL DE-SUPER-FANCY-FANTASTISCHE-FANFIC VAN MIJN BESTE VRIENDIN HetJuliee LEZEN! DANKJEWEEEEL :)

DOEIDOEIII