Παρτ 7

127 17 1
                                    

Χ: *Μετά από κάμια ώρα φτάσαμε στο αεροδρόμιο, είδα την Σοφία να με ψάχνει σαν την τρελή και να ρωτάει κόσμο χαχαχα αυτό το κορίτσι είναι τρελό. την φώναξα δυνατά μπας και με ακούσει* ΣΟΦΙΑΑ ΕΔΩΩΩ
Σ: *Έτρεξα και σε αγκάλιασα* Χριστίνα νόμιζα ότι δεν σε πρόλαβα
Χ: Με πρόλαβες καλέ μην ανυσηχείς δεν θα έφευγα χωρίς να με αποχαιρετήσεις
Σ: Λοιπόν....ορίστε κάτι για να με θυμάσε*μου έδωσε μια σακούλα*
Χ: *την άνοιξα και έμεινα έκπληκτη* Τι είναι όολα αυτά ?
Σ: Διάφορα αναμνηστικά από όπου πήγαμε, εμφάνισα όλες μας τις φωτογραφιες που έχω στο κινητό μου...και μέσα είναι και κάτι αρκουδάκια για να με θυμάσαι. Είναι και κάτι χαρτιά μέσα που έγραψα πότε μπορείς να με πέρνεις .
Χ: Αωω.... :') ευχαριστώ πάρα πολύ κολλητούλα *σε αγκάλιασα σφιχτά*
Σ: Μην με ξεχάσεις
Χ: Δεν θα σε ξεχάσω το υπόσχομαι
Σ: Καλο ταξίδι
Χ: Ευχαριστώ να προσέχεις
Σ: Θα προσέχω
Χ: *αγκαλιαστήκαμε και έφυγε....θα μου λύψει πάρα πολύ </3. Αφού έφυγε η Σοφία πήγα και κάθησα σε μια καρέκλα. Μετά από κανένα μισάωρο συνειδητοποίησα ότι με περίμενε ο Γιάννης λίγο πιο πέρα. OMG δεν τον είδα νωρίτερα και τον άφησα να με περίμενει...γαμώτο τι χαζή που είμαι. Κοίταξα την οθόνη με τις πτήσεις σε μισή ώρα θα έπρεπε να μπούμε στο αεροπλάνο. Έτρεξα γρήγορα στον Γιάννη* Γεια σου Γιάννη χίλια συγνώμη που δεν ήρθα να σε βρω
Γ(Γιάννης): *σου χαμογέλασα* Δεν πειράζει . Σε πόση ώρα φεύγεις;;
Χ: Σε μισή ώρα ΔΥΣΤΗΧΩΣ
Γ: Κρίμα....θα μου λύψεις....πάρα μα πάρα πολύ *με αγκάλιασε πάρα πολύ σφιχτά*
Χ:και εμένα θα μιλάμε όμως οπότε μην ανυσηχείς
Γ: Ωραία θα σε πέρνω κάθε μέρα τηλέφωνο
Χ: Τέλεια, θα σε πέρνω και εγω *μιλήσαμε κι άλλο λίγο μέχρι που με φώναξαν οι γονείς μου να έρθω γιατί έπρεπε να πάμε στο αεροπλάνο.* Λοιπόν πρέπει να φύγω....
Γ: Εντάξει....Χριστίνα....
Χ: Τι;;
Γ: Σε αγαπώ *σε φίλησα γλυκά*
Χ: *Σκέψεις μου. OMG μου είπε πως με αγαπάει...δυστηχώς τώρα δεν μπορεί να γίνει τίποτα..... * και εγω σε αγαπάω
Γ: Συγνώμη που σε φίλησα *είπε αμήχανα*
Χ: Δεν πειράζει.... *είπα αμήχανα* Πρέπει να φύγω γειααα *έφυγα βιαστηκα και αμήχανα. Με χαιρέτησε αλλά δεν τον άκουσα, δεν πειράζει...μπήκα μέσα στο αεροπλάνο μαζί με τους γονείς μου και καθήσαμε στις θέσεις μας. Θα μου λύψουν όλα όσα πέρασα στην Θεσσαλονίκη τόσο πολύ.... </3 .

Νεξτ; Χίλια συγνώμη που δεν ανέβασα παρτ όλη την ημέρα αλλά δεν ένιωθα τόσο καλά. Σας αγαπάω άπειρα. Με την βοήθειά σας η ιστορία έφτασε τους 91 αναγνώστες <3 <3 . Σας ευχαριστώ πάρα πολύ μέσα από την καρδιά μου. Love you all <3 <3 .

Φιλάκια
Ραφαέλα

Η αλλαγήWhere stories live. Discover now