Παρτ 4

156 22 1
                                    

Χ: *Αφού τελείωσα με το μάζεμα των πραγμάτων πήρα το κινητό και μπήκα φβ. Είχα μύνημα από τον Γιάννη *-* , το μύνημα έλεγε να τον συναντήσω στο πάρκο, omg μήπως το όνειρο μου γίνεται πραγματικότητα;; *-* . Έβαλα μια κοντομάνικη μπλούζα, ενα τζιν σορτσακι και τα μαυρα all star μου, ίσιωσα το μαλλί, πήρα κλειδιά,κινητό και έφυγα για να πάω στο πάρκο. Μετά από 10 λεπτά είμουν στο πάρκο, είδα τον Γιάννη να κάθετε σε ένα παγκάκι και να με περιμένει. Πήγα κοντά του και κάθησα δίπλα του* Γεια Γιάννη
Γ( Γιάννης): Χριστίνα, τι κάνεις;
Χ: Καλά είμαι εσύ;;
Γ: Καλά είμαι και εγώ *Σκέψεις Γιάννη- Είναι τόσο γλυκιά*
Χ: Τι έγινε και μου είπες να έρθω; Έγινε κάτι σοβαρό; *Σκέψεις Χριστίνας- Είναι τόόόσο όμορφος *
Γ: Ήθελα να σε δω . Θες μεθαύριο να βγούμε έξω για καφέ;
Χ: *Σκέψεις Χριστίνας-Μου "κόπηκαν" τα πόδια...άκουσα καλά;; Μου ζήτησε να βγούμε;; ΜΕΘΑΥΡΙΟ;;; Φεύγω για Αθήνα μεθαύριο </3 . Το όνειρο μου να βγω με το αγόρι που μου αρέσει καταστρέφεται....ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΗΚΑ </3 * Εμμ....πολύ θα το ήθελα αλλά....φεύγω μεθαύριο για Αθήνα
Γ: Α οκ....τότε όταν γυρίσεις μικρή
Χ: *βούρκωσα* Εμμ δεν κατάλαβες...φεύγω μόνιμα για Αθήνα </3
Γ: Τι;; Γιατί;;;;
Χ: Ο πατέρας μου βρήκε δουλειά εκεί....
Γ: *σε αγκάλιασα σφιχτά* Δεν θα χαθούμε μικρή έτσι;;
Χ: *Σκέψεις μου- ΟΜΓ με αγκαλιασε :') * Φυσικά και δεν θα χαθούμε
Γ: Εντάξει, θα μου λύψεις πάρα πολύ μικρή
Χ: Και εμένα θα μου λύψεις
*Η ώρα πήγε 12 τα μεσάνυχτα* Ωχχ βράδυασε, πρέπει να γυρίσω σπίτι, οι γονείς μου θα ανυσηχήσουν.
Γ: Να σε γυρίσω σπίτι εγώ;
Χ: Ενταξει
*Στον δρόμο μιλούσαμε,λέγαμε αστεία. Μετά από λίγο φτάσαμε έξω από το σπίτι μου*
Γ: Φτάσαμε... *σε πήρα αγκαλιά σφιχτά* Καλό ταξίδι, να προσέχεις μικρή, θα σε πέρνω τηλέφωνο να μαθαίνω νέα σου.
Χ: Ευχαριστώ...και εγω θα σε πέρνω. Καληνύχτα και...θα μου λύψεις πολύ
Γ: Καληνύχτα...και εμένα θα μου λύψεις μικρή
Χ: *Τον αγκάλιασα και μπήκα μέσα, ανέβηκα πάνω στο δωμάτιό μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι...δεν με έποιανε ο ύπνος...έβαλα τα ακουστηκά στο κινητό και άκουγα μουσική...νύσταξα και έπεσα για ύπνο...όλο το βράδυ σκεφτόμουν την κολλητή μου...όλα όσα πέρασα στην Θεσσαλονίκη αλλά πιο πολύ σκεφτόμουν τον Γιάννη*

Νεξτ;; Λοιπόν αυτό ήταν το παρτ 4 της ιστορίας.Σας ευχαριστώ πάρα πολύ μέσα από την καρδιά μου, η ιστορία έφτασε τους 54 αναγνώστες. Σας ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολυ. Το παρτ 5 θα ανέβει το απόγευμα.

Φιλάκια
Ραφαέλα

Η αλλαγήWhere stories live. Discover now