Διακοπές με...φίλες!

Part 4 Αχ αυτός ο μπάρμαν!!

Η επόμενη μέρα ήταν, όπως ακριβώς την είχαμε φανταστεί. Ξυπνήσαμε αργά, πήραμε πρωινό στη βεράντα και αμέσως μετά βουτήξαμε στη θάλασσα, η οποία ήταν ακριβώς απέναντι από το δωμάτιο μας. Μείναμε στην παραλία, σχεδόν, όλη την υπόλοιπη μέρα μιλώντας για αγόρια, αλλά καμία δεν τόλμησε να αναφερθεί στον Δημήτρη.

Το βράδυ ετοιμαστήκαμε για την συνηθησμένη μας έξοδο και όταν τόλμησα να ρωτήσω, πού θα πάμε, η Νόνη με κοίταξτε και είπε νευρικά "Δεν χρειάζεται να ρωτάς χρυσή μου, φυσικά, στο μαγαζί που δουλεύει ο παίδαρος...". Κοιταχτήκαμε με τη Ζωή και χωρίς να πούμε τίποτα απολύτως, ακολουθήσαμε τη Νόνη. Το σκοινικό ήταν ολόιδιο με το προηγούμενο βράδυ. Η Νόνη από την μία απορροφημένη με τον Δημήτρη, να έχει πέσει πάνω του σαν λυσασμένο σκυλί, ενώ από την άλλη εμείς οι δύο πίναμε αργά το ποτό μας, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στον άντρα που γεγονός είναι, ότι μας είχε αναστατώσει και τις τρεις. Γύρω στις τρεις το πρωί με το ζόρι καταφέραμε να ξεκολλήσουμε τη Νόνη απ' την μπάρα και όταν βρεθήκαμε λίγα μέτρα μακριά απ' το μαγαζί, εγινε μεγάλος καβγάς.

Ζωή: Τι έγινε Νόνη; Τι γίνετε με εσένα; Όλους τους θέλεις;

Νόνη: Τι είναι αυτά που λές Ζωή; Έχεις τρελαθεί;Όχι βέβαια, δεν τους θέλω όλους! Αυτή την εντύπωση έχετε για μένα;

Μετά από αυτή την ερώτηση της Νόνης η Ζωή δεν κρατήθηκε και φώναξε "ναι!". Μπορώ να πω πάντως πως δεν ήταν καθούλη σίγουρη για την απάντηση της, απλά το είπε γιατί ήταν νευριασμένη, και μάλιστα πολύ. Εγώ αντίθετα ήμουν έτοιμη να πω ξεκάθαρα το όχι μου και να το τεκμηριώσω μάλιστα, αυτό δεν σημαίνει πως την υποστήριζα, απλά με την Νόνη γνωριζόμαστε από μικρές και ξέρω ότι πάντα κολάει με έναν, απλά σε αυτή την περίπτωση δεν ξέραμε ποιος είναι αυτός ο ένας... Δεν πρόλαβα όμως να τα πω κάτι γιατί η Ζωή είχε ξεκινήσει για τα καλά...

Ζωή:Ναι αυτό νομίζω και ξέρεις γιατί;

Νόνη: Όχι για πες μου...

Ζωή: Είναι τόσο απλό για σκέψου λίγο... Προχθές ήταν που μας έλεγες ότι ερωτεύτηκες τον Άρη και έκλεγες κίολας επειδή δεν θα τον ξαναδείς ποτέ. Τώρα για δες! Είσαι κολλημένη στον μπάρμαν και άσε που εδώ ήρθαμε όλες μαζί. Αν είναι κάθε βράδυ να γίνεται αυτό πες το μας να το ξέρουμε...

Νόνη: Τώρα εσένα πιο είναι το θέμα σου ότι δεν κάθομαι μαζί σας ή ότι βρήκα δύο άντρες που να μου αρέσουν και να τους αρέσω; Ααα, και για να σου απαντήσω τον ερωτεύτηκα τον Άρη, αλλά βλέπεις είμαι τόσο άτυχη που μάλλον δεν θα το ξαναδώ ποτέ, όπως τότε τον Βασίλη...θυμάσαι πόσο καιρό έκανα για να τον ξεχάσω; και τώρα που βρήκα τον Δημήτρη για να ξεχαστώ μου κάνεις κύρηγμα...τι φίλη είσαι εσύ;;

Εκείνη την στιγμή η Ζωή σταμάτησε να μιλάει και απλά την κοίταγε... Η αλήθεια είναι ότι πάντα εμείς ήμασταν τυχερές σε αυτά τα θέματα, εγώ και η Ζωή, η Νόνη ήταν πάντα αυτή που θα κλέει για κάποιον άντρα και τώρα που βρήκε τον Δημήτρη και φένεται να προχοράει εμείς πάμε να σταθούμε εμπόδιο. Φίλες είμαστε εμείς; Είχα σκοπό να λογικέψω την Ζωή και να την κάνω να σταματήσει, έτσι χωρίς καν να της μιλήσω, μόνο με ένα μου βλέμα, της είπε "Συγνώμη, έχεις δίκιο!".

Μετά από αυτή την σύγκρουση συμφωνήσαμε να μείνουμε μέχρι ο Δημήτρης να της ζητήσει να πάνε κάπου μαζί, γιατί σύμφωνα πάντα με την Νόνη, ήταν θέμα χρόνου για εκείνον να το κάνει. Και εμείς νιώσαμε τύψεις και σκύψαμε το κεφάλι και ακούγαμε προσεκτικά όλα όσα μας έλεγε η φίλη μας και της υποσχεθήκαμε ότι αύριο το βράδυ πάλι εκεί θα πηγαίναμε. Και έτσι έγινε...

Πραγματικά ελπίζω να σας άρεσε!! Βλέπετε πάντως ανεβάζω γρήγορα part. Γράψτε μου σχόλια για να μου πείτε αν σας άρεσε...