Η αλλαγή

Παρτ 13

Παρτ 13

Χ(Χριστίνα): *Μετά από πολύ προσπάθεια δεν κατάφερα να φτάσω στο κομοδίνο και να πιάσω το κινητό, παρατήρησα ότι είμουν κοντά στην πόρτα του δωματίου μου. Τέλεια, τώρα θα μπορώ να πάω κάτω στην κουζίνα και να πιώ ένα ποτύρι νερό μπας και τελειώσει όολο αυτό. Μετά από λίγο έφτασα το πόμολο, το έποιασα και άνοιξα γρήγορα την πόρτα. Σκέφτικα να πάω στο δωμάτιο των γονιών μου αλλά σκέφτηκα να μην τους ξυπνήσω οπότε προσπάθησα να κατέβω τις σκάλες, σερνόμουν στο πάτωμα, δεν μπορούσα να περπατήσω. Καταλάθως όπως σερνόμουν χτύπησα το κεφάλι μου στην κουπαστή της σκάλας και ναι.....έκανα φασαρία και ξύπνησα τους γονείς μου "ζήτωωω :( " . Βγήκε έξω η μαμά μου και ο μπαμπάς μου από το δωμάτιο και έτρεξαν προς τα εμένα.*

Μ(μαμά): Χριστίνα μου *έτρεξα γρήγορα κοντά σου* Τι έγινε;; Είσαι καλά;

Μπ(μπαμπάς): Χριστίνα τι έπαθες;; *ήρθα δίπλα σου*

Χ: Μαμά μπαμπά δεν ξέρω, είχα καταιδρώσει, φώναζα, έκλεγα, δεν μπορώ να περπατήσω...σας φώναζα αλλά η φωνή μου ήταν τόοσο χαμηλή που δεν με ακούγατε, μήπως να γυρίσουμε πάλι στην Θεσσαλονική;;;

Μπ: Αποκλείτε!!!

Μ: Ούτε να το σκέφτεσαι καλή μου. Έλα να σε πάω στο δωμάτιο σου να ησυχάσεις.

Χ: Καλά πάμε....να ξέρετε όμως ότι είστε άδικοι που δεν θέλετε να γυρίσουμε πίσω :'(

Μ: Γλυκιά μου δεν θυμάσε τι σου είπε ο μπαμπάς;;

Μπ: Χριστίνα σου είχα πει ότι τίποτα δεν θα αλλάξει την απόφασή μας να μείνουμε εδώ πέρα στην Αθήνα.

Χ: Μα μπαμπά......

Μπ: Δεν έχει μα Χριστίνα!

Χ: ...... :'(

Μπ: Πήγαινε στο δωμάτιο σου και κοιμήσου....πρέπει να σηκώθεις πρωί αύριο...μα γιατί το κάνεις τόσο θέμα;; Έτσι και αλλιώς αύριο είναι μόνο ο αγιασμός τίποτα άλλο. Μην το κάνεις τόσο θέμα και πήγαινε κοιμήσου....να δω αύριο πως θα ξυπνήσεις που έχει μόνο 3μιση ώρες ύπνου!!

Χ: Πωω καλά!!! *πήγα στο δωμάτιο μου, ξάπλωσα στο κρεβάτι,κουκουλώθηκα με το σεντόνι και καθόμουν θυμωμένη. Μπήκε η μαμά μου στο δωμάτιο* Τι θες;;

Μ: Γλυκιά μου...έχει δήκαιο ο μπαμπάς...γιατί το κάνεις τόσο θέμα;;

Χ: Απλά ρε μαμά δεν καταλαβαίνετε ότι δεν θέλω να πάω σε καινούριο σχολείο....

Μ: Γλυκιά μου πρέπει...σε παρακαλώ πολύ μην μας στεναχωρείς :(

Χ: Δε θέλω να πάω στο καινούριο σχολείο!! Μπορείς να το καταλάβεις αυτό το απλό πράγμα;;;;

Μ: Μπορώ αλλά δεν γίνεται ναεπιστρέψουμε στην Θεσσαλονίκη. Κοιμήσου τώρα και θα τα πούμε το πρωί εντάξει;; :)

Χ: Πωω καλά >.<

Μ: Καληνύχτα γλυκιά μου *μου χάιδεψε τα μαλλιά και πήγε να βγεί από το δωμάτιο*

Χ: Καληνύχτα :/ *Η μαμά μου έκλεισε την πόρτα. Έκλεισα τα μάτια μου και κοιμήθηκα. Τελικά έχει δήκαιο ο μπαμπάς μου. Δεν πρέπει να ανχώνομαι και τόσο. Α' Λυκείου γαιδούρα και φοβάμαι το καινούριο σχολείο....αν και δεν έχω άδικο γιατί τώρα θα δω καινούρια παιδιά το οποία μπορεί να μην με συμπαθήσουν και να με βρίζουν, να με σπρώχνουν, να λένε κακά λόγια για εμένα μέχρι να καταφέρουν να με κάνουν να τα παρατήσω και να μην πάω σε αυτό το σχολείο ποτέ ξανά και να αναζητήσω για ένα αλλό χαζό σχολείο με κάποια άλλα καθυστεριμένα άτομα*

Νεξτ;; Παιδιά σας ευχαριστώ όλους σας πάρα μα πάρα πολύ μέσα απο την καρδιά μου!! <3 . Με την βοήθεια σας η ιστορία έφτασε τους 356 αναγνώστες!! <3 . Συγνώμη πουδεν ανεβάζω συχνά παρτς αλλά είμουν διακοπές και δεν μπορούσα να ανεβάσω παρτ λόγω ότι το ίντερνετ δεν ήταν και το καλύτερο :'( . Και πάλι χίλια συγνώμη. Θα προσπαθώ να ανεβάζω όσο συχνά γίνεται. Επίσης να έχετε καλή σχολική χρονιά <3 <3 <3 . Love you all <3 <3 !!

Φιλάκια :* <3

Ραφαέλα <3 :)