Η αλλαγή

Παρτ 20

*Πλευρά Χριστίνας*

Χ(Χριστίνα): *Μπήκα μέσα στο δωμάτιο μου και κοπάνισα την πόρτα πίσω μου. Κάθησα στο κρεβάτι και έβαλα τα κλάμματα. Δεν ζήτησα κάτι τραγικό...απλά ζήτησα να γυρίσουμε πίσω σπίτι....στο αρχικό μας σπίτι....που ζήσαμε τα περισσότερα χρόνια μας εκεί.... </3 . Επίσης δεν ταιριάζω εδώ....ειδικά στο σχολείο....θα την βγάλω με 2 φίλες όολη την χρονιά...και άμα αύριο αυτές με παρατήσουν;; . Όλες αυτές τις σκέψεις μου τις διέκοψε δυστηχώς το χτύπημα της πόρτας* Ποιος είναι;; </3

Μ(Μαμά): Χριστίνα μου....μπορούμε να μπούμε μέσα για λίγο;;

Χ: Οχι.... :'(

Μπ(Μπαμπάς): Γλυκιά μου έλα....να το συζητήσουμε....

Χ: Οχι είπα....αφήστε με μόνη μου....ποτέ δεν με καταλαβαίνατε....πάντα γινόταν το δικό σας....όπως και τώρα :(

M: Να μπούμε να το συζητήσουμε Χριστινα μου;;

Χ: *έκανα πως δεν σας άκουσα και συνέχισα να μιλάω* Θέλατε να έρθουμε στην Αθήνα για μια καλύτερη ζωή....την βλέπετε καθόλου να γίνετε καλύτερη;;

Μπ: Πως να γίνετε καλύτερη;; Αφου κάαθε μέρα θυμώνεις μαζί μας και κλειδώνεσε στο δωμάτιο σου....ήρθαμε στην Αθήνα επειδή βρήκα καλύτερη δουλειά εδώ (Επειδή στα προηγούμενα παρτς δεν είχα αναφέρει την δουλειά του πατέρα της Χριστίνας λοιπόν ο πατέρας της δουλεύει ως διευθηντής σε μια μεγάλη εταίρια όπως και στην Θεσσαλονίκη :) <3 )

Χ: Ναι αλλα δεν μπορούσες την καλύτερη δουλεία που την βρήκες εδω να την έβρησκες στην Θεσσαλονίκη;; -.-

Μ(Μαμά): Καρδιά μου....σε παρακαλώ κατάλαβε μας....

Χ: Πωω καλα -.-

Μπ: *Σε φίλησα στα μαλλιά και κατέβηκα κάτω*

Μ: Αμα χρειαστεις κάτι πες μας εντάξει;;

Χ: Εντάξει μαμά.....

Μ: *Σε αγκάλιασα και κατέβηκα κι εγω κάτω*

Χ: *Πφφ....για άλλη μια φορά δεν με καταλάβανε -.- . Θα πάρω τηλέφωνο την Σοφία...αυτή πάντα με καταλάβενε...την πήρα τηλέφωνο...το σήκωσε* Σοφία μου;;

Σ(Σοφία): Χριστίναα <3 . Που χάθηκες εσυ;;

Χ: Αθήνα όπως ξέρεις </3

Σ: Μην μου το θυμήζεις </3

Χ: Τι κάνεις;; <3 :)

Σ: Καλά εσυ;; <3

Χ: Καλά...τσακώθηκα με τους γονείς μου....

Σ: Τι;;; Γιατί ρε συ;;

Χ: Γιατί ρε Σοφία δεν καταλαβαίνουν τίποτα....ΤΙΠΟΤΑ . Κάνουν ότι θέλουν χωρίς να με ρωτήσουν...εξαιτίας τους δεν εχω φίλους τώρα...όλα αυτά που έγιναν στον αγιασμό στο καινούριο σχολείο δεν θέλω να τα ξαναζήσω... :'(

Σ: Τι έγινε καρδια μου;; Ποιος σε πείραξε να έρθω εκεί;;

Χ: *Γέλασα σου είπα τι έγινε* (Πιστεύω θυμάστε από τα προηγούμενα παρτς τι έχει γίνει ^-^ )

Σ: Τόοσο σκατά;;; *γέλασα*

Χ: Ναι...με τις "φέιμους" είχαμε όρεξη τώρα να ασχολούμαστε -.-

Σ: Τουλάχιστον βρήκες καμοία φίλη;;

Χ: Βρήκα 2 κοπέλες....αλλά μάλλον και αυτές δεν θα κρατήσουν για πολύ.....

Σ: Μην λες έτσι....γιατί να σε παρατήσουν;;;

Χ: Δεν ξέρω....μακάρι να πάνε όολα καλά

Σ: Μην ανυσηχείς....

Χ: Α για πες....έγινε τίποτα συγκλονιστικό;;;

Σ: Αμεε....

Χ: Για πες για πες....*κατάλαβα ότι οι γονείς μου κρυφακούγαν έξω από την πόρτα*

Σ: Λοιπόν....θυμάσαι τον Άλεξ από το τμήμα μας;;;

Χ: Ναι...φυσικά *μιλούσα σιγανά*

Σ: Γιατί μηλάς σιγάνα;;

Χ: Γιατί έξω από την πόρτα έχουν στήσει αυτί οι γόνεις...πωω ρε καρακουτσομπόλες *συνέχισα να μιλάω σιγανά και γέλασα σιγανά*

Σ: χαχαχαχαχα

Χ: Ελα ρε συνέχισε *μιλούσα σιγανά*

Σ: Λοιπόν....τα έφτιαξα μαζί τουυ ^-^

Χ: Μπραβόοο ^-^ . Επιτέλουυς <3 *κατάλαβα ότι οι γονείς μου δεν ήταν τώρα έξω από την πίρτα

Σ: Ναι, δεν το πίστευα ότι θα τα φτιάξω μαζί τουυ <3 <3 .

Χ: χαχαχα....Σοφία;;;

Σ: Ναι;; Α ξέρω τι θα ρωτήσεις...άμα είναι καλά ο Γιάννης....

Χ: Ούτε καν απλά ήθελα να σε ρωτήσω πότε έχετε μονοήμερη;;

Σ: Δεν ξέρουμε :( . Καρδία μου πρέπει να σε κλείσω γιατί πρέπει να πάω στον χορό -.-

Χ: Εντάξει τα λέμεε <3

Νεξτ;; OMG OMG OMG OMG σας ευχαριστώ τόοοσο πολύυυ <3 <3 <3 . Με την βοήθεια σας η ιστορία έφτασε τους 870 αναγνώστες!!! ^-^ . Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με στηρίζετε από τότε που ξεκίνησα την ιστορία <3 <3 . Το ξέρω ότι δεν ανεβάζω συχνά αλλά τώρα έχουν αρχίσει οι καθηγητές και οι καθηγήτριες να βάζουν διαγωνίσματα με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνω να μπαίνω να ανεβάζω παρτ <3 . Καλό μήνα κιόλας ^-^ . Εύχομαι να είστε όλοι καλά <3 <3 ^-^ . Σας αγαπάω πάρα μα πάρα πολύ <3 <3 <3 . Love u all :* <3

Φιλάκιαα <3 :)

Ραφαέλα <3 ^-^