Her neyse
Selim abi ve abimin yanına gidip ''ben eve yürüyerek gideceğim. Aslında biraz geç kalacağım.'' Dedim tatlı bir surat ifadesi kullanarak. ''peki sıla hanım. Siz nasıl isterseniz'' diyen selim abiye gülümseyerek konuşmak için ağzını açmış olan abime döndürdüm bakışlarımı. ''Sıla fazla geç kalma olur mu. Evde seninle konuşmak istediğim bir konu var. Bir de kendine dikkat et'' aslında bu neredeyse ilk kez bir abi kardes konuşmamız oluyordu. Üvey abim benimle bir konu hakkında konusacaktı. Aslında annesinin beni nasıl sevmediğini biliyordum. O da genelde benimle konusmuyordu. Şimdi ne olmuştu ki? ''Peki abi evde görüşürüz.'' Dedim sıcak bir gülümseme ile. Sonra da hafif ve emin adımlarla okuldan çıktım. Yolda yürüyordum. Aslında biraz canım sıkkındı. Ruh Halim biraz yorulmuş biraz yıpranmış biraz öfkeli hafif mutlu ve biraz meraklı idi. Yolda yürürken Rüya ile karşılaştım. Rüya ile biraz lafladiktan sonra kendime bir dondurma alıp yalaya yalaya eve doğru gitmeye başladım. Dondurma bittiğinde eve gelmiştim. Anahtarimla kapıyı açtım ve yavaşça odama çıktım. Üzerime salaş sağ omzumu açık bırakacak şekilde beyaz bir t-shirt altıma da buz mavisi pantolonumu giyip saçımı at kuyruğu yaptım. Abimin odasına geldiğimde kapısını tıklattım. ''Gir'' sesini duyunca içeri girdim. Abim çalışma masasının sandalyesinde bir ileri bir geri gidip duruyordu. Arkası bana dönüktü. Beni fark etmesi için sesli bir şekilde boğazımı temizledim. Arkasını döndüğünde ''Aa sıla geç otur lütfen.'' Dedi tek kişilik koltuğu göstererek. Gösterdiği lacivert koltuğa oturdum. Ve boş gözlerle ona bakmaya başladım tek kaşımı havaya kaldırdım ve ''ne oldu beni çağırdın?'' dedim. Sandalyesine oturdu ve bana baktı. ''Aslına bakarsan seninle hiç konuşmadık. Genellikle Günaydın ve iyi geceler konuşmalarında konuşuyoruz.'' Dedi. Başım ile onu onayladım. '' ve babam bizi yani 6mızı kaynastirmak için 6mız için bir yemek düzenlemiş cuma aksami saat 7'de okulun 3 sokak ötesinde ki lokantada yemek yiyecek ve üvey değilde hepimizin öz kardes gibi kaynaşacakmısız. Yani o oyle istiyormuş.'' Dedi. Şaşırmıştım. Babam bu yüzden abimi mi aramıştı? ''Tamam ben ablama falan söylerim.'' Dedim. ve odadan çıktım. Kendi odama geçtiğimde aciktigimi fark ettim. Ama sonra yemek yemeye üşendiğimin de farkına vardım. Yani yemek yemek tamam temel ihtiyaçlarımız ama çok sıkıcı. Odamin kapısını açtım ve ''Gülşah ablaa bana biraz kurabiye ve portakal suyu getirir misinn'' diye bağırdım ve kapıyı kapattım. Yani zaten mert olayina kafayı takmistim bir de yemek işi çıktı başıma. Oooooff
Ooo 70 kişi olmuşuz. Gerçekten seviliyorsunuz. Her bölüme emek verildiğini düşünerek oy ve yorum yaparsanız beni çok mutlu edersiniz.
