Η αλλαγή

Παρτ 19

Χ(Χριστίνα): *κάθησα στο τραπέζι, ήρθε ο μπαμπάς μου...* Γεια σου μπαμπά :)

Μπ(Μπαμπάς): Γεια σου Χριστίνα μου *σε φίλησα στα μαλλιά* Πως πήγε το σχολείο σήμερα; :)

Χ: Εε...καλά...

Μπ: Σίγουρα;;

Χ: Ναι....

Μπ: Ενταξεί....*κάθησε κι αυτός στο τραπέζι,μετά από λίγο ήρθε και η μαμά μου, άρχισαμε να τρώμε*

Μ(μαμά): Πήρες πολλά βιβλία Χριστίνα;;

Χ: Ναι μαμά, η τσάντα ήταν πολύυ βαρία :(

Μ: Ε δεν είσαι πλέον δημοτικό αλλά Λύκειο...έτσι είναι αυτά *χαμογέλασε* τώρα θα κάνεις νέες φίλες, θα έχεις νέους καθηγήτες και καθηγήτριες...είναι διαφορετικά

Χ: Ναι ναι....πολλές φιλίες.... *χαμογέλασα ψεύτικα*

Μπ: Καρδία μου μήπως έχεις κάτι;;

Χ: Εε..εγω;; Δεν έχω τίποτα μια χαρά είμαι

Μπ: Πες μας....

Μ: Φένεται ότι έχεις κάτι...

Χ: Πωω καλά -.- ..... λοιπόν σήμερα τσακώθηκα με μια κοπέλα επειδή έπεσα καταλάθος πάνω της και αυτή η χαζή μου έκανε την ημέρα του αγιασμού ξινή...το μισό σχολείο με κοροιδεύει γιατί αυτή με έκανε ρεζίλι πέρνοντας την τσάντα μου και μου έβγαλε όοολα τα βιβλία.... *είχα βουρκώσει* Ήταν τεράστιο το λάθος σας να με φέρετε στην Αθήνα...σας το είχα πει από την αρχή ότι δεν αρμόζω εδώ πέρα

Μ: Χριστίνα....

Χ: *κοπάνησα το χέρι μου στο τραπέζι ενώ είμουν βουρκωμένη* Θέλω να γυρίσουμε Θεσσαλονίκη ΤΩΡΑ

Μπ: Χριστίνα *σου φώναξα*

Μ: Δεν γίνεται καρδία μου....

Χ: *ξανακοπάνησα το χέρι μου στο τραπέζι* Δεν με νοιάζει θα γυρίσουμε σπίτι ΤΩΡΑ

Μπ: Πήγαινε στο δωμάτιο σου *σου φώναξα* ΤΩΡΑ

Χ: *έτρεξα βουρκωμένη πάνω στο δωμάτιο μου, ξάπλωσα στο κρεβάτι και άρχισα να κλαίω*

*Πλευρά γονιών Χριστίνας*

Μ.Χ(Μαμά Χριστίνας): Γιατί της φώναξες;;

Μπ.Χ(Μπαμπάς Χριστίνας): Επειδή δεν βάζει μυαλό....

Μ.Χ: Τα λέει έτσι επειδή έγινε αυτό σήμερα....δείξε λίγη κατανόηση.....

Μπ.Χ: Έκανα αρκετή υπομονή...δεν βάζει μυαλό αυτό το κορίτσι....

Μ.Χ: Ήταν αναγκαίο όμως να της φωνάξεις;; Δεν μπορούσες να συζητήσεις ήρεμα;;

Μπ.Χ: Γιατί θα καταλάβαινε;;

Μ.Χ: Αυτό να μου πεις....αλλά και πάλι μπορεί να μην γινόταν όολο αυτό....

Μπ.Χ: Μα έχει κολλήσει εκεί....να γυρίσουμε Θεσσαλονίκη και να γυρίσουμε Θεσσαλονίκη.... *περπάτησα για να πάω προς την σκάλα για να ανέβω πάνω*

Μ.Χ: *σε σταμάτησα* Άστην....ας μείνει λίγο μόνη της να ξεχαστεί....θα ηρεμήσει και θα κατέβει....

Μπ.Χ: Εντάξει....

Νεξτ;; OMG με την βοήθεια σας η ιστορία έφτασε τους 764 αναγνώστες!! <3 . Σας ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ <3 <3 . Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για την αγάπη και την υποστήριξη που μου δίνετε <3 <3 ^-^ . Χίλια συγνώμη που άργησα τόοσο πολύ να ανεβάσω παρτ αλλά όλα τα διαγωνίσματα πέσανε μαζί με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνω :'( </3 . Σήμερα πρόλαβα όμως να γράψω το παρτ 19 και να το ανεβάσω <3 . Και πάλι συγνώμη για την καθυστέρηση και που σας άφησα να περιμένετε τόοσο καιρό για να ανεβάσω το παρτ 19. Θα προσπαθήσω όποτε προλαβαίνω να ανεβάζω ένα παρτ <3 <3 . Θα κάνω τα πάντα για να βρίσκω χρόνο για να ανεβάζω παρτ <3 <3 . Να ξέρετε όμως ότι σε μερικές μέρες τα σχολεία κλείνουν για Χριστουγέννα ^-^ . Άρα θα γίνει δυνατό comeback και θα ανεβάζω συνέεχεια <3 <3 . Αυταα <3 Love you all soo much <3 ^-^ <3 .

Φιλάκια :* <3

Ραφαέλα ^-^ :)