Διακοπές με...φίλες!

Κεφάλαιο 8 Τα αποτελέσματα!

Το πως πέρασε η χρονιά δεν το καταλάβαμε καθόλου. Ίσως να έφτεγε το ότι σκευτόμασταν πότε θα τελείωσουμε για να είμαστε μαζί με τα αγόρια μας και να πάμε τις διακοπές που από πέρσι είχαμε σχεδιάσει. Πάρο, Νάξο, Μύκονο και Σαντορίνι σας ερχόμαστε λέγαμε ξανά και ξανά...

Ευτύχως τα πήγαμε καλά, τουλάχιστον έτσι νιώθαμε και δεν το λέγαμε για να καθυσηχάσουμε τους γονείς μας... Οι πανελλήνιες είναι ένα κρίσιμο κομμάτι της ζωής όλων των εφήβων. Καθορίζουν το μέλλον τους. Τώρα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε τα αποτελέσματα. Εννοείται, όμως, ότι θα απολαύσουμε τις διακοπές μας με κάθε λεπτομέρεια!! Αυτό το καλοκαίρι θα είναι το καλύτερο!! Θα κλείσω και τα δεκαοκτώ. Είμαι η μόνη στην παρέα που δεν έχει ενηλικιωθεί ακόμα. Η Νόνη έκλεισε τα δεκαοκτώ τον Ιανουάριο και η Ζωή τον Απρίλιο. Όσο για τα αγόρια αυτά είναι εικοσάριδες εκτός από τον Αλέξανδρο που θα κλείσει τα δεκαεννέα τον Ιούλιο, όταν θα είμαστε στην Πάρο.

Έφτασε η κρίσιμη μέρα. Τα αποτελέσματα των πανελληνίων ανακοινώθηκαν. Άνοιξα τον υπολογιστή για τα δω. "ΝΑΙ ΝΑΙ!!" φώναξα. Έχω πιάσει 18 χιλιάδες μόρια. Άνετα μπαίνω στο Μαθηματικό Αθήνας. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Επιτέλους το όνειρο μου πραγματοποιήθηκε. Έτρεξα αμέσως στο σαλόνι να βρω τους γονείς μου και να τους πω τα νέα. Χάρηκαν και αυτοί μαζι μου, βασικά αυτοί χάρηκαν περισσότερο. Με αγκάλιασαν και με φίλησαν λεγοντάς μου πόσο περίφανοι είναι για μένα. Ύστερα μου είπαν πως με αγαπάνε πολύ και τους απάντησα με τον ίδιο γλυκό τρόπο, αφού το όριζε η περίσταση. Πήρα τηλέφωνο τα κορίτσια για να μάθω τα νέα τους. Η Νόνη μου είπε πως δεν πήγε όπως περίμενε και είναι δύσκολο να βρει κάποια σχολή. Σε αυτή την περίπτωση θα δώσει και του χρόνου. Αντίθετα η Ζωή έπιασε 19,5 χιλιάδες μόρια. Ουαου!! Δύσκολο να πιάσει κανείς 19,5 χιλιάδες μόρια σε πανελλήνιες, για την Ζωή όμως είναι ευκολάκι όπως αποδείκτηκε. Έτσι και αλλιώς θέλει να περάσει Ιατρική Αθήνας, γεγονός που απαιτεί σκληρή δουλειά και η Ζωή ήταν διατεθημένη να κάνει τα πάντα... Εγώ πάντως πιστεύω πως θα περάσει στην σχολή που θέλει!! Είναι ώρα να γράψω το καλοκαιρινό ημερολόγιο μου.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Τριαντακοστί μέρα από τότε που τελείωσαν τα σχολεία. Ετοιμάζομαι για το μεγάλο ταξίδι. Θα είναι τέλεια ανυπομονώ....Μόνο λίγες ώρες έμειναν, για την ακρίβεια 48! Σε δύο μέρες θα ξεκινήσει το παραμύθι. Το να είσαι με το αγόρι σου σε ένα μερος οι δυο σας, είναι όσο να 'ναι μαγικό... Θα έχουμε όμως και καλή παρέα, τέλος πάντων... Πέρασε η ώρα. Πάω να ξαπλώσω γιατί άυριο έχω πολλά να ετοιμάσω.

Ίσα ίσα πρόλαβα να γράψω τις τελευταίες λέξεις...με πήρε ο ύπνος πάνω στο ημερολόγιο. Όταν ξύπνησα οι σελίδες είχαν τσακίσει λίγο στην άκρη. Ευτυχώς όχι πολύ. Κοίταξα το ρολόι και ήταν 11 ώρα. Πήγα στο μπάνιο να περιποιηθώ. Χτένισα τα καστανά μαλλιά μου και οι μπούκλες μου έπεφταν ανέμελα στο πρόσωπο μου. Οι ξανθές τούφες μου (από το όμπρε που είχα κάνει) έχουν αρχίσει να φεύγουν. Αργότερα έπλεινα το πρόσωπο μου, εκεί αντίκρισα τα μελί μάτια μου που ήταν κόκκινα για κάποιο λόγο, τα έπλεινα και σκουπήστηκα. Κατέβηκα κάτω στην μαμά μου που είχε ετοιμάσει ένα μεγάλο πρωινό. Έφαγα και πήρα τηλέφωνο τα παιδιά για να συναντηθούμε και να κανονίσουμε τις τελευταίες λεπτομέρειες για το ταξίδι μας. Ντύθηκα και πήγα στο la luna, αυτό είναι το στέκι μας. Εκεί ξημεροβραδιάζουμε κάθε μέρα με τα παιδιά. Εξάδα φωτιά μας φώναζαν. Αφού τα κανονίσαμε όλα και συνενοηθήκαμε για την ώρα της αναχώρισης μας, έφυγα για το κέντρο με τον Αλέξαδρο για να κάνουμε τα τελευταία μας ψώνια και να του πάρω δώρο για τα γενέθλια του που πλησίαζαν. Η μέρα φτάνει... Γυρίσαμε απο τα μαγαζιά κατα τις οκτώ. Ο Αλέξανδρος με έφερε σπίτι. Του είπα να έρθει μέσα αλλά ήταν πολύ κουρασμένος κσι έτσι αρνήθηκε. Μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο και με καληνύχτησε. Μπήκα σπίτι, έκανα ένα μπάνιο και ξάπλωσα στο καναπέ για να δω το τελευταίο επεισόδειο του Ταμάμ, το είχα γραμμένο στην nova για να το δω. Δεν τελείωσε ωραία. Ήθελα να μάθω τι γίνεται. Παρόλα αυτά ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει. Είναι γνωστό πως είμαι μεγάλη υπναρού εγώ. Το πρωί άργησα να ξηπνήσω και πήγα καθηστερημένη στο ραντεβού με τα παιδιά. Όταν έφτασα με έβρισαν, αλλά για να πω την αλήθεια το άξιζα. Εξαιτίας μου, παραλίγο να χάσουμε το καράβι αλλά ευτυχώς όλα καλά. Η περιπέτρια ξεκινάει!!

---------------------------------------------------------

Τελικά δεν τελείωσε γρήγορα. Τι λέτε; Σας άρεσε; Ψηφίστε και σχολιάστε...