Παρτ 9

112 17 0
                                    

Χ: * Όσο κοιμομουν άκουγα κάτι ψύθιρους από το απέναντι δωμάτιο. Κάτι ψυθήριζαν οι γονείς μου μάλλον....σηκώθηκα αθόρυβα από το κρεβάτι και πήγα αθόρυβα προς την πόρτα του δωματίου μου, την άνοιξα αθόρυβα και πήγα αθόρυβα έξω από την πόρτα των γονιών μου, και άρχισα να κρυφακούω...πρώτη φορά το κάνω αυτό στους γονείς μου αλλά πρέπει γιατί είμαι σίγουρη ότι κάτι θα λένε για εμένα πάλι...*

*Στο δωμάτιο των γονιών της Χριστίνας*

Μπ.Χ(μπαμπάς Χριστίνας): Πως σου φαίνεται το σπίτι αγάπη μου;;

Μ.Χ(μαμά Χριστίνας): Πολύ ωραίο και από ότι φαίνεται και στην Χριστίνα άρεσε :)

Μπ.Χ: Φυσικά και θα της άρεσε...μόνο που δεν χαίρεται και πολύ που θα αρχίσει μια νέα ζωή...μια νέα αρχή στην Αθήνα

Μ.Χ: Λογικό αφού δεν ήθελε να έρθει καν μαζί μας :/

Μπ.Χ: Την καταλαβαίνω απόλυτα αλλά...εγώ για το καλό της το έκανα....για το δικό σας το καλό και συγκςκριμένα το καλό της Χριστίνας...πίστευα ότι θα ήταν καλό να ζήσει μια ωραία ζωή...αλλά κάπου αλλού δηλαδή στην Αθήνα...

Μ.X: Το καταλαβαίνω και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου :) . Μην ανυσηχείς όλα θα πάνε καλά, θα την λατρέψει την Αθήνα. Απλά πρέπει να συνηθήσει λίγο...μόλις τώρα ήρθαμε :)

Μπ.Χ: Μακάρι να μην έχουμε προβλήματα, δεν έχω όρεξη να ξαναγυρνάμε πίσω πάλι...

Μ.Χ: Μην ανυσηχείς δεν θα γίνει τίποτα τέτοιο, μην λες τέτοια πράγματα.

Μπ.X: Το ελπίζω...

*Μεριά Χριστίνας. Ήταν ακόμα έξω από την πορτά του δωματίου των γονιών της*

Χ: *Μα καλά νομίζουν ότι θα μου αρέσει εδώ πέρα, προτιμώ να πεθάνω παρά να ζήσω εδώ πέρα...είμαι σίγουρη ότι στο καινούριο σχολείο δεν θα τα πάω καθόλου καλά όλοι θα με μισούν και δνε θα έχω παρέες, όλες θα είναι οι "famous" και εγώ θα είμαι το χαζό όλης της υπόθεσης...αν και θα προσπαθήσω να προσαρμοστώ δεν θα μου είναι και τόσο εύκολο... :(....Θέλω να γυρίσω Θεσσαλονίκη εδώ και τώρα :'( </3 . Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω...Ξαφνικά άρχισα να ακούω βήματα να έρχονται προς την πόρτα..λογικά ήταν η μαμά μου για να πάει να πιει λίγο νερό οπότε, έτρεξα κατευθείαν κάτω και πήγα στην κουζίνα, πήρα ένα ποτύρι το γέμισα με νερό και άρχισα να το πίνω. Ήρθε η μαμά μου*

Μ(μαμά): Παιδί μου τι κάνεις τέτοια ώρα ξύπνια;;

Χ: Ήθελα να πιω νερό, διψούσα συγνώμη άμα σε ξύπνησα

Μ: Δεν με ξύπνησες καλέ έτσι και αλλιώς έβλεπα τηλεόραση

Χ: Ναι "έβλεπες ταινία" *είπα όσο πιο χαμηλά μπορούσα για να μην με ακούσεις*

Μ: Τι είπες;;

Χ: Λέω τι ταινία έβλεπες;

Μ: Μια αστυνομική, δεν πρόσεξα τον τίτλο όμως.

X: Α οκ..

Μ: Επειδή νύσταξα πάω πάνω να κοιμηθώ και θα τα πούμε το πρωί...καληνύχτα

Χ: Ναι ναι "Καληνύχτα" *είπα όσο πιο σιγανά μπορούσα για να μην με ακούσεις*

Μ:Τι ψυθηρίζεις καλέ;;;

Χ: Λέω καληνύχτα :)

Μ: Καληνύχτα *ανέβηκα πάνω και πήγα στο δωμάτιο*

Χ: *νύσταξα και είπα να πάω να ξαπλώσω, αύριο πρέπει να φτιάξω και το δωμάτιο....πήγα στο δωμάτιο και ξάπλωσα δτο κρεβάτι μου. Είμουν τόσο κουρασμένη που δεν μπορούσα να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά...*


Νεξτ;; Σας ευχαριστώ πολύ <3 <3 . Με την βοήθειά σας η ιστόρια έφτασε του; 155 αναγνώστες <3 <3 <3 . Σας ευχαριστώ άπειρα <3 <3 . Συγνώμη που δεν ανέβαζα τόσες μέρες αλλά είμαι διακοπές και δεν ποιάνω συνέχεια ίντερνετ με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ανεβάσω κάτι <3 <3 . Χίλια συγνώμη <3 <3 . Love you all <3 :* :)

Φιλάκια

Ραφαέλα

Η αλλαγήDonde viven las historias. Descúbrelo ahora