The Invisible Dream

»»°°°CHAPTER 14~ ENGOT & PAYATOT ~°°°««

»»Gerard POV««

Dumating kaming sabay ni Sam, umuwi kasi ang driver niya sa province para i-check ang anak nito doon. May important matters lang daw ang mga ito na gagawin. Saamin na muna siya titira for almost one week kasi pati yaya niya kasama rin sa province. Sa pagkakaalam ko kasi mag-asawa ang yaya at driver ni Sam. Dahil dito, her mother called my mom owed to let Sam lived with us. Magbestfriends kasi mothers namin kaya ganyan at kaya rin magkasabay kaming pumunta sa school because this is the start ng pagtira ni Sam sa bahay namin.

Dumating kaming parang balisa at hindi maipinta ang itsura nina Francis at Neil, habang itong si Dave as usual poker face. Niratsadang tanong ni Samantha ang nadatnan namin kung anong nangyayari matapos ng bigla nalang kumaripas ng takbo itong si Neil. Ikinuwento ni Francis ang nangyari mula umpisa. Because of this, napag-alaman namin ni Sam na may nanakit kay Ms. Lim kaya ganun nalamang ang bumabalot na reaksiyon sa mukha nila ng dumating kami. About sa kilos na pinaggagawa ni Neil, hindi daw alam ni Francis ang dahilan which is mas naging curious itong kasama ko na hindi yata nauubusan ng tanong. Napag-alaman din naming settled na daw ang sagot sa first clue which is referring to a closed mystery book dahil sa kuwento rin nitong si Francis. Ang tanging tanong nalang, sino si closed book?

Ewan ko nga dito kay Francis, natandaan niya at halos lahat ng tanong na binabato ni Sam na mukhang uhaw-uhaw sa kasagutan ay nasasagot niya. Amazing!

"Wait, are you with him?" Dave point out to my direction that is standing a distance behind Sam.

"No!" Ang kunot noo with defensive look na sabi ni Sam,

habang ako...

"Yes!" With a brightest smile, na halos magkasabay naming sabi.

When I heard her answer, nakaramdam ako ng paninikip ng paghinga. Why she don't want to inform them about what is really going on?

All of the sudden malalaman at malalaman din naman nila, to the mere fact na streets lang ang distansiya ng mga bahay namin sa bawat isa o kaya naman magkalapit lang ang real estate na tinitirhan ng barkada.

"You two hide something. Anong atin?" Ang pang-aasar ni Dave sa amin.

She look at my eyes, na animoy nangungusap ang mapupungay at naniningkit niyang mga mata na mukhang sinasabing huwag ko na munang sabihin. I got it! Pano naman kasi, since mga bata pa kami, kahit na kami ang parating nag-aaway at hindi magkasundo sa halos lahat ng bagay, kilala ko yan kapag ayaw niyang ipaalam sa iba ang ibang mga bagay-bagay. Even though na para kaming Leon at tiger palagi, kapag sa mga secretong bagay isa ako sa sinasabihan niya and I feel lucky about it. Kaya kahit sa tingin palang ng inosenteng mga mata niya, nasesense ko na ang nais niyang sabihin. No need to hear any sort of words from her para maintindihan ko. Siya na yata ang masasabi kong enemy and friend since birth. Halos magkasama kami sa lahat ng bagay because of our mothers strong friendships.

Tsk. I hate it! Dave continue teasing the two of us, but I can't help myself thinking and worrying about Jonald while Sam is keep asking some random questions to Dave and Francis.

"It cannot be seen, cannot be felt,

Cannot be heard, cannot be smelt.

It lies behind stars and under hills,

And empty holes it fills.

It comes first and follows after,

Ends life, kills laughter.

What am I?"

Grrr. Tsk. Riddles again! Logic ang kailangan dito pre para masagutan. The class is already started...